Hoi allemaal,

ten eerste fijn dat je dit wil lezen. Bedankt het helpt mij heel erg om meningen te krijgen. Ik heb al tijden last van een depressie. Ik krijg hulp en het gaat wat beter. Mijn vader is de reden van mijn depressie. Hij is hard en soms heel erg gemeen tegen mij. Vandaag hadden wij weer ruzie. Het loopt enorm uit de hand altijd. De ruzie ging nergens om. Ik vroeg alleen of hij mijn gevoel wat meer wilde accepteren en mij wilde accepteren zoals ik ben. Alleen hij is enorm koppig en vult zelf graag dingen in voor een ander. Dus ook mijn negatieve gevoelens. Hij noemt ze gestoord en ik ben een probleem. Hij kwetst mij en dat heeft die niet door. Op zoon moment word ik zo boos en hij dan ook. We krijgen slaande ruzie letterlijk. Hij zei dat hij mij nooit meer wilde zien en hij niets meer voor mij gaat doen. En ik maar stik in mijn eigen gevoelens.Ik voelde mij zo vernederd. Ik gaf hem een klap in zijn gezicht.  Ja ik weet het niet zo slim. Maar het ging zo ver dat hij mij zo erg begon te duwen en te knijpen en slaan. Ik heb een enorm rode huid en me armen zitten onder de blauwe plekken. En hij troost me niet en ik krijg problemen zegt hij. Hij zegt dat ik sorry moet zeggen waarbij ik zeg prima als jij dat ook doet. Maar hij doet nooit wat fout, want ik ben het probleem. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik kan nooit iets goeds doen en ik moet altijd sorry zeggen. Hij kwetst me dagelijks met nare opmerkingen over hoe gestoord ik ben. Mijn armen doen echt heel veel pijn en ik weet niet of het nou allemaal aan mij ligt of mijn vader zelf ook een probleem heeft. Soms denk ik echt dat hij misschien last heeft van narcisme ofzo. Help mij alsjeblieft ik wil niet meer in zoon situatie komen. Ik weet ook niet wat ik nu moet doen. Praten helpt niet want hij vult alles zelf in en geeft mij geen kans om mijn verhaal te delen. Ik weet niet hoe ik nu verder moet. Mijn moeder is overleden dus ik heb alleen hem.