De Kindertelefoon.nl

Ik wil dit schrijven, door iets dat een paar dagen geleden gebeurde. Mijn vader kan vaak snel boos worden also hij moe of geirriteerd is. Hierdoor word ik vaak paniekerig als hij geirriteerd of moe is, waardoor hij vaak boos wordt. Op een avond een paar dagen geleden, was mijn vader moe en geirriteerd. Hij had tegen mij gezegd dat ik snel naar bad moest, want het was laat. Ik wilde niet te langzaam zijn, want ik wilde hem niet boos maken. Ik heb toen eigenlijk maar half mezelf gewast om snel klaar te kunnen zijn. Toen ik in mijn kamer was, kwam hij naar binnen en zag dat ik klaar was. Hij vroeg of ik mezelf had gewast, ik zei ja. Hij zei dat dat veel te snel was en dat ik naar boven moest gaan om me echt te wassen (hij was op dit moment al aan het schreeuwen). Hierdoor werd ik extra paniekerig en toen we boven waren kwam mijn moeder kijken wat er aan de hand was. Mijn vader zei dat ik in de woonkamer moest wachten terwijl hij de situatie uitlegde. Toen ik aan het wachten was hoorde ik hem aggressief zijn en mij achter mijn rug uitschelden. Uiteindelijk ging de deur van de woonkamer open. Hij schreeuwde naar mij dus ik schreeuwde terug, en toen probeerde hij door de deur naar nij toe te rennen om mij te slaan, gelukkig hield mijn moeder hem tegen totdat hij weer een beetje kon denken. Het argument ging verder in de woonkamer, met mijn moeder die mij weg wilde krijgen en mijn vader die vond dat hij belemaal niet boos was en dat ik helemaal overreageerde en dat mijn moeder hem had gedisrespect door aan zijn authoriteit te twijfelen. Een keer probeerde mijn moeder te lopen naar waar ik stond in de hoek van de kamer, en mijn vader sprong heftig tussen ons tweeen. Uiteindig stormde hij weg naar zijn slaapkamer. Ik en mijn moeder stonden in stilte. Totdat we paar luide schreeuwen van de slaapkamer hoorden. Een paar seconden later probeerde mijn vader weer in de kamer te komen, schreeuwend dat hij ook kon huilen en schreeuwen als ik dat deed. Toen spuugde hij in het gezicht van mijn moeder. De enige reden dat hij zich niet door de deur forceerde was dat mijn moeder zei dat ze de politie zou bellen. Ik heb de laatste paar dagen niet echt met hem gepraat, maar hij gaf mij een brief waar op stond dat het eigenlijk helemaal niet zijn schuld was maar die van mij en mijn moeder. Ik ben bang dat de volgende keer dat hij boos wordt, hij ik, mijn moeder of mijn zusje geen pijn gaat doen. Dat is trouwens wel al gebeurd, een keer toen ik tien was sloot ik een oude laptop iets te aggressief en toen gaf hij mij een bloedneus (hij is trouwens niet de enige, een keer in een argument met mijn vader gooide mijn moeder een mes dat net mijn gezicht miste). Ik ben een beetie pijn als straf wel gewend, maar als het komt doordat iemand zo boos is dat het irrationeel wordt, daar ligt de lijn. Wat kan ik doen zodat dit niet meer gebeurt?