Hoii
Ik en mijn moeder hebben niet de beste band met elkaar. Ze word vaak heel erg snel boos om de kleinste dingen. Ik snap het ook wel, maar het gebeurd zo vaak dat ik dan het gevoel heb dat ik niet goed genoeg ben. Mijn moeder werkt veel en is erg druk en is dus ook vaak heel gestresst en chagrijnig. Ook dit snap ik. Maar ze reageert dit heel vaak op mij af. Als ik er wat van zeg dan word ze boos. Ik heb er al een keer geprobeerd over te praten, maar ook toen werd ze boos.
Weet iemand hoe ik dit moet doen?
Alvast bedankt
Xx
Bladzijde 1 / 1
Hey TxDance
Je moeder en jij hebben niet zo'n goede band met elkaar. Dit komt volgens jou omdat ze veel stress heeft. Dat zou haar gedrag inderdaad kunnen verklaren.
Goed dat je er al over hebt proberen praten. Praten lukt het best als jullie beiden kalm en ontspannen zijn. Op een moment dat je moeder geen drukke planning heeft, en rustig is, zou jij haar hierop kunnen aanspreken. Misschien werkt het om een brief te schrijven. Die kan je moeder herlezen tot ze snapt wat er in jou omgaat.
Ik denk niet dat je de uitspraken die je moeder doet als ze boos is, persoonlijk moet nemen. Wanneer iemand zenuwachtig is, wordt er niet altijd even goed nagedacht over uitspraken, en hoe die bij de ander zullen aankomen. Natuurlijk is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Hebben jullie het soms gezellig, op momenten dat er geen discussie aan de gang is?
Groetjes
Kenshin
Je moeder en jij hebben niet zo'n goede band met elkaar. Dit komt volgens jou omdat ze veel stress heeft. Dat zou haar gedrag inderdaad kunnen verklaren.
Goed dat je er al over hebt proberen praten. Praten lukt het best als jullie beiden kalm en ontspannen zijn. Op een moment dat je moeder geen drukke planning heeft, en rustig is, zou jij haar hierop kunnen aanspreken. Misschien werkt het om een brief te schrijven. Die kan je moeder herlezen tot ze snapt wat er in jou omgaat.
Ik denk niet dat je de uitspraken die je moeder doet als ze boos is, persoonlijk moet nemen. Wanneer iemand zenuwachtig is, wordt er niet altijd even goed nagedacht over uitspraken, en hoe die bij de ander zullen aankomen. Natuurlijk is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Hebben jullie het soms gezellig, op momenten dat er geen discussie aan de gang is?
Groetjes
Kenshin
Hoi,
Vervelend dat je moeder dingen op jou afreageert. Dat is natuurlijk niet handig van je moeder.
Ik vind het knap dat je het hebt geprobeerd te bespreken.
Ik vraag mij af - gezien haar reactie erop - op wat voor een moment jij dit ter sprake hebt gebracht. Het is namelijk niet handig het te bespreken wanneer ze chagrijnig is. Dit kun je beter doen als ze rustig en relaxed is.
Hoe is jouw gezinssituatie? Heb je broers of zussen? Heb je een vader en woont deze bij jou en je moeder? Wat zeggen eventuele gezinsleden hiervan? Doet je moeder dit ook bij hen of alleen bij jou?
Verder lijkt het me voor jou fijn als je hier soms met iemand over kan praten. Het lijkt me namelijk best lastig om steeds het slachtoffer te zijn van je moeders frustratie.
Je kan altijd chatten of bellen met de Kindertelefoon. Zij kunnen naar je luisteren.
Je kan het natuurlijk ook met vrienden, familie, een docent, je mentor of een vertrouwenspersoon bespreken als je dat fijn vindt.
Dit hoeft natuurlijk niet. Het zijn alleen mogelijkheden. Doe vooral wat goed voelt.
Blijf wel voor jezelf opkomen. Probeer het dus nog een keer ter sprake te brengen. Hopelijk dringt het een keertje tot haar door.
Gr. Pin
Vervelend dat je moeder dingen op jou afreageert. Dat is natuurlijk niet handig van je moeder.
Ik vind het knap dat je het hebt geprobeerd te bespreken.
Ik vraag mij af - gezien haar reactie erop - op wat voor een moment jij dit ter sprake hebt gebracht. Het is namelijk niet handig het te bespreken wanneer ze chagrijnig is. Dit kun je beter doen als ze rustig en relaxed is.
Hoe is jouw gezinssituatie? Heb je broers of zussen? Heb je een vader en woont deze bij jou en je moeder? Wat zeggen eventuele gezinsleden hiervan? Doet je moeder dit ook bij hen of alleen bij jou?
Verder lijkt het me voor jou fijn als je hier soms met iemand over kan praten. Het lijkt me namelijk best lastig om steeds het slachtoffer te zijn van je moeders frustratie.
Je kan altijd chatten of bellen met de Kindertelefoon. Zij kunnen naar je luisteren.
Je kan het natuurlijk ook met vrienden, familie, een docent, je mentor of een vertrouwenspersoon bespreken als je dat fijn vindt.
Dit hoeft natuurlijk niet. Het zijn alleen mogelijkheden. Doe vooral wat goed voelt.
Blijf wel voor jezelf opkomen. Probeer het dus nog een keer ter sprake te brengen. Hopelijk dringt het een keertje tot haar door.
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
