Context: Ik ben een 17 jarige puber. Mijn ouders zijn al zeker 15 jaar gescheiden. Ik woon bij mijn moeder. Mijn vader bevind zich ver van mijn moeder vandaan. 2 jaar terug is mijn broertje (met behulp van meerdere rechtzaken) bij mijn vader gaan wonen. Mijn broertje heeft meerdere malen met Sociale teams (een instelling die probeert de sfeer thuis te herstellen) geprobeert om dat in goede banen te lijden. Helaas is dat niet gelukt, vandaar de rechtzaken.
Ondertussen bots ikzelf vrij vaak met mijn moeder. het heeft enkele keren gezorgd in verbale en fysiek geweld. Ikzelf loop ook bij Sociale Teams om dit bespreek baar te zetten. Mijn begeleider adviseert mij om een keer te gaan zitten met mij en mijn moeder. Mijn moeder werkt alleen niet mee en bied een ander alternatief aan (die ik niet mag onderzoeken voor een onduidelijke reden.)
Mijn vraag:
Hoe kan ik het beste met mijn moeder om gaan zodat we niet zo vaak botsten? Mijn moeder wilt absoluut niet met Sociale Teams om de tafel om er aan te gaan werken. Ze heeft een kindbehartiger ingeschakeled. Met een zoekopdracht kwam ik er al vrij snel achter dat die kijkt naar de scheiding. Waar ik tevens geen last meer van ervaar. Ikzelf ben erg gehecht aan mijn begeleider omdat die heel het dossier heeft van hoe ik me de afgelopen periode(s) gevoelt heb en waar ik tegen aan bots.
Heeft de kindbehartiger echt zin aangezien de scheiding 15 jaar geleden plaatsvond.
Zijn er alternatieve die zich puur kijken naar wat IK nodig heb i.p.v wat mijn moeder nodig heeft
P.S De situatie is nogal complex en om het simpel te houden heb ik het kort samen gevat. Als er meer context vereist is voor een goed advies dan zal ik Z.S.M reageren.
Alvast bedankt voor het lezen en eventueel reageren.
-Jowii
