Skip to main content

Hoi allemaal,

Ik ben een Marokkaans meisje van 14 wat nog best jong is maar ik vind me ouders wel echt te overdreven streng. Ik zit in een havo/vwo klas ik ben dit jaar blijven zitten in de 2e maar ik heb nu hele goeie cijfers en toch moeten me ouders altijd zeuren over me cijfers ze zijn nooit trots op me of zo ze blijven alleen maar praten waarom ik geen tienen haal terwijl me mentor het ook heel goed vind gaan. Als ik wat niet snap of fout doe noemt me vader me ook een dombo en zegt dat ik dom ben. Daarnaast mag ik ook letterlijk bijna niks. En ik moet altijd liegen omdat ik weet dat ze me niet laten en dan komen ze er achter en word me telefoon afgepakt voor een paar dagen.

Ik ruim altijd  op ook maar toch is het nooit goed en als ik 1 ding vergeet gaat me moeder gelijk ook schreeuwen, na school moet ik ook gelijk naar huis. Ik mag niet naar buiten ook al ben ik al maanden niet naar buiten geweest en als ik vraag waarom me broer wel altijd buiten is en mag word mij gezegd omdat tie een jongen is en ouder niet hem met jou vergelijken. Ik mag ook niet naar vriendinnen van mij om bij hun film te kijken of iets omdat me ouders me nergens binnen willen laten. Als er niks te eten is en ik vraag wat moet ik eten worden me ouders ook boos op mij en zeggen ja dan moest je maar eten maken alsof ik zin heb om nog een uur in te keuken te staan na me huiswerk te hebben gemaakt en alles heb opgeruimd. als ik naar buiten wil om eten te halen met vriendinnen of ergens te gaan eten mag ik ook niet en moet ik met me vader eten gaan halen. Ik mag ook niet terug praten tegen me ouders ook al vragen ze me wat dan word ik weer als on respectvol  gezien en me moeder scheld me altijd uit en noemt me vriendinnen hoeren terwijl ze niks verkeerds doen. Ik mag nooit uitslapen, ik mag niet werken, ik mag niet naar buiten, ik mag zelf niet eten halen, ik mag me zelf niet scheren, ik mag ook nooit wat leuks doen in de vakantie, me telefoon wordt vaak in de avond afgepakt, ik mag niet in een voetbal broekje thuis lopen of in shorts of in een hemd, ik mag maar 2 vriendinnen hebben, ik mag niet naar feestjes,

Dus eigenlijk ik mag gwn geen lol hebben en niet me tiener jaren mee maken omdat ik een meisje ben.

Als ik tegen me ouders ook zeg van ik mag niks van jullie zeggen ze me ook van ja je bent een meisje je hoort niet naar buiten te gaan en je zelf mooi te maken, je hoort thuis te schoonmaken eten te maken en aan school werken.

Ze snappen ook niet dat ik door hun vaak depressief ben omdat ik letterlijk als gevangene wordt behandeld, heb ook vaak gedacht aan weg lopen of een pleeg gezin of zo dan zou ik veel gelukkiger zijn maar dat gaat hem niet worden 

Kan iemand me helpen of heeft iemand advies hier voor?

Dat je maar 2 vriendinnen mag hebben en niet naar feestjes mag vind ik niet zo gek, corona.

Verder is er nogal weinig wat je kan doen, ik vind het ontzettend vervelend voor je, maar je ouders zijn de baas. Je zult ze moeten overtuigen dat dit niet de juiste manier is en meer kan je niet doen. 

Je moet trouwens ook niet liegen, zoals je al zegt, ze komen er altijd achter en dan zijn er, heel logisch, ook consequenties. Altijd eerlijk zijn juist, en probeer je juist aan hun regels te houden i.p.v tegen te werken of te zeuren, dan zijn ze misschien ook meer bereid te luisteren. 


Reageer