hoi, ik ben nu 15 en woon in een gezin met 2 kleinere zusjes en mijn ouders.
alles wat ik doe zit in de ogen van mijn ouders een fout in, het gaat van eventjes koffie voor ze zetten tot de punten van mijn examens en toetsen. ik zit op het gymnasium en heb een NT profiel gekozen. mijn vader helpt mij met alle vakken waar ik moeite mee heb maar met tegenzin. als ik een fout maak scheldt hij mij uit en zegt hij dat ik niks wil doen terwijl ik juist heel hard mijn best doe om elk jaar weer te halen. mijn moeder en ik hebben vaak ook ruzie om domme kleine dingen. deze ruzies weet zij altijd op een of andere manier zo te draaien dat ik mij schuldig voel. daarna geeft mij altijd een stapel klusjes met een tijdlimiet. nu weet ik dat klusjes ook moeten gebeuren en ik doe ze wel gewoon zonder klagen maar ik voel me steeds meer als een dienstmeisje dan hun dochter. ik heb amper tijd voor school, vrienden of gewoon even relaxen. bijna elke nacht voel ik me stom omdat ik mij vol alsof ik niet genoeg ben voor mijn ouders, ik huil s nachts meestal ook. ik wil graag mijn relatie verbeteren maar ik kan dat alleen met hulp van mijn leraren en familie, maar het moment dat ik erover begin dat ik mij helemaal niet veilig thuis voel zegt iedereen dat ik maar geluk moet hebben met zulke zorgzame ouders (dat is de illusie die mijn ouders bij iedereen wekken). na een oudergesprek krijg ik meestal een pak slaag en een tirade over mij heen als een van de nieuwere docenten zijn of haar zorg bekent maakt tegen mijn ouders. dingen als “we wilden je nooit hebben!” en “wat een dik, lui en vies misbaksel ben jij” en "kun je niet zo hardwerkend en lief zijn als _____” worden bij mij dagelijks gezegd. hoe zorg ik ervoor dat ik mij weer veilig voel? ik heb geen zin er meer in om dagelijks een tas in en uit te pakken voor als ik weer uit huis wordt gezet omdat dingen niet goed genoeg zijn gegaan (soms zelfs om 2 uur s nachts wanneer er overal rare types rondlopen) hoe verbeter ik mijn thuissituatie? of is het toch beter om te regelen dat ik naar een ander gezin ga?
ps: ik heb er zelfs een keer over nagedacht om er een einde van te maken maar die gedachte is snel uit mijn hoofd gezet voor mijn beste vriendin. ook ben ik er vrij zeker van dat ik ADHD, een angst ziekte en mogelijk depressie heb, maar mijn ouders weigeren mij een test te laten nemen.
