Ik zit al best lang met iets met m’n ouders. Ik heb het gevoel alsof zij verwachten dat ik respect voor hun heb, terwijl zij geen een vorm van respect aan mij tonen. Ik mag ze nooit tegenspreken, zelfs wanneer ik iets zeg, zorgen ze dat het lijkt alsof het fout is wat ik zeg, en doen ze er niets mee. Terwijl ze verwachten dat ik wel iets doe met alles wat zeker, zelfs al klopt het niet. Ze zeggen dat wel dat ik verantwoordelijk moet zijn, maar dan behandelen ze me als een klein kind. En mijn vader wordt heel snel boos, zelfs al zeg ik maar wat kleins. En mijn moeder kan soms heel gemeen reageren. Ik had net meer ruzie met m’n ouders en ik moest helemaal huilen en ik wilde naar mijn eigen kamer gaan, maar mijn ouders werden woedend en als ik zoiets zou doen zouden ze waarschijnlijk weer mijn telefoon innemen voor een paar dagen.

Ook vind ik dat ik achtergesteld wordt in dit gezin, vergeleken met mijn broer, zus en zusje. Alles wat ik eindelijk mag, bijvoorbeeld dat ik een film mag kijken wanneer ik twaalf ben, mag mijn zusje veel eerder al kijken. Ook als mijn zusje en ik ruzie heb wordt in verwacht de verantwoordelijke te zijn. En mijn zusje heeft al meerdere keren wanneer we ruzie hebben gedreigd me met een mes of schaar te steken, of ze hoopt dat ik dood ben. Ik word daar eigenlijk echt heel verdrietig van, want ik wil een goede relatie met mijn zusje willen hebben, een beetje als een wijze grote zus voor haar zijn. (Ze is trouwens 1,5 jaar jonger), maar alles wat ik doe of zeg reageert ze geïrriteerd op, en als mijn zus zoiets doet reageert ze er leuk op. En dat vind ik totaal niet leuk. Ik wil gewoon leuke dingen doen met mijn zusje, maar dat wil ze niet, en als ik haar een klein beetje plaag word ze heel boos, en worden mijn ouders ook boos op mij.

ook mijn zus heeft commentaar op alles wat ik zeg, en ik overdrijf echt echt echt niet. Ze heeft commentaar op alles, alsof ik nooit iets goed doe.

En met mijn broer praat ik bijna nooit

ook ben in de minst goede in sporten, en is mijn zusje sterker, en sneller, en beter in veel dingen. Dat vind ik ook niet echt fijn omdat ze telkens gaan vergelijken en zeggen dat ik slecht en zwak ben. Ook zegt mijn broer of zusje vaak dat ik dik ben en dat ik een vreetzak ben.

En ik heb echt niet het gevoel dat ik met mijn ouders over zoiets kan praten, want ze geven mij vaak de schuld en doen dan alsof ik wat slechts doe. Dus ik weet echt niet wat ik moet doen. En ik ben ook bang dat ik me aanstel en dat het echt niet zo erg is, en dat ik niet moet zeuren, maar ik weet niet.

En het is nu ook de dag voor mijn verjaardag en ik had er zo veel zin in, maar nu voel ik me echt heel rot.