De Kindertelefoon.nl

Hi!

Ik begrijp hoe je je voelt. Mijn ouders zijn ook gescheiden en ik was best jong toen het gebeurde maar ik hoop toch dat je wat hebt aan mijn tips

1. Het is niet jouw schuld.  Natuurlijk is het normaal om je verdrietig en verward te voelen maar het is absoluut NIET jouw schuld.

2. Het is oké om te huilen hierover

3. Als je niet meer weet wat er aan de hand is: Vraag je ouders om duidelijkheid. Jouw leven gaat veranderen en je hebt het recht om te weten wát er dan allemaal gaat veranderen.

Ik wens je veel sterkte! 

XOXO 

~BreezyOcean 

Hi Gevoelige Jongen,

zelf heb ik geen ervaring met gescheiden ouders, wel via sommige vrienden.

Zeker in het begin is er nog veel onduidelijk en misschien kwam het voor jou ook wel als een verrassing en dan ligt je hele leven ineens over hoop. Bij wie ga ik wonen en kan ik dan nog naar dezelfde school en bij mijn vrienden in de buurt blijven en nog veel meer. Ik kan me voorstellen dat er heel veel vragen in je op komen.

Het is goed om je hart te luchten en om informatie aan anderen te vragen. Dat heb je dus al goed aangepakt door dit topic te beginnen. Op dit forum krijg je vast nog wel meer reacties, maar ik heb ook wel eens van een site gehoord speciaal voor kinderen van gescheiden ouders.

Op die site kun je ook vragen stellen en er zijn ook buddy's daar die je kunnen helpen. Die buddy's zijn tussen de 18 en 15 jaar en die kunnen allemaal uit eigen ervaring mee praten over een scheiding. Natuurlijk is niet elke scheiding hetzelfde, maar voor een deel loopt iedereen toch tegen dezelfde dingen aan.

Kijk er eens rond en wie weet kan het jou ook helpen. In de bovenste balk kun je op 'jongeren’ klikken en dan zie je een keuze menu. 

De site is van Villa Pinedo:

https://www.villapinedo.nl

Meer info over buddy's kun je lezen via:

https://www.villapinedo.nl/informatie-over-buddy/

Verder is het natuurlijk ook goed als je je ouders vragen stelt of vertelt hoe je je voelt enzo. Ze willen natuurlijk ook dat het goed met jou gaat, ook al hebben papa en mama het nu samen niet zo leuk meer als toen ze elkaar leerden kennen.

Vragen stellen mag altijd.

Succes.

Groetjes,

M&M's

Bedankt voor je reactie maar heb geen buddy nodig hoor en als ik een vraag heb vraag ik het aan jou wel

En ik vind je reactie altijd bij andere topics zo mooi je helpt gw mensen

En ik weet nu net ook dat ze in de buurt gaan wonen

Breezyocean bedankt voor je reactie en voor de tips

Graag gedaan :) 

Hi Gevoelige Jongen,

ok, vind ik ook goed, maar ik heb er zelf geen ervaring mee, maar als het kan ga ik je helpen 

maar dan weten anderen die dit topic lezen en wel een buddy kunnen 'gebruiken’ dat die mogelijkheid er is

dankjewel en lief dat je dat zegt, maar ik doe vast niet veel anders dan dat jij voor jouw vrienden doet 

oké, hier lezen meer mensen het dan dat je iets zegt in irl tegen één vriend, dat is wel zo, maar ik denk dat het effect van wat jij tegen een vriend(in) zegt om hem te helpen minstens zo groot is en ik hoop dat je ook steun krijgt uit je directe omgeving. Dat verdien je iig

ah, ook dat op zich is al een hele geruststelling, denk ik. Er gaat toch al zoveel veranderen, dus ik ben blij voor je dat je dat al weet. Dan kun je gewoon je vrienden blijven zien en naar je eigen vertrouwde school en (voetbal)club ofzo….als je zoiets hebt dan.

Weet je, ik hoor van vrienden na een tijdje (want in het begin komt er zoveel op je af) dat het uiteindelijk voor iedereen het beste is dat hun ouders uit elkaar zijn gegaan. Dat klinkt vast stom, want je wilt dat ze altijd bij elkaar zouden blijven, maar soms lukt dat gewoon niet. Dan is er ruzie en van ruzie wordt niemand blij. Als papa en  mama apart wonen is er hopelijk dan een goed of beter contact met elkaar, dan is dat toch fijner dan in een huis te leven waar ruzie is.

Ik snap dat nu de pijn van de scheiding nog groter is, maar ik bedoel te zeggen dat het vaak daarna beter wordt. Blijf met papa en mama praten en vertellen hoe je je voelt. Zij willen uiteindelijk ook het best voor jou en eventuele broertjes en zusjes.

Sterkte en we denken aan jou 

Oh, ik zag dat ik een typefout heb gemaakt, dus die wil ik gelijk even verbeteren. Ik had geschreven:

maar dat moet zijn tussen de 18 en 25 jaar

Zo, das ook weer opgelost.

Groetjes en een hug van,

M&M's en twin 

Heyy

Veel mensen hebben er moeite mee als hun ouders uit elkaar gaan, wat ook heel normaal is!

Ik heb zelf niet echt ervaring ofzo, maar een tijdje geleden zijn de ouders van m'n (toen nog) beste vriendin uit elkaar gegaan dus ik ken wel wat standaard kutzooi in verband met een scheiding.

In het begin is het heel slopend, je weet niet precies waarom, wat, hoe en waar. Vaak willen ouders er ook niet over praten, wat ergens wel normaal is denk ik. Het is veel verandering, je bent lange tijd gewoon geweest dat je ouders samen waren, en opeens is dat niet meer zo. Logisch dat dat moeilijk is! Dat soort dingen zijn moeilijk om te accepteren. Na een tijdje lukt dat wel, maar het is wel heel normaal dat dat tijd vraagt. Het is een grote verandering in je leven.

Daarnaast hoor ik van veel mensen dat het soms beter zo is. Het is ook niet leuk als je ouders nog samenwonen maar dat er constant ruzie lopen maken, daar is er ook weinig gezellig aan.

Groetjs