Hoi ik heet L. ik ben aan de Breede kant en word daar thuis heel erg door gekleineerd. Me broer roept altijd nare dingen zoals '’f*cking dikke'’ of '’eet je nou nog steeds bolle'’, maar, niet alleen hij zegt het soms zegt zelfs me moeder dikke of dikzak ik ben daardoor heel erg onzeker geworden. Ik heb zeg maar een platte buik en alles is plat behalve mijn benen, omdat ik zulke benen heb probeer ik ze altijd te verbergen. ik voelde me heel alleen en zocht online vrienden op op snapchat ik had na een tijdje dus een vriend van het ander geslacht en hij begon na een tijdje met vieze gesprekken ik wilde het niet maar speelde mee omdat hij de enige was die om me gaf (atans dat dacht ik dus) Me moeder was er dus erachter gekomen en is boos geworden en nu is me vertrouwden band met haar weg. Ze weet dat ik er veel spijt van heb, maar elke keer krijg ik nu om de kleinste dingen ruzie met dr en haalt ze me fout steeds erbij. Soms geeft ze me zelfs klappen voor sh*t. Ik ben dan altijd zo boos en of ik loop weg en kom dan pas miss 4 uur in de nacht thuis of ik zit op me kamer en verhonger mezelf. Ik kan hier met niemand over praten omdat, ik niemand vertrouw. Ik huil mezelf elke dag in slaap en denk na bij mezelf ''Als ik dun was gaf iedereen dan om me'’ of ik denk dat de dood beter voor me kan zijn. Het liefst wil ik verdwijnen van de aarde. Zelfs op school gebeuren dit soort dingen soms roepen mensen in verschillende talen dikzak naar me of kleineren ze me. Ik heb een keer geprobeerd mezelf te laten verdrinken bij een zwembad alleen hielpen een man en een vrouw me. Weet iemand alsjeblieft wat ik kan doen om uit deze depressieve hatelijke tijd te komen, want zo een tijd gun ik me vijand zelfs niet
Tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm anonimiteit
