Heyy allemaal!
Ik ben een 18 jarige jongen die redelijk vaak ruzie heeft met z'n ouders. Ik heb het gevoel alsof ze te beschermend zijn en dat ik daardoor geen privéleven meer heb. Helemaal nu heb ik het gevoel alsof ik in een hoekje gedrukt wordt.
Ik heb al een tijdje het gevoel dat ik geen privéleven heb. Dit komt vooral door m'n moeder die volgens mij veels te veel beschermend en controlfreak is. Waar mijn vrienden tegen hun ouders kunnen zeggen dat ze naar een vriend gaan om daar met de groep wat te eten, drinken, spellen spelen en te slapen om de volgende dag terug te komen is dat geen probleem. In mijn geval moet ik bijna een compleet verslag schrijven over wie daar gaan zijn, wanneer ik thuis kom etc.
Nou heb ik een tijdje geleden een afspraak gemaakt met een dame (wel boven mijn leeftijd) om m'n maagdelijkheid te verliezen. We hebben al veel dingen besproken en ik voel me oprecht veilig, gehoord en gerespecteerd als ik tegen haar praat. Echter kan ik niet zomaar naar m'n ouder stappen om te zeggen dat ik naar een andere stad ga (1 uur met bus) om te slapen met een leuke MILF. Dan weet ik zeker dat ik het zonlicht nooit meer zal zien. Ik heb dus verteld dat ik een leuke meid van mijn leeftijd heb ontmoet via internet waar het wel mee klikte. Gelijk begon het overdreven verhoor van m'n moeder : “Waar woont ze, hoe oud is ze, waar gaat ze naar school, wat is haar volledige naam, waar hebben jullie elkaar leren kennen en wat zijn jouw plannen met haar en vice versa.” Toen ik vertelde dat we elkaar al wel een keer eerder hebben gezien en wat hebben gedronken na school werd er gelijk verteld :”Waarom heb ik dan geen bankafschrift gezien?” Ze controleert dus mijn hele leven. M'n sociale leven met vrienden staat hierdoor ook onder druk.
De afspraak met de dame waar ik heen zou gaan staat nog wel echter is mij verboden om “Bij mijn vriendin te blijven slapen omdat er dan dingen kunnen gebeuren waarvan je later spijt krijgt”.
Ik voel me door dit gedrag van mijn ouders echt compleet in een hoekje gedrukt en heb gewoonweg geen privéleven meer. Kan nooit wat doen zonder dat m'n ouders er alles van willen weten. Ik zou ook gewoon een keertje ergens heen willen gaan zonder een compleet verslag uit te brengen zonder te liegen. Want het liefst ben ik gewoon eerlijk tegen ze, maar sommige dingen hoeven ze gewoon niet te weten.
Als iemand eenzelfde ervaring heeft of tips om ermee om te gaan, ik hoor het graag!
