Ja, ik heb dit gevoeld. Weet dat dit komt door de omstandigheden waar je nu onder leeft. Jouw gevoelens mogen er dan ook zijn.
ik zelf, heb amper controle gevoeld in mijn leven. Om hiervoor te compenseren voerde ik die controle uit bij anderen, of bij mezelf. Als die controle weg werd genomen werd ik boos, raakte ik overstuur, maar bijna altijd ging ik huilen. Omdat ik zou willen dat mensen mij begrijpen.
Wat jij voelt, is dat je niet begrepen wordt. Mensen van jouw leeftijd, mensen ouder dan jou, ze behandelen je allemaal niet hoe je dat zou willen. Hiervoor probeer je redenen te zoeken. Dan kom je uit op technologie. Hoewel het mij ook beïnvloed, kan ik zien dat technologie absoluut niet de oorzaak is van mijn problemen. Het zijn de mensen die er niet mee om kunnen gaan.
Nu hebben jij en ik een ding gemeen, we voelen ons niet begrepen op dit moment. Ik heb wel begrip gehad, en het was iets moois wat ik nooit meer zal vergeten. Weet dat je ontzettend jong bent, en ondanks hoe je je voelt nog veel mee zal maken. Je hebt zo veel meegekregen, zo veel informatie waar je niks mee kan doen, omdat de mensen van jouw leeftijd, waarmee je grotendeels contact hebt het niet begrijpen. Jouw tijd zal komen, maar tot die tijd raad ik je hoog aan om je gedachten op te schrijven. Voor jezelf, en niet voor anderen. Als je het gevoel hebt dat je je sterk genoeg voelt om met mensen over je gevoelens te praten, raad ik je aan om hulp te zoeken. Bij een volwassene die je vertrouwd (in jouw omgeving), of anders. Doe dit a.u.b. niet online. Advies mag, maar te veel advies en te weinig gesprekken laat je komen op de punt waar je nu bent.
Ik wens je extreem veel succes in de toekomst, en zal proberen dit te checken.
- M.
