Skip to main content

Ik heb niet zozeer advies nodig aangezien ik toch al weet dat niks gaat werken. Ik wil gewoon even mijn eindeloze frustraties kwijt.

Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om alle dingen die vandaag gebeurd zijn helemaal te gaan vertellen. Het punt is namelijk gewoon dat mijn moeder haar frustraties non-stop op mij afreageert. Als ik ook maar te luid adem heeft ze al een reden om me uit te schelden of te slaan. Alles is voor haar een reden om kwaadaardig tegen mij te zijn, ook dingen waar ik niks aan kan doen. Zo wilde ze vanavond een lange wandeling maken met de honden maar dat ging niet door vanwege de regen. Dat is voor haar ook een reden waarom ik “zo’n verschrikkelijk kutkind ben”.

Zoals je hopelijk wel begrijpt vind ik slecht weer geen reden om mij uit te schelden, maar daar denkt mijn moeder anders over. Het is gewoon de hele situatie die me nu frustreert.

Als je het gevoel hebt dat je mentaal wordt mishandeld door je moeder, de persoon die juist voor je moet zorgen ook op dat vlak, dan is het echt niet teveel gevraagd om bijvoorbeeld een ander familielid hierover te informeren, of om jeugdzorg te bellen


Ik ben nu lichtelijk geneigd om er een Gooische Vrouwen quote tussen te smijten over de term “teveel gevraagd”, maar dat zal ik maar even laten.

Het is helemaal niet dat ik te lui ben om mensen erbij te halen, of dat het me stiekem helemaal niet boeit. Het probleem met mensen erbij halen is dat mijn moeder dan even de heilige moeder uithangt, maar een dag of twee later weer terugvalt. Daarbij gaat het trucje van mensen erbij halen niet altijd gaat werken. Daar gaat het effect ook van weg.


Reageer