Vraag

Depressie

  • 10 September 2019
  • 1 reactie
  • 90 Bekeken

Badge
Een paar dagen geleden heb ik mijn hond helaas moeten laten inslapen, deze hond was 17 en ik zelf 13. Ik ken m dus al heel mn leven. Hij is in mn armen overleden en ik kan nergens meer normaal aan denken, als ik een hond zie word ik gek bij getik op tegels word ik gek, bij blaffen van honden word ik gek. Als ik me af en toe omdraai zie ik hen opeens staan. Ik liep door de poort en een zwaar gevoel dat ik iets moest aaien. Het voelt alsof er iets mist in mn leven. Heb nergens meer zin in en denk veel aan de dood.

1 reactie

Hoi

De hond die je al heel je leven kende, is overleden. Nu ervaar je een diep gemis.

Aangezien deze hond je vrijwel je hele leven vergezeld heeft, lijkt het me vrij normaal dat je zijn afwezigheid zo opmerkt. Je hebt nooit een tijd zonder je trouwe viervoeter gehad, en wanneer deze er dan niet meer is, is die leegte erg aanwezig.

Het zou kunnen helpen om een gedenkhoekje in te richten voor je hond. Je zoekt een mooi plekje uit, en legt daar wat spullen en foto's neer die de herinnering aan je hond in leven houden. Een vast plekje waar je aan je hond kan denken kan helpen bij het verwerken van het verlies.

Kan je wat je voelt met iemand bespreken? Een huisgenoot bijvoorbeeld, of een vriend? Vaak voelt verlies minder intens aan wanneer je het met iemand kan delen. Alvast erg goed dat je dit topic geopend hebt.

Groetjes
Kenshin

Reageer