Skip to main content

Hoi, een paar weken terug is mijn opa overleden. Een week voor het overlijden is er alleen iets gebeurd wat ik niet achter me kan laten en nu ben ik hier. Ik weet dat wat er is gebeurd bij de dementie hoort die hij had. Ik heb altijd al een hele goeie band gehad met mijn opa. ik was er ook heel vaak, vrijwel elk weekend. Maar een week voor het overlijden ging ik met mijn oma bij hem op bezoek. Hij zij vrijwel niks meer hij had namelijk een hersenbloeding gehad. Op een gegeven moment pakte hij mijn hand vast en begon hier in te drukken/kneden, moeilijk te omschrijven en hij bleef me de hele tijd aankijken. Ondertussen deed hij met zijn andere hand op zijn kruis hetzelfde. Op een gegeven moment gaat hij ook over mijn arm wrijven en zit hij aan mijn broek en probeerde hij deze uit te doen. Ik ben toen weggelopen en mijn oma zei na een tijdje dat ik weer terug kon komen. Hetzelfde gebeurde weer, maar ik ben toen vrijwel gelijk weggegaan het was zo raar. Je ziet vaker bij dementie dat dit gebeurt, maar het feit dat je daar je opa ziet zitten doen en dit ook de laatste keer is dat ik hem heb gezien vind ik heel moeilijk. Ik begin alles aan vroeger ook te betwijfelen. Ik zat vaak bij hem op schoot bijvoorbeeld en dan ga ik nu denken werd hij daar opgewonden van en het is gewoon zo kut omdat ik altijd zon goede band heb gehad en dan gebeurd dit. En ik zal nooit weten wat er op dat moment door zijn hoofd ging: of hij mij herkende, of hij altijd al opgewonden werd van kinderen dat soort dingen. Hebben andere mensen ook zoiets meegemaakt in hun omgeving? hoe zijn jullie hiermee omgegaan? wat ik trouwens ook niet weet of bij dementie deze gevoelens worden versterkt of dat het uit het niets komt zegmaar en niet iets is wat hij vroeger al had.

Hoi,

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je opa!

Wat naar dat de laatste ontmoeting met hem op deze manier verlopen is, ik kan me goed voorstellen dat je hiermee zit. Ik heb zelf een tijd geholpen in een verzorgingstehuis en daar kwam ik dit probleem ook diverse keren tegen. Ik denk persoonlijk dat je opa dusdanig verward was dat hij jou niet meer herkende en de situatie niet kon inschatten. Het verkeerd inschatten van een situatie zie je vaker bij mensen met dementie. Ik zou daarom proberen het los te laten, ik denk dat dit niks te maken had met jullie band van vroeger en dat toen ook geen invloed op hem had. Misschien lucht het op de situatie nog een keer met je oma te bespreken?

 

Veel sterkte!


Hey, gecondoleerd met je opa. Ik vind het oprecht heel kut voor je dat een van je laatste ontmoetingen met hem zo is gelopen. Ik werd oprecht emotioneel van je verhaal, dat iets zo moet eindigen. Als dit bij mij was gebeurd toen mijn opa overleed had ik waarscjijnlojk hetzelfde gevoeld als jou. Ik wense je echt heel veel sterke en hoop dat je opa alleen zo was vanwege dementie en misschien medicatie, enn ook hoop ik dat je hier over heen komt, ik geloof in je 🤍


Reageer