broer en famillie

  • 15 June 2019
  • 5 reacties
  • 137 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo,

Ik ben een normale jongen met gescheiden ouders, en een jongere broer van 13 jaar met waarschijnlijk mentale problemen. Het is zo'n kind dat het leuk vindt iedereen te ambeteren, zijn hele leven lang. Natuurlijk, omdat ik hem het meest zie, uit hij dit vooral op mij. Op school is hij het joch dat iedereen pest en dan denkt dat hij stoer is. Hij vindt het ook leuk om met 52% in totaal thuis te komen. Probeer je zo'n kind voor te stellen, dat vreselijk vervelend en irritant is, en dan kom je nog niet in de buurt hoe hij is. Het is een hel om met hem samen te leven. Het is niet dat ik hem niet aankan ofzo, ik ben hem gewoon beu Mijn vader, die momenteel een moeilijke periode heeft doordat hij na 10 jaar aan het scheiden is van zijn tweede vrouw, ons stiefmoeder, grotendeels door mijn broer, is radeloos. Omdat mijn vader veel moet werken, gaan we tijdens de zomervakantie veel op kamp. Mijn enigste eis is dan om naar een ander komt dan mijn broer te gaan, om eindelijk eens verlost van hem te zijn. Dan kan ik echt mezelf zijn. Ik ga om deze reden dus ook graag op kamp. Maar deze zomervakantie heeft mijn vader per ongeluk ons in hetzelfde kamp ingeschreven. Ik reageerde boos, maar kalm dat ik dit echt niet wou, maar het was al betaald. Ik zit midden in de examens dus ging ik weer naar mijn kamer studeren. Ik ging op mijn bed gaan liggen en huilde. Ik kon/kan het niet meer aan. Toen wou ik mijn hart luchten dus vandaar...

5 reacties

Kennen jullie het spreekwoord van de kruik die barst omdat hij vol is? Wel, dit gebeurd vaak met mij, en ik maakte altijd nieuwe kruiken om het water van mijn broer op te slaan. Wel, nu zijn mijn materialen voor kruiken te maken op. Ik kan het gewoon allemaal nie meer aan. Help mij
Hey,
Je broertje klinkt verschrikkelijk, maar misschien zit hij ook vast met iets. Als je denkt dat hij ook op de kamp zich zo raar gaat gedragen, probeer dan gwn afstand van hem te nemen en ga dan met andere mensen van het kamp om. Als hij jullie dan probeert te pesten/treiteren, zeg dan duidelijk tegen hem dat wat hij doet niet normaal is en geef hem vervolgens geen aandacht. Hij zal uiteindelijk wel moeten stoppen.
Toch zou ik ff checken of hij echt niet met iets zit. Ik spreek nu vanuit mezelf, maar er zijn veel mensen die hun gevoelens niet kunnen uiten en dat dan vervolgens proberen te verlossen door middel van afreageren....
Ik wens je iniedergeval veel succes❤️
Hoi

Je broer maakt het je regelmatig lastig. Op de plek waar je normaal tot rust kan komen, het kamp, zal je broer dit jaar aanwezig zijn. Dit was de druppel teveel.

Ik vermoed dat er leiders op dat kamp aanwezig zullen zijn. Het lijkt me verstandig om je zorgen met een van de leiders te delen. Wie weet worden jullie op kamp ingedeeld in groepen, en kan geregeld worden dat je broer en jij in verschillende groepen worden geplaatst.

Zou je vader het overwegen om je broer hulp aan te bieden? Misschien weet een hulpverlener je broer tot bepaalde inzichten te brengen. Via school of de huisarts kan je met zo'n hulpverlener in contact komen.

Succes met de examens. Hopelijk ga je, ondanks de aanwezigheid van je broer, een fijne zomervakantie tegemoet.

Groetjes
Kenshin
Hey

Gewooniemand, ik ben dat al de afgelopen jaren aan het doen. Hij stopt gewoon niet. Hij zit inderdaad met veeschillende dingen, hij gaat namelijk van school veranderen enzo.

Kenshin, het ding is juist dat we in dezelfde groep zitten. En hij heeft al hulp, hij heeft een psychiater én een psycholoog én een therapeute. Het helpt hem alleen niet, hij dacht altijd al dat zij alles wat hij tegen hun zei gingen zeggen tegen zijn/mijn ouders. Hij wist niet dat ze beroepsgeheim hadden, en daardoor verteld hij ze ook niets.

Hij beseft niet wat hij allemaal doet. Hij denkt niet na over de acties die hij uitvoert, de toekomst. Onlangs is hij uitgevlogen tegen men 70jarige oma, en wou hij haar zelf slaan, gewoon omdat ze een snoepje, dat toevallig zijn lievelingssnoep was, uit mijn broer zijn snoepzak wou. Hij is niet normaal.
Wat lastig om je, ondanks de spanning, de hele tijd te moeten beheersen. Ik kan me voorstellen dat de frustratie regelmatig hoog oploopt. Wel vind ik het goed dat je, toen je de samenstelling van de groep te weten kwam, je vader hier op een kalme manier over benaderde.

Misschien kan een hulpverlener je broer uitleggen wat beroepsgeheim inhoudt. Als je broer dat weet, lukt het hem misschien wel om een hulpverlener een kans te geven. Ook lijkt het me nuttig dat je broer weet dat hij (jij trouwens ook 🙂) bij de KinderTelefoon terecht kan voor een chat- of telefoongesprek. Gedurende zo'n gesprek ben je anoniem, en vertelt niemand wat door.

Zouden er, eventueel op de vraag van je vader, wisselingen in de groep mogelijk zijn? Wie weet cancelde een lid van een andere groep, en kan jij die plek overnemen. Hierover informeren lijkt me geen kwaad te kunnen.

Gr. Kenshin

Reageer