Skip to main content

Dit topic koppelt een beetje terug met mijn vorige topic, maar het gaat er over dat mijn moeder geheel onverwachts boos kan worden. Ik begrijp dit vaak en ga me dan dus terugtrekken omdat ik bang ben dat ik haar boosheid alleen maar erger maak. Nu lijkt het steeds meer te gebeuren dat we (ik, mijn zusje of mijn vader) iets kleins niet doet zoals zij het wil, en dan maakt ze daar een heel ding van en is ze meteen klaar met ons. Als ze boos is op papa gaat ze hem vaak voor zeker een uur of langer negeren, dit deed ze minder bij ons kinderen maar nu gaat ze ons ook steeds vaker negeren.

Net zaten wij bijvoorbeeld trivia persuit te spelen, we wisten eigenlijk alle vier heel weinig en lachten soms ook over de domme antwoorden die we gaven (ook  mijn moeder lachte mee). Op een gegeven moment kon mijn moeder niet op het antwoord van een vraag komen die wij wel wisten, en moesten wij dus een beetje lachen (dit deden wij (alle 4) toch de hele tijd) maar toen werd ze ineens boos en vond ze dat wij haar belachelijk maakten en dat we dat altijd doen. Even later wist ze niet welke kant ze het beste op kon in het spel, dus ik probeer haar te helpen, en toen werd ze boos op mij omdat "laat mij toch eens mijn eigen spel spelen, jij moet niet alles voor mij bepalen!!”, maar ik probeerde alleen maar te helpen.

Dit soort dingen gebeuren steeds meer, maar mama zegt steeds dat het onze schuld is, ze ziet niet dat zij er ook een rol in speelt. De sfeer in huis wordt steeds grimmiger en iedereen loopt op eieren. Ik zit er zelfs over na te denken dat ik weg wil thuis, omdat ik die moodswings gewoon niet kan handelen.

 

Weet iemand wat ik kan doen?

Hi @cynnie ,

Vervelend van je situatie. Probeer anders een keer rustig te praten met haar. Probeer haar uit te leggen dat je je best doet. Dat je het goed probeert te doen voor haar mag dat je niet het gevoel hebt alsof het goed genoeg is. Je kan ook een brief schrijven dat kan ook helpen. Kan je er anders met je vader over praten hoe je hier mee om moet gaan? Misschien kunnen jullie met ze vieren of drieën praten. Praten helpt echt.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Liefs


ooh ik snap dat je dit heel iritant vind ik heb het thuis ook een keer gehad kun je het anders niet met je ouders over hebben eerst met papa en dan met mama en dan laten zien dat je aan het huilen bent en niet je verdriet in houden maar laten gaan gewoon zo vaak doen tot dat ze het snapt ga met zen alleen er over hebben en loop niet weg of je gaat even naar buiten en dan zeggen ik ga even een rondje wandelen voor de rust of is dit contant


Reageer