Skip to main content

hoi, ik ben 15 jaar oud en ik ben bang om bepaalde kleren te dragen door de reacties van m’n ouders. ik ben de laatste tijd een beetje mijn eigen stijl aan het zoeken enzo en ik zie allemaal leuke dingen die ik graag wil kopen en aan doen. nu heb ik dingen gekocht en durf ik het niet aan omdat mijn ouders er altijd grapjes over maken of boos worden enzo. ik had laats een ketting om, een ketting hè. en gingen ze allemaal opmerking maken zoals “wat voor stuk “goud” heb je daar dan in de nek” “wat een lelijke ketting” en dan praten we gewoon en gaan ze weer allemaal opmerkingen maken. ik heb nu dus topjes enzo gekocht heel leuk enzo maar ik durf ze gewoon niet aan want dan gaan ze sowieso zeggen ja dat is wel een erg blote buit, wil je de jongens versieren, zo waar ga jij heen. t klinkt allemaal zo onschuldig maar anders zou ik nu niet hier ik t forum lopen te praten en m’n verhaal t lopen te vertellen.

hiii

je moet echt dragen wat jij wilt dragen!

ik heb dit ook soort van met mijn ouders, ik heb geen platte buik in tegen deel alle vetrolletjes hobbelen alle kanten op maar wanneer ik een kort truitje aan doe, poeh dan wil je niet horen wat mn ma zegt. dan zegt ze zoiets van ik ga de schaar er in zetten, je bent zo ordinair, dat staat alleen die dunne meiden. ik heb dan altijd wel wat terug te zeggen zodat ze even dr mond houd haha. dus ik dacht, als je nou van te voren voor dat je het aan trekt opmerkingen bedenkt die je tegen hun kunt zeggen als ze commentaar heb op jouw kleding. dan stoppen ze vanzelf met die opmerkingen. en ik denk ook dat ze het niet perse zo gemeen bedoelen. maar ik heb echt geen idee ik ken jouw ouders niet lol.


Jij mag dragen wat je wilt en wat anderen zeggen dat mogen ze lekker voor zich houden


Wat je vindt mag je houden


Heey,

Wat vervelend dat je vader en moeder van die opmerkingen maken!
Mijn moeder en vader hebben ook altijd wel een mening gehad en nog steeds over het dragen van bepaalde kleding en bijvoorbeeld make-up. Ik wilde het wel graag eens proberen. Op een gegeven moment heb ik besloten het zelf maar gewoon te doen. Het was mijn keuze.

Als het gaat om make-up: ik ben begonnen met wat mascara en later oogschaduw en lippenstift. Nog weer later begon ik met eyeliner. Ik draag het niet veel, maar ik laat me niet tegenhouden door wat anderen vinden. Ik betaal het toch wel zelf.

Hetzelfde geldt voor nagellak of kleren. Als hun het niet leuk vinden, jammer, het is mijn style en mijn keuze. En tuurlijk levert dat wel gedoe op en dat is jammer. Maar mijn ouders vinden het ergens ook wel leuk dat ik zelf experimenteer en ontwikkel. Zeker aan het begin moesten ze wennen en vonden ze het niet goed. Langzaam aan accepteren ze steeds een beetje dat ik ook mijn eigen keuzes maak.

Ondanks dat het heel vervelend is hoort het wel een beetje bij de leeftijd, puberteit. Je krijgt een andere mening dan je ouders en je ouders hebben niet altijd alles automatisch te zeggen. Vroeger kozen je ouders vaak wat je droeg en nu heb je ook je eigen inbreng. Daar zal aan twee kanten aan gewend moeten worden, het is niet gek dat dat soms wat gedoe oplevert.
Maar op een gegeven moment wil je wil en ga je ook wat experimenteren. Dat hoort bij en is gezond om te doen. Sommige dingen moet je gewoon proberen. Soms zit het mee, soms zit het tegen.

Maar je kunt natuurlijk wel wat zeggen van die vervelende opmerkingen die ze maken, want dat is niet fijn. Geef eerlijk aan wat het met je doet en wat je ervan vind. Zeg bijvoorbeeld dat je hun mening respecteert, maar ook je eigen stijl hebt en je eigen keuzes maakt.

Groetjes,
Simply Me


Reageer