Ongeveer 1 jaar geleden heeft mijn broertje de diagnose AS (autisme) gekregen. Hier reageerde hij heel fel op. Hij was het er niet mee eens en wilde het niet accepteren. Hierdoor liep het geruime tijd thuis ontzettend moeilijk, was er veel spanning en eindigde gesprekken vaak in grote scheldpartijen.
Mijn ouders en ik hoopten dat we met de hulp van een gezinstherapist hier verandering in konden brengen.
Dit heeft de situatie echter alleen maar slechter gemaakt. We hadden hem overgeplaatst naar een speciale school waar hij extra begeleiding kreeg. Hier was hij het natuurlijk niet mee eens en is van school weggelopen. Nu zit hij al een half jaar thuis.
De situatie momenteel is alles behalve goed. Hij wilt niet in therapie (dit raad de GGD aan) en de spanningen zijn thuis enorm hoog. Dit terwijl ik midden in mijn examenjaar zit en dus eigenlijk alleen maar bezig kan en moet zijn met leren, wat dus nu gewoon echt niet gaat.
Vaak als hij me weer uitscheld om niks heb ik het idee dat mijn ouders mij niet steunen. Ze nemen het niet voor me op of zeggen er helemaal niks van. Hierdoor voel ik me thuis erg alleen.
De gezinstherapist die ik nog geregeld zie gaf als tip hiervoor dat ik meer het huis uit moet; bij opa en oma of vriendinnen gaan leren ipv thuis. Bij mijn opa en oma gaat helaas niet want die wonen te ver weg van school en ik wil mijn vriendinnen ook niet opzadelen met mijn thuissituatie.
Zelf heb ik ADD en gebruik ik hiervoor medicijnen. Deze moet ik om een bepaalde tijd innemen maar door alle hectiek en spanning thuis lukt het me niet hier een regelmaat in te vinden waardoor ik zowel op school als thuis veel mis. Dit alles helpt niet mee voor mijn examen.
Ik heb dus nu ook echt geen idee hoe ik mijn examen moet gaan halen.
Ik hoop dat jullie tips hebben en mij verder kunnen helpen..
Heel erg bedankt alvast!
Beste antwoord door Anonymous
Bekijk origineel