Hoi,
Het is thuis vaak niet fijn, er is veel ruzie en ik heb het idee dat ik het nooit goed kan doen.
Ook voel ik me heel vaak alleen en onbegrepen. Niemand lijkt me echt te begrijpen . Er is ook weinig ruimte om mijn verhaal te doen.
Dit kan ook niet met andere mensen, want mijn ouders willen dat niet. Daarom heb ik er angst voor en ook een verantwoordelijkheidsgevoel.
Vandaag had ik een heel fijn gesprek met iemand van de Kindertelefoon. Hij zei dat ik er hier op het forum over kan praten, dat is ook anoniem. Zo weten mijn ouders niet dat ik er over praat. Ook denkt hij dat het beter is om er wel over te praten. Als iemand belooft dat diegene niks doorverteld, zou ik dan iemand in vertrouwen nemen? Ik durf het echt niet, stel dat mijn ouders erachter komen.. Ik ben wel heel eenzaam en ik voel een zware last. Ik moet het echt altijd alleen doen.
-Ballon