"'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar belooft haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder"
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy
'Met Belinda'
'Je kan nooit geloven mijn ouders gaat scheiden'
'Wat?'
'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste schooldag'
Wie maak het af?
"'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar belooft haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder"
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy
'Met Belinda'
'Je kan nooit geloven mijn ouders gaat scheiden'
'Wat?'
'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste schooldag
‘Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
‘Ik ga wel alleen alleen mezelf moed in spreken'
‘Het is ook niet jouw schuld sorry.’
‘Vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
‘Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders doei'
Wie maakt het af?
"'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar belooft haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder"
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy
'Met Belinda'
'Je kan nooit geloven mijn ouders gaat scheiden'
'Wat?'
'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste schooldag
‘Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
‘Ik ga wel alleen alleen mezelf moed in spreken'
‘Het is ook niet jouw schuld sorry.’
‘Vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
‘Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig
Misschien komt Romy niet
Ze kan niet eens aan denken
Misschien kan ze van tevoren haar vriendin ophalen en kan ze samen naar school fietsen
Ze kleed snel om en loop naar beneden
Ze pakt een appel en pakt haar fiets
Ze reed naar Romy's huis
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de voordeur liggen
Wie maakt het af?
"'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar belooft haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder"
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy
'Met Belinda'
'Je kan nooit geloven mijn ouders gaat scheiden'
'Wat?'
'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste schooldag
‘Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
‘Ik ga wel alleen alleen mezelf moed in spreken'
‘Het is ook niet jouw schuld sorry.’
‘Vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
‘Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig
Misschien komt Romy niet
Ze kan niet eens aan denken
Misschien kan ze van tevoren haar vriendin ophalen en kan ze samen naar school fietsen
Ze kleed snel om en loop naar beneden
Ze pakt een appel en pakt haar fiets
Ze reed naar Romy's huis
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de voordeur liggen
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog kloppen maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis een jongen deed open.
‘Ja,wat is er?’ vroeg hij.
‘Ik kwam mijn beste vriendin ophalen alleen ze ligt doodstil voor de voordeur haar hart klopt maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen' vroeg Belinda helemaal in paniek.
Wie maakt het af?
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Wie maakt hem af :)
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Wie maakt hem af :)
(nou ik wil hem afmaken, hopelijk verpest ik hem niet)
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppende hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt zij weer bij.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
(dit was mijn deel, ga maar verder)
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Wie maakt hem af :)
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
Wie maakt het af?
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel.
Wie maakt hem af?
Ik wil even zeggen dat het een goede idee is om een verhaal te maken
Ik wil even zeggen dat het een goede idee is om een verhaal te maken
Awhh bedankt,
Wat lief!!!!
🥰
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel.
Wie maakt hem af?
Romy doet heel even haar ogen op.
Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust.
Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg.
Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk.
Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven
Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was.
Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.
En hij was heel aardig.
Een beetje te aardig.
Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht.
Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren.
Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam.
"Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd
"Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad.
"Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda
Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn.
"Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel.
Wie maakt hem af?
Romy doet heel even haar ogen op.
Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust.
Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg.
Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk.
Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven
Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was.
Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.
En hij was heel aardig.
Een beetje te aardig.
Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht.
Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren.
Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam.
"Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd
"Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad.
"Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda
Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn.
"Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen
" ik.... Laat maar " stamelde Romy
"Wat is er gebeurd!? Ik wil een uitleg" riep Belinda
" Ga maar. Ik kan niet meer" zei Romy
" Dan ga ik " en ze rent de ziekenhuis er uit
Hoe kom ze terug ???? Wacht even, daar is Jeremy !!!
Ze schreeuwde : "Jeremy !!!"
Wie maakt het af ????
Iemand????
Het is zo leuk !!!! Maar heb nu geen ideeën
-onnodige quote verwijderd-
🥰
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel.
Wie maakt hem af?
Romy doet heel even haar ogen op.
Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust.
Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg.
Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk.
Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven
Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was.
Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.
En hij was heel aardig.
Een beetje te aardig.
Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht.
Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren.
Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam.
"Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd
"Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad.
"Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda
Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn.
"Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen
" ik.... Laat maar " stamelde Romy
"Wat is er gebeurd!? Ik wil een uitleg" riep Belinda
" Ga maar. Ik kan niet meer" zei Romy
" Dan ga ik " en ze rent de ziekenhuis er uit
Hoe kom ze terug ???? Wacht even, daar is Jeremy !!!
Ze schreeuwde : "Jeremy !!!"
Wie maakt het af ????
Yesss hij keek en liep naar haar toe . Zij werd in de war gebracht door zijn mooie glanzende ogen
Jeremy zei : "Wat doe jij hier ??"
Belinda stamelde "eh ..... eten ??" Wat zei ze nou dacht Belinda waarom doe zij opeens zo
Jeremy zei "eten ???? Straks begint de school" wat!!!! is de school niet eens begonnen???? dacht Belinda
Belinda zei : Ik bedoel eh .... een vriendin bezoeken je weet wel die vriendin ... ja
'Ik kan je wel een lift geven. Ik ben met de fiets' zei Jeremy
Jaaaaaaaaa Ik ben zo happy !!!!dacht Belinda en ze zei:' oké ' Ze hoop dat Jeremy haar enthousiasme niet gezien had
Ze liep samen met Jeremy naar de fiets
Jeremy vroeg : Waar zit je op school ???
' Bij De Bibliotheek is daar ergens een middelbaar daar zit ik ' zei Belinda
' De Darencollege bedoel je toch ??? '
' Ja die . Alvast bedankt voor de lift '
Maak iemand het af ????
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel.
Wie maakt hem af?
Romy doet heel even haar ogen op.
Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust.
Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg.
Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk.
Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven
Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was.
Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.
En hij was heel aardig.
Een beetje te aardig.
Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht.
Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren.
Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam.
"Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd
"Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad.
"Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda
Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn.
"Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen
" ik.... Laat maar " stamelde Romy
"Wat is er gebeurd!? Ik wil een uitleg" riep Belinda
" Ga maar. Ik kan niet meer" zei Romy
" Dan ga ik " en ze rent de ziekenhuis er uit
Hoe kom ze terug ???? Wacht even, daar is Jeremy !!!
Ze schreeuwde : "Jeremy !!!"
Wie maakt het af ????
Yesss hij keek en liep naar haar toe . Zij werd in de war gebracht door zijn mooie glanzende ogen
Jeremy zei : "Wat doe jij hier ??"
Belinda stamelde "eh ..... eten ??" Wat zei ze nou dacht Belinda waarom doe zij opeens zo
Jeremy zei "eten ???? Straks begint de school" wat!!!! is de school niet eens begonnen???? dacht Belinda
Belinda zei : Ik bedoel eh .... een vriendin bezoeken je weet wel die vriendin ... ja
'Ik kan je wel een lift geven. Ik ben met de fiets' zei Jeremy
Jaaaaaaaaa Ik ben zo happy !!!!dacht Belinda en ze zei:' oké ' Ze hoop dat Jeremy haar enthousiasme niet gezien had
Ze liep samen met Jeremy naar de fiets
Jeremy vroeg : Waar zit je op school ???
' Bij De Bibliotheek is daar ergens een middelbaar daar zit ik ' zei Belinda
' De Darencollege bedoel je toch ??? '
' Ja die . Alvast bedankt voor de lift '
‘Oh dat Is maar een klein stukje.’
‘daar zit ik ook op'
‘ik zit in de 2e nu en jij?’ vraagt Jeremy.
‘Ik zit nu in de 1e' antwoord Belinda.
Als ze er zijn zet Jeremy zijn fiets weg.
Hij pakt Belinda's tas uit zijn krat en geeft hem aan Belinda.
Snel maar duidelijk glijd Jeremy's hand over die van Belinda.
‘Dag Belinda' zegt hij.
Jeremy loopt weg.
Verward blijft Belinda staan.
Wat was dat? Vraagt Belinda zich af.
Wie volgt?
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel.
Wie maakt hem af?
Romy doet heel even haar ogen op.
Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust.
Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg.
Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk.
Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven
Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was.
Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.
En hij was heel aardig.
Een beetje te aardig.
Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht.
Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren.
Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam.
"Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd
"Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad.
"Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda
Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn.
"Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen
" ik.... Laat maar " stamelde Romy
"Wat is er gebeurd!? Ik wil een uitleg" riep Belinda
" Ga maar. Ik kan niet meer" zei Romy
" Dan ga ik " en ze rent de ziekenhuis er uit
Hoe kom ze terug ???? Wacht even, daar is Jeremy !!!
Ze schreeuwde : "Jeremy !!!"
Wie maakt het af ????
Yesss hij keek en liep naar haar toe . Zij werd in de war gebracht door zijn mooie glanzende ogen
Jeremy zei : "Wat doe jij hier ??"
Belinda stamelde "eh ..... eten ??" Wat zei ze nou dacht Belinda waarom doe zij opeens zo
Jeremy zei "eten ???? Straks begint de school" wat!!!! is de school niet eens begonnen???? dacht Belinda
Belinda zei : Ik bedoel eh .... een vriendin bezoeken je weet wel die vriendin ... ja
'Ik kan je wel een lift geven. Ik ben met de fiets' zei Jeremy
Jaaaaaaaaa Ik ben zo happy !!!!dacht Belinda en ze zei:' oké ' Ze hoop dat Jeremy haar enthousiasme niet gezien had
Ze liep samen met Jeremy naar de fiets
Jeremy vroeg : Waar zit je op school ???
' Bij De Bibliotheek is daar ergens een middelbaar daar zit ik ' zei Belinda
' De Darencollege bedoel je toch ??? '
' Ja die . Alvast bedankt voor de lift '
‘Oh dat Is maar een klein stukje.’
‘daar zit ik ook op'
‘ik zit in de 2e nu en jij?’ vraagt Jeremy.
‘Ik zit nu in de 1e' antwoord Belinda.
Als ze er zijn zet Jeremy zijn fiets weg.
Hij pakt Belinda's tas uit zijn krat en geeft hem aan Belinda.
Snel maar duidelijk glijd Jeremy's hand over die van Belinda.
‘Dag Belinda' zegt hij.
Jeremy loopt weg.
Verward blijft Belinda staan.
Wat was dat? Vraagt Belinda zich af.
Wat moest ze ook al weer doen ??? Op de plein wachten toch ?? Ze rende naar de plein en keek naar de verdelinglijst . Zij en Romy zit in 1b ..... Romy ??? Waarom denk ze naar Romy ??? Iemand die haar in de steek gelaten heeft . Zuchtend loopt ze naar binnen en pakt een plattegrond. Ze moet naar 1b en dat zit naast de bibliotheek van de school .
Hebbes . Dat is de lokaal . Ze kan niet meer verdwaald raken . Wacht even .... zij moest toch op de plein wachten om de mentor eerst te ontmoeten. Ze loopt weer terug naar buiten . Er zijn paar nieuwe mensen gekomen . Die meisje lijkt haar wel aardig . Een meisje met bruin lang golvende haar en blauwe ogen . Ze liep naar haar toe
Wie maakt het af ???
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel.
Romy doet heel even haar ogen op.
Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust.
Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg.
Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk.
Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven
Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was.
Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.
En hij was heel aardig.
Een beetje te aardig.
Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht.
Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren.
Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam.
"Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd
"Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad.
"Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda
Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn.
"Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen
" ik.... Laat maar " stamelde Romy
"Wat is er gebeurd!? Ik wil een uitleg" riep Belinda
" Ga maar. Ik kan niet meer" zei Romy
" Dan ga ik " en ze rent de ziekenhuis er uit
Hoe kom ze terug ???? Wacht even, daar is Jeremy !!!
Ze schreeuwde : "Jeremy !!!"
Wie maakt het af ????
Yesss hij keek en liep naar haar toe . Zij werd in de war gebracht door zijn mooie glanzende ogen
Jeremy zei : "Wat doe jij hier ??"
Belinda stamelde "eh ..... eten ??" Wat zei ze nou dacht Belinda waarom doe zij opeens zo
Jeremy zei "eten ???? Straks begint de school" wat!!!! is de school niet eens begonnen???? dacht Belinda
Belinda zei : Ik bedoel eh .... een vriendin bezoeken je weet wel die vriendin ... ja
'Ik kan je wel een lift geven. Ik ben met de fiets' zei Jeremy
Jaaaaaaaaa Ik ben zo happy !!!!dacht Belinda en ze zei:' oké ' Ze hoop dat Jeremy haar enthousiasme niet gezien had
Ze liep samen met Jeremy naar de fiets
Jeremy vroeg : Waar zit je op school ???
' Bij De Bibliotheek is daar ergens een middelbaar daar zit ik ' zei Belinda
' De Darencollege bedoel je toch ??? '
' Ja die . Alvast bedankt voor de lift '
‘Oh dat Is maar een klein stukje.’
‘daar zit ik ook op'
‘ik zit in de 2e nu en jij?’ vraagt Jeremy.
‘Ik zit nu in de 1e' antwoord Belinda.
Als ze er zijn zet Jeremy zijn fiets weg.
Hij pakt Belinda's tas uit zijn krat en geeft hem aan Belinda.
Snel maar duidelijk glijd Jeremy's hand over die van Belinda.
‘Dag Belinda' zegt hij.
Jeremy loopt weg.
Verward blijft Belinda staan.
Wat was dat? Vraagt Belinda zich af.
Wat moest ze ook al weer doen ??? Op de plein wachten toch ?? Ze rende naar de plein en keek naar de verdelinglijst . Zij en Romy zit in 1b ..... Romy ??? Waarom denk ze naar Romy ??? Iemand die haar in de steek gelaten heeft . Zuchtend loopt ze naar binnen en pakt een plattegrond. Ze moet naar 1b en dat zit naast de bibliotheek van de school .
Hebbes . Dat is de lokaal . Ze kan niet meer verdwaald raken . Wacht even .... zij moest toch op de plein wachten om de mentor eerst te ontmoeten. Ze loopt weer terug naar buiten . Er zijn paar nieuwe mensen gekomen . Die meisje lijkt haar wel aardig . Een meisje met bruin lang golvende haar en blauwe ogen . Ze liep naar haar toe
Wie maakt het af ???
Hoi, voor een betere leesbaarheid (Forumregel 15), de tekst opnieuw geplaatst zonder alle quotes. Veel plezier nog verder!
Wow !!! De verhaal is echt leuk geworden. Iedereen met een andere stijl voor verhalen schrijven. Maar dit is echt mooi . Alsof iemand (alleen degene ) dit geschreven heeft . Ik kan niet geloven dat we zo goed samen kunnen werken ook al kennen we elkaar niet . Het is super fantasierijk geworden vind ik
Emma
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder.
Wacht even, de telefoon gaat
Het is haar vriendin Romy:
'Met Belinda'
- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden'
'Wat?'
-'Misschien kom ik morgen niet'
'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste
schooldag'
-'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen'
'Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken'
-'Het is ook niet jouw schuld, sorry'
'Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'
-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'
Morgenochtend
Belinda werd wakker
Vandaag is haar eerste schooldag!!!!
Ze is zo zenuwachtig.
Misschien komt Romy niet.
Ze kan er niet eens aan denken.
Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen.
Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.
Ze pakte een appel en pakte haar fiets.
Ze reed naar Romy's huis.
Aaaaaaaaaah
Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.
Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam.
Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.
Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.
Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.
'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.
'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.
Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.
Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart.
'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig.
'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda
'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel.
Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen.
'Hoe heet je?' Vroeg de jongen.
'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal'
'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen
'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je'
Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust.
“Gaat het?” vraagt de jongen.
“Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.”
Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?”
“Jeremy”
“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer.
En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg.
In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel.
Romy doet heel even haar ogen op.
Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust.
Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg.
Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk.
Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven
Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was.
Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.
En hij was heel aardig.
Een beetje te aardig.
Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht.
Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren.
Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam.
"Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd
"Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad.
"Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda
Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn.
"Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen
" ik.... Laat maar " stamelde Romy
"Wat is er gebeurd!? Ik wil een uitleg" riep Belinda
" Ga maar. Ik kan niet meer" zei Romy
" Dan ga ik " en ze rent de ziekenhuis er uit
Hoe kom ze terug ???? Wacht even, daar is Jeremy !!!
Ze schreeuwde : "Jeremy !!!"
Wie maakt het af ????
Yesss hij keek en liep naar haar toe . Zij werd in de war gebracht door zijn mooie glanzende ogen
Jeremy zei : "Wat doe jij hier ??"
Belinda stamelde "eh ..... eten ??" Wat zei ze nou dacht Belinda waarom doe zij opeens zo
Jeremy zei "eten ???? Straks begint de school" wat!!!! is de school niet eens begonnen???? dacht Belinda
Belinda zei : Ik bedoel eh .... een vriendin bezoeken je weet wel die vriendin ... ja
'Ik kan je wel een lift geven. Ik ben met de fiets' zei Jeremy
Jaaaaaaaaa Ik ben zo happy !!!!dacht Belinda en ze zei:' oké ' Ze hoop dat Jeremy haar enthousiasme niet gezien had
Ze liep samen met Jeremy naar de fiets
Jeremy vroeg : Waar zit je op school ???
' Bij De Bibliotheek is daar ergens een middelbaar daar zit ik ' zei Belinda
' De Darencollege bedoel je toch ??? '
' Ja die . Alvast bedankt voor de lift '
‘Oh dat Is maar een klein stukje.’
‘daar zit ik ook op'
‘ik zit in de 2e nu en jij?’ vraagt Jeremy.
‘Ik zit nu in de 1e' antwoord Belinda.
Als ze er zijn zet Jeremy zijn fiets weg.
Hij pakt Belinda's tas uit zijn krat en geeft hem aan Belinda.
Snel maar duidelijk glijd Jeremy's hand over die van Belinda.
‘Dag Belinda' zegt hij.
Jeremy loopt weg.
Verward blijft Belinda staan.
Wat was dat? Vraagt Belinda zich af.
Wat moest ze ook al weer doen ??? Op de plein wachten toch ?? Ze rende naar de plein en keek naar de verdelinglijst . Zij en Romy zit in 1b ..... Romy ??? Waarom denk ze naar Romy ??? Iemand die haar in de steek gelaten heeft . Zuchtend loopt ze naar binnen en pakt een plattegrond. Ze moet naar 1b en dat zit naast de bibliotheek van de school .
Hebbes . Dat is de lokaal . Ze kan niet meer verdwaald raken . Wacht even .... zij moest toch op de plein wachten om de mentor eerst te ontmoeten. Ze loopt weer terug naar buiten . Er zijn paar nieuwe mensen gekomen . Die meisje lijkt haar wel aardig . Een meisje met bruin lang golvende haar en blauwe ogen . Ze liep naar haar toe
Belinda zei : Hoi
De meisje draaide om en zei : O hoi, ik ben Sophie
Belinda zei: eh... Ik ben Belindaa...
Sophie zei : Mooie naam. Echt een bijzondere naam vind ik
Wacht even. Waar komt de rare gevoel vandaan ?? De gevoel die ik ook voor Jeremy heeft. Maar waar komt de gevoel vandaan. Ik ben toch niet lesbisch ?? Dacht Belinda
De bel ging
Sophie zei : Zullen we samen naar binnen ??
Belinda zei : ja hoor
....... Wie maakt het af
Hoi, voor een betere leesbaarheid (Forumregel 15), de tekst opnieuw geplaatst zonder alle quotes. Veel plezier nog verder!
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder. Wacht even, de telefoon gaatHet is haar vriendin Romy: 'Met Belinda'- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden''Wat?'-'Misschien kom ik morgen niet' 'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste schooldag' -'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen''Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken' -'Het is ook niet jouw schuld, sorry''Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'Morgenochtend Belinda werd wakker Vandaag is haar eerste schooldag!!!!Ze is zo zenuwachtig.Misschien komt Romy niet.Ze kan er niet eens aan denken.Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen. Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.Ze pakte een appel en pakte haar fiets.Ze reed naar Romy's huis.Aaaaaaaaaah Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam. Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart. 'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig. 'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda 'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel. Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen. 'Hoe heet je?' Vroeg de jongen. 'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal' 'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je' Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust. “Gaat het?” vraagt de jongen. “Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.” Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?” “Jeremy”“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer. En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg. In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel. Romy doet heel even haar ogen op. Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust. Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg. Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk. Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was. Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.En hij was heel aardig.Een beetje te aardig. Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht. Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren. Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam. "Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd "Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad. "Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn. "Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen" ik.... Laat maar " stamelde Romy"Wat is er gebeurd!? Ik wil een uitleg" riep Belinda" Ga maar. Ik kan niet meer" zei Romy " Dan ga ik " en ze rent de ziekenhuis er uitHoe kom ze terug ???? Wacht even, daar is Jeremy !!! Ze schreeuwde : "Jeremy !!!"Wie maakt het af ????Yesss hij keek en liep naar haar toe . Zij werd in de war gebracht door zijn mooie glanzende ogen Jeremy zei : "Wat doe jij hier ??"Belinda stamelde "eh ..... eten ??" Wat zei ze nou dacht Belinda waarom doe zij opeens zo Jeremy zei "eten ???? Straks begint de school" wat!!!! is de school niet eens begonnen???? dacht Belinda Belinda zei : Ik bedoel eh .... een vriendin bezoeken je weet wel die vriendin ... ja'Ik kan je wel een lift geven. Ik ben met de fiets' zei JeremyJaaaaaaaaa Ik ben zo happy !!!!dacht Belinda en ze zei:' oké ' Ze hoop dat Jeremy haar enthousiasme niet gezien hadZe liep samen met Jeremy naar de fiets Jeremy vroeg : Waar zit je op school ???' Bij De Bibliotheek is daar ergens een middelbaar daar zit ik ' zei Belinda' De Darencollege bedoel je toch ??? '' Ja die . Alvast bedankt voor de lift ' ‘Oh dat Is maar een klein stukje.’‘daar zit ik ook op'‘ik zit in de 2e nu en jij?’ vraagt Jeremy.‘Ik zit nu in de 1e' antwoord Belinda.Als ze er zijn zet Jeremy zijn fiets weg.Hij pakt Belinda's tas uit zijn krat en geeft hem aan Belinda.Snel maar duidelijk glijd Jeremy's hand over die van Belinda.‘Dag Belinda' zegt hij.Jeremy loopt weg.Verward blijft Belinda staan.Wat was dat? Vraagt Belinda zich af.Wat moest ze ook al weer doen ??? Op de plein wachten toch ?? Ze rende naar de plein en keek naar de verdelinglijst . Zij en Romy zit in 1b ..... Romy ??? Waarom denk ze naar Romy ??? Iemand die haar in de steek gelaten heeft . Zuchtend loopt ze naar binnen en pakt een plattegrond. Ze moet naar 1b en dat zit naast de bibliotheek van de school . Hebbes . Dat is de lokaal . Ze kan niet meer verdwaald raken . Wacht even .... zij moest toch op de plein wachten om de mentor eerst te ontmoeten. Ze loopt weer terug naar buiten . Er zijn paar nieuwe mensen gekomen . Die meisje lijkt haar wel aardig . Een meisje met bruin lang golvende haar en blauwe ogen . Ze liep naar haar toe Belinda zei : HoiDe meisje draaide om en zei : O hoi, ik ben Sophie Belinda zei: eh... Ik ben Belindaa...Sophie zei : Mooie naam. Echt een bijzondere naam vind ikWacht even. Waar komt de rare gevoel vandaan ?? De gevoel die ik ook voor Jeremy heeft. Maar waar komt de gevoel vandaan. Ik ben toch niet lesbisch ?? Dacht Belinda
De bel gingSophie zei : Zullen we samen naar binnen ??
Belinda zei : ja hoor....…
Sophie en Belinda lopen de klas binnen… en een joch met een beetje schuine tanden en bruin haar begint ze uit te lachen en te zeggen ‘lesbietjes, haha’. De hele klas lacht
Belinda denkt ‘oh wat een nachtmerrie’. Maar dan loopt er een jongen met rood haar naar hem toe en die zegt ‘ha, daar is Mick met z’n micropick’. Belinda verstijft als ze ziet dat hij nu naar haar toeloopt, hij zegt op een sexy toon: ‘als iemand nog eens naar tegen je doet, zeg het maar. Ik pak hem dan terug. Mijn naam is Lars trouwens’ Belinda krijgt het gevoel alsof hij op haar verliefd is, maar zij voelt niets voor hem.
De les begint. Ze gaat (waar Mick weer heel hard om moest lachen) naast Sophie, achterin in de linkerhoek zitten. Ze opent haar tas en… laptop vergeten. Terwijl ze juist tijdens dit eerste mentoruur de laptop zouden instellen. Sophie zegt dat ze de instructies wel naar Belinda toe kan sturen. Belinda denkt even na, en geeft haar dan haar telefoonnummer. Na de schooldag gaat ze meteen naar huis om haar laptop in te stellen. Ze krijgt een bericht van Sophie of ze in de klassengroepsapp gezet wil worden. In de klassengroepsapp moet iedereen even zijn naam zeggen, zodat ze in de contacten van hun klasgenoten kunnen worden gezet.
Ze krijgt hierna meteen een appje van Lars waarin hij opschept over zichzelf.
'S avonds doet Belinda geen oog dicht. Ze kan alleen maar denken aan morgen, want morgen is haar allereerste dag op de middelbare school! Ze heeft er zin in, maar vind het vooral ook spannend. Haar vriendin Romy heeft haar beloofd haar door de schooldagen heen te sjouwen, maar dat maakt de spanning niet minder. Wacht even, de telefoon gaatHet is haar vriendin Romy: 'Met Belinda'- 'Je kan het nooit geloven mijn ouders gaan scheiden''Wat?'-'Misschien kom ik morgen niet' 'Dat meen je niet!!!! morgen is onze eerste schooldag' -'Ja, sorry ik kan er ook niks aan doen''Ik ga wel alleen mezelf de moed in spreken' -'Het is ook niet jouw schuld, sorry''Ik vind het alleen moeilijk om vrienden te maken'-'Moet hangen het eten is klaar nog veel succes met je ouders, doei'Morgenochtend Belinda werd wakker Vandaag is haar eerste schooldag!!!!Ze is zo zenuwachtig.Misschien komt Romy niet.Ze kan er niet eens aan denken.Misschien kan ze van te voren haar vriendin ophalen en kan ze samen met haar naar met haar naar school fietsen. Ze kleed zich snel om en loopt naar beneden.Ze pakte een appel en pakte haar fiets.Ze reed naar Romy's huis.Aaaaaaaaaah Ze zag Romy doodstil voor de deur liggen.Ze rende naar Romy en voelde of haar hart nog klopte, maar heel langzaam. Ze was haar telefoon ook nog eens vergeten.Ze keek door het raam, maar Romy's ouders waren niet thuis.Dus rende ze naar het volgende huis en een jongen deed open.'Ja, Wat is er?' Vroeg hij.'Ik kwam mijn beste vriendin alleen ze ligt doodstil voor de voordeur. Haar hart klopt nog, maar heel langzaam en ik ben mijn telefoon vergeten dus kun jij de ambulance bellen?' Vroeg Belinda helemaal in paniek.Want haar allerbeste vriendin was in gevaar.Razendsnel vlogen de tranen over haar wangen heen en voelde de ze de steek in haar hart. 'Waar woont je vriendin?' Vroeg de jongen nieuwsgierig. 'Hiernaast. Ze heet Romy' Antwoordde Belinda 'Ja, ik ken haar. Ik bel de ambulance, wacht hier' Zei de jongen snel. Hij had de ambulance aan de telefoon die beloofde er Z.S.M aan te komen. 'Hoe heet je?' Vroeg de jongen. 'Belinda' Zei ik 'Belinda Mandal' 'Belinda, kalm aan. De ambulance is er zo' Zei de jongen'Ik heet Jeremy trouwens, mooie naam heb je' Belinda, helemaal in paniek, kalmt niet aan. De tranen lopen over haar wangen, langzaam naar haar mond. Zij kijkt naar de toestand van haar vriendin, geen reactie, geen beweging, alleen maar een kloppend hart en haar adem die over de stoep ruist. Eenmaal als zij de zoutige smaak van een traan proeft, komt ze tot rust. “Gaat het?” vraagt de jongen. “Met mij wel.” antwoordt zij. “Met Romy niet.” Belinda maakte een poging om te kalmeren, “Hoe heette je ook alweer?” “Jeremy”“Mooie na-” Belinda stikte in haar woorden, zij had een brok in de keel. Een onvoorstelbaar grote brok. Een leuke dag hoorde vandaag te zijn, maar dan gebeurt dit. Dat Romy’s ouders gingen scheiden was al erg genoeg, maar dit, dit, kon zij niet aan. Belinda hoest een paar keer. En daar was de ambulance al. De mensen van de ambulance liepen met de brancard naar Belinda en Jeremy toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroegen ze. En Belinda verteld in het kort het hele verhaal. ‘Mag ik mee?’ vroeg Belinda. Even twijfelden de ambulance broeders maar uiteindelijk zeiden ze ja. ‘Goed ik bel de ouders wel even.’ zei Jeremy. Jeremy informeerde de ouders van Romy en vertelde waar ze heen gingen. En ondertussen werd Romy de ambulance in gezet. Toen Jeremy klaar was met bellen stapte Belinda net in ‘doei Jeremy!’ riep ze en ze reden weg. In de ambulance word Romy wakker helemaal verward en ze moet gelijk aan het zuurstof. Ze kijkt Romy aan en Belinda voelt zich schuldig. Misschien heb ik niet snel genoeg gehandeld en gaat Romy alsnog dood denkt Belinda. Ze rijden op een hobbelige weg en opeens een schok. De adem van Romy stokt haar nek klapt dubbel. Romy doet heel even haar ogen op. Haar mooie , lichtblauwe ogen stellen Belinda gerust. Romy heeft haar ogen nog geen seconde op en ze gaan snel dicht. Ze had heel even haar ogen open gedaan, maar net lang genoeg. Toen dacht ze weer aan school en aan de brugklas en aan Jeremy en ook een beetje en de gescheiden ouders van Romy natuurlijk. Hoe zou ze ooit nog gespannen haar eerste dag op de middelbare hebben als ze net de schok van haar leven heeft gehad. Van hun leven Ze is allang blij dat Romy haar ogen heel even open had. Het teken dat ze nog in leven was. Die Jeremy zag er wel ontzettend knap uit.En hij was heel aardig.Een beetje te aardig. Belinda's hart klopte sneller toen ze weer aan het gesprek met Jeremy dacht. Toen ze in het ziekenhuis waren en Romy daar lag voelde Belinda haar even weer schuldig. Romy deed haar oog weer heel even open. Heel even. En toen een tweede keer. En nog een keer. Tot ze haar ogen open hield. Romy en Belinda knuffelen elkaar en hielden elkaar vast als nooit te voren. Één seconde dacht Belinda nog snel even aan Jeremy, maar ze vroeg zich vooral af waarom Romy zo terecht kwam. "Wat is er met je gebeurd?" Vroeg Belinds blij maar toch nog bezorgd "Lang verhaal." Zei Romy bijna in tranen alsof ze een bijna-dood ervaring heeft gehad. "Romy, je zegt het me nu! Ik ben je vriendin ik moet weten wat er is gebeurd." Zei Belinda Ze wist al half zeker dat de eerste dag op de middelbare voor Romy niet vandaag zou zijn. "Vertel het me! Anders ga ik!" Zei Belinda met tranen in haar ogen" ik.... Laat maar " stamelde Romy"Wat is er gebeurd!? Ik wil een uitleg" riep Belinda" Ga maar. Ik kan niet meer" zei Romy " Dan ga ik " en ze rent de ziekenhuis er uitHoe kom ze terug ???? Wacht even, daar is Jeremy !!! Ze schreeuwde : "Jeremy !!!"Wie maakt het af ????Yesss hij keek en liep naar haar toe . Zij werd in de war gebracht door zijn mooie glanzende ogen Jeremy zei : "Wat doe jij hier ??"Belinda stamelde "eh ..... eten ??" Wat zei ze nou dacht Belinda waarom doe zij opeens zo Jeremy zei "eten ???? Straks begint de school" wat!!!! is de school niet eens begonnen???? dacht Belinda Belinda zei : Ik bedoel eh .... een vriendin bezoeken je weet wel die vriendin ... ja'Ik kan je wel een lift geven. Ik ben met de fiets' zei JeremyJaaaaaaaaa Ik ben zo happy !!!!dacht Belinda en ze zei:' oké ' Ze hoop dat Jeremy haar enthousiasme niet gezien hadZe liep samen met Jeremy naar de fiets Jeremy vroeg : Waar zit je op school ???' Bij De Bibliotheek is daar ergens een middelbaar daar zit ik ' zei Belinda' De Darencollege bedoel je toch ??? '' Ja die . Alvast bedankt voor de lift ' ‘Oh dat Is maar een klein stukje.’‘daar zit ik ook op'‘ik zit in de 2e nu en jij?’ vraagt Jeremy.‘Ik zit nu in de 1e' antwoord Belinda.Als ze er zijn zet Jeremy zijn fiets weg.Hij pakt Belinda's tas uit zijn krat en geeft hem aan Belinda.Snel maar duidelijk glijd Jeremy's hand over die van Belinda.‘Dag Belinda' zegt hij.Jeremy loopt weg.Verward blijft Belinda staan.Wat was dat? Vraagt Belinda zich af.Wat moest ze ook al weer doen ??? Op de plein wachten toch ?? Ze rende naar de plein en keek naar de verdelinglijst . Zij en Romy zit in 1b ..... Romy ??? Waarom denk ze naar Romy ??? Iemand die haar in de steek gelaten heeft . Zuchtend loopt ze naar binnen en pakt een plattegrond. Ze moet naar 1b en dat zit naast de bibliotheek van de school . Hebbes . Dat is de lokaal . Ze kan niet meer verdwaald raken . Wacht even .... zij moest toch op de plein wachten om de mentor eerst te ontmoeten. Ze loopt weer terug naar buiten . Er zijn paar nieuwe mensen gekomen . Die meisje lijkt haar wel aardig . Een meisje met bruin lang golvende haar en blauwe ogen . Ze liep naar haar toe Belinda zei : HoiDe meisje draaide om en zei : O hoi, ik ben Sophie Belinda zei: eh... Ik ben Belindaa...Sophie zei : Mooie naam. Echt een bijzondere naam vind ikWacht even. Waar komt de rare gevoel vandaan ?? De gevoel die ik ook voor Jeremy heeft. Maar waar komt de gevoel vandaan. Ik ben toch niet lesbisch ?? Dacht Belinda
De bel gingSophie zei : Zullen we samen naar binnen ??
Belinda zei : ja hoor....…
Sophie en Belinda lopen de klas binnen… en een joch met een beetje schuine tanden en bruin haar begint ze uit te lachen en te zeggen ‘lesbietjes, haha’. De hele klas lacht
Belinda denkt ‘oh wat een nachtmerrie’. Maar dan loopt er een jongen met rood haar naar hem toe en die zegt ‘ha, daar is Mick met z’n micropick’. Belinda verstijft als ze ziet dat hij nu naar haar toeloopt, hij zegt op een sexy toon: ‘als iemand nog eens naar tegen je doet, zeg het maar. Ik pak hem dan terug. Mijn naam is Lars trouwens’ Belinda krijgt het gevoel alsof hij op haar verliefd is, maar zij voelt niets voor hem.
De les begint. Ze gaat (waar Mick weer heel hard om moest lachen) naast Sophie, achterin in de linkerhoek zitten. Ze opent haar tas en… laptop vergeten. Terwijl ze juist tijdens dit eerste mentoruur de laptop zouden instellen. Sophie zegt dat ze de instructies wel naar Belinda toe kan sturen. Belinda denkt even na, en geeft haar dan haar telefoonnummer. Na de schooldag gaat ze meteen naar huis om haar laptop in te stellen. Ze krijgt een bericht van Sophie of ze in de klassengroepsapp gezet wil worden. In de klassengroepsapp moet iedereen even zijn naam zeggen, zodat ze in de contacten van hun klasgenoten kunnen worden gezet.
Ze krijgt hierna meteen een appje van Lars waarin hij opschept over zichzelf.
Ugh… Belinda mag die Lars nu al niet. Typisch zo’n jongen die zichzelf veel te veel waard vindt. Ze bedenkt zich dat ze niks meer van Romy heeft gehoord. Eigenlijk zou ze zich geen zorgen moeten maken over Romy. Zij had immers geweigerd om te zeggen waarom ze er zo slecht aan toe was. Nu pas heeft Belinda door hoeveel er vandaag eigenlijk gebeurt was: eerst Romy, daarna Jeremy, die ze trouwens nog nooit gezien had in al die keren dat ze bij Romy was geweest, daarna kwam ze Sophie tegen, bij de gedachte aan Sophie begint haar hart weer sneller te bonken…, en dan Lars, wat had ze een hekel aan Lars. Wat moest die van haar. Belinda merkt dat ze snel moe wordt van al deze dingen. Na nog een tijdje mee geappt te hebben in de klasse groep, valt ze dan ook in slaap op de bank.
Als ze wakker wordt kijkt Belinda om zich heen, ze schrikt zich dood van iemand die in haar kamer staat…
wie is het? Maak het maar af:)
“What the fuck?!” schreeuwt Belinda. Jeremy stond in haar kamer, midden in de nacht, en hij staarde naar haar. Direct trok Belinda haar dekens omhoog tot haar kin, want ze had slechts een topje en een kort pyjama broekje aan. “Sorry, ik wilde je niet laten schrikken, maar mijn zusje Sophie had verteld dat je gezegd had dat je hier woonde, en na ja, ik dacht..” hij krabde aan zijn achterhoofd en leek te beseffen dat het waarschijnlijk erg raar was dat hij midden in de nacht in Belinda haar kamer stond. “Nou, ik was bij Romy geweest, en ze had me zeg maar vertelt dat het niet goed ging tussen jullie, en ze had gevraagd of ik misschien ehh, ja.. Een soort van op je kon letten? En ja, ik moest daar over nadenken, en toen besefte ik dat ik het er misschien met jou over moet hebben, en tja, ik vroeg aan Sophie of ze jou kende en ze zei van ja. En toen wilde ik je gelijk opzoeken, want het is toch weekend, maar nu besef ik dat dat niet handig was van mij.” Jeremy stond ongemakkelijk op zijn tenen te wippen en had een rode blos op zijn wangen. De situatie was eigenlijk heel grappig, Belinda kon dan ook niet haar glimlach onderdrukken. “Ja, het is een beetje apart, maar als even zachtjes naar beneden gaat en oplet dat je geen lawaai maakt, dan kan ik misschien nog wat nodige spulletjes bij elkaar grissen en me gepast aankleden...” hierbij zag Belinda dat Jeremy rood werd, maar ze ging ongestoord verder. “En dan kunnen we buiten even gaan wandelen om wat dingen te bespreken. Het is toch weekend dus ik kan altijd nog uit gaan slapen hierna.” Jeremy knikte en het zag er schattig uit. Hij liep naar de deur en sloot hem achter zich. Ik griste een spijkerbroek en een te grote Mickey Mouse T-shirt met “Thinking Mickey” erop, ik deed een vlotte knot in, ik deed mijn schoenen aan, pakte een tas, deed mijn mobiel erin en een vest, liep voorzichtig naar beneden, pakte mijn jas van de haak, deed mijn fiets en huis sleutels in mijn tas, en krabbelde tot slot een briefje voor mijn ouder die luidde: “Ben op avontuur, ik kom vanzelf terug, geen zorgen ik ben veilig.” en ging met Jeremy via de voordeur naar buiten.
De volgende kan hem verder schrijven! En ik vind dit trouwens een erg leuk idee!
-OnlyMe
Hoi @Vos123 ,
ik ben midden in één of andere thriller terecht gekomen geloof ik. Lees maar:
--
Wat een rare week was het.
Een eerste schooldag op vrijdag, dat had ze nog nooit meegemaakt… Belinda had er gelijk al een raar gevoel over.
Dan dat berichtje van haar vriendin Romy over de scheiding van haar ouders en dat ze daarom waarschijnlijk niet naar school ging komen….nou ja, het huis van Romy lag op de weg naar school, dus toch maar even checken of Romy misschien toch mee zou gaan en daar aangekomen had ze Romy bijna voor dood aangetroffen op de stoep voor het huis waar ze al best een tijdje woont…..
Dan Jeremy, die kennelijk een buurjongen van Romy is, waar ze trouwens nog nooit iets van Romy over had gehoord….Het leek toevallig dat ze hem daar tegen kwam, maar ze had er een gek gevoel over….misschien had Jeremy haar al zien komen en was ie daarom zo snel daar om haar te helpen met Romy...nou ja, ze had op het ogenblik iets anders aan haar hoofd en dat was ervoor zorgen dat Romy zo snel mogelijk in het ziekenhuis zou komen om te zorgen dat ze weer beter zou worden.
Met die gedachten over gisteren en het beetje vreemde gedrag van Jeremy, die heel aardig doet, maar misschien niet is…..dan was ze Lars nog tegen gekomen, waar ze ook niet hoogte kreeg….het enige dat ze over hem weet dat ie veel met seks bezig is en dat terwijl hij volgens Jeremy een micropenis heeft…dus hoe dat dan kan, idk
Dan die Sophie die een onuitwisbare indruk bij Belinda achter had gelaten, waardoor Belinda ging twijfelen aan haar seksualiteit. Ze dacht tot even daarvoor dat ze gewoon op jongens viel, maar na die ontmoeting met Sophie ging ze twijfelen...misschien was ze wel bi…
Er was veel gebeurd die eerste schooldag. Belinda had nog geen tijd gehad om alles op een rijtje te krijgen en nu stond die Jeremy ineens, midden in de nacht in haar kamer…...was het droom of was het echt en was het misschien wel het begin van een nachtmerrie?
Belinda was na het plotseling wakker worden inmiddels zo goed wakker, dat ze dacht ‘ik moet oppassen voor die Jeremy. Er is iets met hem’. het was een soort onderbuikgevoel, want ze kon nou ook weer niet zeggen wat er dan precies met hem aan de hand was.
Nou ja, misschien werd het wel duidelijk tijdens die wandeling met Jeremy.
Voor de zekerheid had ze toch maar een briefje achtergelaten, maar eigenlijk had ze er nu al spijt van dat ze er niet in geschreven had met wie ze weg was gegaan en waar naartoe. Stel je voor dat ze niet terug zou komen, dan wist niemand waar ze naartoe was en met wie.
Nou ja, het was nu eenmaal zo en zo'n vaart zou het vast niet lopen. Belinda moest kalm blijven en zich niet gek laten maken door haar gedachtes.
Jeremy begon al snel met vragen te stellen aan Belinda. Hij leek wel een rechercheur, zoveel vragen.
Hij wilde precies weten wanneer Belinda met Romy gesproken had, wat ze allemaal gezegd hadden en hoe laat dat was. Of Romy had nog iets verteld had, iets geks of raars wat er de dag voordat Belinda Romy zag liggen op de stoep voor haar huis...Belinda had er een raar gevoel bij.
Ze zei dat ze niks geks van Romy had gehoord, behalve dan dat er een muis in haar kamer had rond gelopen de dag ervoor en dat ze er van moest gillen.
Oh zei Jeremy, ik had al zoiets gehoord over een muis en nou zie ik dat jij toevallig ook iets aan hebt waar een muis op staat. ‘Wel een beetje toevallig toch, of vind je zelf van niet?’ zei hij terwijl hij met zijn rechterhand de kin van Belinda beet pakte en naar zich toe draaide. Belinda had er schrik van en zijn ogen keken bijna door haar heen.
Belinda snapte niet wat Jeremy bedoelde en stamelde ‘nou ik ben gek op MickeyMouse, als je dat bedoelt. Ik moet altijd om 'm lachen en hij is altijd aardig voor iedereen. Mijn hele kleerkast ligt vol met spullen van MickeyMouse'.
Jeremy lachte schamper en zei 'die muis wil toch niks met jou. Ja, misschien is ie wel aardig voor jou, maar hij valt op jongens dus die muis is voor mij geen concurrent…’
Het klonk echt raar wat Jeremy zei...’MickeyMouse gay’...dat was wel een schok of eigenlijk ook weer niet, hij met zijn piepstemmetje, dus ja, zo raar was het natuurlijk ook weer niet. In Duckstad lopen er wel meer vreemde vogels rond en Belinda dacht aan Gijs Gans en Meneer de Uil die na de VUT vanuit het grote dierenbos (want daar had ie volgens google gewoond, als schrijver moet je af en toe iets checken) naar Duckstad was verhuisd. Die kwamen ook wel heel vaak bij elkaar over de vloer. Belinda betrapte zich erop dat haar gedachten afdwaalden, dus focuste ze zich weer op Jeremy. Wie is die Jeremy eigenlijk, waarom vraagt ie zo veel en zegt ie zelf zo weinig.
Waarom weet hij zoveel over MickeyMouse en zegt ie wel dat ie niets te vrezen heeft van MickeyMouse, maar waarom doet ie dan zo opgefokt over MickeyMouse.
Als MickeyMouse inderdaad in de kamer van R is geweest.: ‘Wat heeft er zich daar allemaal afgespeeld.’
Heeft MickeyMouse Jeremy betrapt met iets wat hij daar deed. Jeremy stond immers ook ineens bij Belinda in de kamer. Is Mickey dan wèl een bedreiging voor Jeremy omdat Mickey iets weet wat niemand anders weet…
Wat moest Belinda doen. Contact opnemen met Mickey, maar hoe en zou dat niet raar zijn en was Mickey wel echt zo aardig als dat ie zich altijd voordoet…..
Wie kon ze vertrouwen.
Het flitste even door het hoofd van Belinda dat ze ooit wel eens met Mickey gesproken had op een forum, maar ja, om nu uit het niets hem een berichtje te sturen, terwijl die ‘muis’ misschien wel bijna een moord op zijn geweten kan hebben.... Misschien dan wel niet zo bedoeld, maar ja, als je zomaar ongevraagd bij iemand door de kamer gaat rennen dan kun je daar wel een hartaanval van krijgen en was Mickey dan toch indirect verantwoordelijk of was het Mickey die Jeremy betrapte terwijl Jeremy Romy iets aan deed in haar kamer en weet Mickey hoe Romy terecht is gekomen op de stoep voor de deur van haar huis.
Er kan van alles gebeuren. Misschien wordt er iemand opgepakt als een getuige gaat praten of ligt er straks weer iemand ergens voor bijna dood… Wie zal het zeggen.
Wie schrijft het vervolg en weet dus meer…..
Gr. MickeyMouse
die hoopt dat ie niet vermoord wordt en dat later aangetoond wordt dat ie onschuldig is of ligt alles anders en zijn er meer bewijzen voor het één of het ander...je weet maar nooit wat er allemaal gefilmd wordt terwijl je denkt dat je veilig bent...er hoeft maar iemand zo'n deurbel te hebben die ook kan filmen…
Ik denk als MM dat ik het er vanavond nog maar even van ga nemen, nu het nog kan 
@MickeyMouse
