De Kindertelefoon.nl

hey,

Ik heb lang geworsteld of ik dit wel zou plaatsen, want het was best wel moeilijk om hier iets te plaatsen, terwijl ik het mijn ouders nog niet eens heb vertelt.  Ik doe het nu toch in de hoop andere te kunnen helpen. Mijn jeugd was niet zo gemakkelijk als iedereen in mijn omgeving denkt.

Vanaf groep 1 werd ik gepest, vanaf groep 5 werd ik bewusteloos geslagen. Als dat bij iemand anders ook gebeurd, moet je het echt tegen iemand zeggen. (bijv. mentor, pestcoördinator of ouders)

Vanaf mijn 6e tot mijn 11e was ik mantelzorger, ik werd steeds uit de klas gehaald om met mijn broer te praten als hij boos was.  Het was voor mij een zware tijd, alle aandacht ging naar mijn broer. Als iemand een mantelzorger is: praat er over als je het niet meer aankunt. En als iemand een mantelzorger kent: vraag hoe het met diegene gaat.

Vanaf groep 7 ging ik door naar 1 vwo. Ik wilde geen musical en kamp vanwegen een angst voor mensen, die angst kwam door jarenlange gepest, volwassenen die tegen me schreeuwde als ik geen oogcontact maakte en nog veel meer. 

Vanaf mijn 8e jaar raakte ik depressief, begon met sh en kreeg zelfmoordgedachtes. Als je hier last van heb moet je echt met iemand praten!

Op mijn 10e bleek dat ik autisme en add had, Ik had 0 vrienden, was niet sociaal en had mezelf niet meer onder controle.

Nu: autisme is erger geworden, heb nog steeds geen vrienden, praat tegen niemand op mijn ouders en broers na. Ben nog steeds depressief en heb add. Maar het goeie nieuws is dat ik mezelf weer onder controle heb. Het slechte nieuws is dat sh steeds meer en erger wordt.

Ik geloof dat als je ergens last van heb, DAT JE ER ECHT OVER MOET PRATEN!

Ik heb nu wel steun aan mijn ouders, ik vertel ze nog niet veel, maar alle beetjes helpen me.

sterkte iedereen!

ps: dit is mijn opvatting, ieder persoon is anders en wil anders behandel worden.

2e ps: geen haat a.u.b.