hey,
zoals mensen weten ben ik nou niet het meest goede voorbeeld van een blij persoon.
maar dit is een verhaal van iemand anders, en een motivatie van mij. (warning: er zitten stukjes met geloof in)
ik noem deze jongen meer even Nathe (niet zijn echte naam!)

Het verhaal van Nathe:
Nathe is een 16 jarige jongen met een zeer slechte jeugd, zijn ouders hadden ruzie en zijn gescheiden, hij is vanaf groep 5. en hij is dan ook niet de knapste en is een beetje alleen en heeft niet zoveel vrienden, Nathe is een van Jehovahs getuigen

Nathe was heel depressief, vertrouwde niemand en is in zichzelf gekeerd, in groep 8 werd het hem teveel en wilde hij niet meer, hij was klaar met het gepest, hij dacht alleen maar aan dood en zelfmoord hij wilde weg, weg van de pijn. hij bad elke dag naar Jehovah waarom hij dit verdiende, waarom deze ellende?
niemand wist wat er met Nathe aan de hand was en opeens besloot Nathe het licht uit te doen, dacht hij....

hij werd wakker, hij wist niet hoe dit kwam, de bijbel leerde dat er na de dood niks was dus hoe kon dit dacht nathe, maar hij was in een ziekenhuis en als hij beter keek zaten daar zijn ouders, beide ouders naast elkaar tegelijk blij maar verdrietig dat hij dit heeft gedaan maar ook dat hij er nog is.
Nathe zei waarom zijn jullie hier, jullie geven toch niet om mij?
zijn ouders keken hem aan: nathe hoe moesten wij weten dat jij hier zo over dacht... je was zo vrolijk en je vertelde ons nooit iets.... je vrienden wilde morgen ook komen

Nathe wist niet wat hem overkwam en vroeg zich af hoezo hij nog leefde, hij had toch genoeg pillen genomen?
of.. was dit een teken van Jehovah dat ook zijn leven waardevol is en hij daarom nog leeft?
Toen Nathe het ziekenhuis uit mocht ging hij vaker naar zijn bijeenkomsten, werd hij dichter met jehovah en kon hij zelfs gedoopt worden!

Nathe ondertussen 16 jaar, nogsteeds depressief, maar heeft geluk in zijn leven, geluk met zijn geloof, geluk met wat hij heb, wat hij gaat krijgen en het geluk dat hij die ene keer heeft overleefd.
Nathe is ondertussen vrijwilliger voor goede doelen, doet op scholen presentaties over zelfmoord en begeleid kinderen met depresiefe gedachtes. waarom zou Nathe dit doen? hij wil dat iedereen weer blij word want hij weet nu, er is altijd iemand die om je geeft ook al zie je het niet.

thats the story of a young boy called Nathe growing up to be a Mature Nathe, being a boy with happyness in his life but sadness at the same time,

elke keer dat ik Nathe nu spreek, of aan zijn verhaal denkt raakt het me. het geeft me motivatie en daarnaast staan er dingen in die voor iedereen gelden denk aan:
"Nathe hoe moesten wij weten dat jij hier zo over dacht... je was zo vrolijk en je vertelde ons nooit iets.... je vrienden wilde morgen ook komen"

welke les kan ik en jullie hier uit halen: wanneer jij niemand verteld wat er aan de hand is, is het voor die personen moeilijk om te weten wat er is, praat daarom altijd over je Negatiefe gedachtes met mensen