Hoi,
Mijn vriendinnen (B en J) wouden 2 dagen geleden tegen elkaar vechten (niet elkaar pijn doen natuurlijk, gewoon even kijken wie betere tricks heeft), aan de hele andere kant van het schoolplein, omdat daar een klein bosje is waar niemand je kunt zien. Mijn vriendin J is dus half paranormaal, en kan demonen en geesten aanvoelen en half zien.
Ik wou eerst even mee om het gevecht te zien, maar toen ging ik toch weg omdat het een beetje saai was. B en J bleven wel.
Toen ging de bel, en moesten we naar de les. Maar B en J bleven heel lang buiten, tot ze eindelijk de les binnenkwamen. De docent was natuurlijk boos, maar ze zagen er allebei heel bleek uit. Na de les kwam ik naar ze toe en vroeg wat er aan de hand was, en J antwoordde dat ze nadat ik weg was gegaan, stopten met vechten en op de schommel die er stond gingen schommelen. J voelde iets aan, en dacht dat het een geest was. Dus ze stak haar hand uit, en vroeg: “Geest, als u hier bent, wilt u dan mijn hand vastpakken?”
En ze voelde een hand. Ook B voelde iets, op haar arm geloof ik. Dus ja, toen wisten ze dus dat het een geest was.
De volgende pauze gingen E (een andere vriendin met dezelfde eerste letter als ik) en ik mee, maar toen kwam de geest niet. We hadden bedacht dat hij/zij/het te eng vond, omdat we nu ineens met zijn vieren waren. We gingen een beetje de plek onderzoeken, en ontdekten een boomhut die er heel eng uitzag. Er was een raam in zonder glas, en de vloer was kapot. Alsof iets er doorheen was gevallen.
We denken in ieder geval dat de geest (waarschijnlijk een jongetje) ergens in de 5 was, en het is avontuurlijk, maar toch verlegen. We denken ook dat zijn dood iets met de boomhut heeft te maken.
De volgende dag gingen we er weer naartoe in de pauze, en deze keer durfde B een stukje in de boomhut te klimmen. Er zat allemaal graffiti op, maar ook een bordje. Er zat een paarse tekst op, boven witte tekst, en daar boven weer zwarte graffiti. B had snel een foto gemaakt met haar telefoon en klom weer naar beneden. We bestudeerden de foto goed, en maakten eruit: “Ik … hier elke dag.” J bedacht dat er “ik was hier elke dag” stond, maar het leek meer dat er paf stond. En ja, dat stond er ook. Dus “Ik rook hier elke dag”. Dat heeft dus sowieso iemand geschreven die gewoon op onze school zit. Nu noemen we de geest Paf, haha.
E en ik doen nu elke dag op Google vermiste kinderen, of ontvoerde kinderen, of dode kinderen opzoeken in de buurt van de stad waar onze school is. We hebben al 3 dingen gevonden, maar alles lijkt niet op wat wij hebben gevonden.
We hebben vandaag proberen te onthullen wat op de paarse letters stond, en we denken dat er staat: ”hermeriegi … en droom … morgen maar … vandaag”. Beetje vaag…
Ook ging ik gisteren op de schommel zitten, en voelde de schommel heel zwaar aan. Het leek alsof er veel druk op stond. Vandaag ging ik er weer op zitten, maar had ik dat gevoel niet. Heel raar.
Morgen gaat E proberen om een schroevendraaier mee te smokkelen van thuis, en gaan we het bordje proberen los te maken van de boomhut, omdat we die nu niet los kunnen krijgen door de schroeven.
Oh ja, nog een ding: J vroeg vandaag aan Paf: “Geest, pak alstublieft mijn hand vast als u er bent”, en Paf pakte haar hand weer vast. Toen zei J: “Laat nu alstublieft mijn hand vast als wij op het goede spoor zitten”, en de geest liet haar hand los.
De meiden denken nu ontvoering, maar dat lijkt me vaag. Ik denk eerder dat hij door de boomhut is gevallen naar beneden, en dat hij toen dood ging door de val. Daarom was hij dan misschien ook vermist geraakt.
Nou ja, dat was eigenlijk alles tot nu toe van Het Mysterie Van Paf, haha. Hoe denken jullie hierover? Denken jullie dat we op het goede spoor zijn, of denken jullie dat we gekken zijn die van alles in onze hoofd halen?
Ik ga in ieder geval door met zoeken op het internet. Heb een fijne dag!!
Groetjes E :)
