Transgender
A
Hallo ik ben een meisje van 14 jaar maar ik ben niet blij om een meisje te zijn eigenlijk ben ik gewoon een jongen maar ik zit gewoon nog in het verkeerde lichaam ik wou vroeger bijv altijd als we "net alsof" gingen spelen wou ik altijd en jongen zijn en ik wou ook altijd alleen een zwembroek aan zonder topje ofzo en nog andere dingen maar het probleem is ik durf het niet aan iemand te zeggen ik durf ook geen briefje achter te laten of het met mijn beste vriendin er over hebben de enigste die ik het durf te vertellen ks mijn hond maar dat helpt ook niet veel maar ik wil niet langer lang haar hebben en meisjeskleren dragen ik wil een jongen zijn een echte jongen en ja ik heb er goed overnagedacht al heel lang zelf maar ik durf het gwn echt niet aan iemand te vertellen ik weet niet wat ik moet doen
A
Nouja, je hebt het al ons verteld.
Je zou dit met mogelijke vertrouwenspersonen op school kunnen bespreken.
Over dit soort dingen hebben zij een geheimhoudingsplicht, dus het zal niet bekend worden gemaakt aan anderen, maar je kunt wel jouw probleem kwijt.
Je zou dit met mogelijke vertrouwenspersonen op school kunnen bespreken.
Over dit soort dingen hebben zij een geheimhoudingsplicht, dus het zal niet bekend worden gemaakt aan anderen, maar je kunt wel jouw probleem kwijt.
A
Hoi !
Ik denk dat het echt belangrijk is dat je hier met iemand over praat . dit topic was al een hele goede eerste stap !
Je kan zoals menspersoon al zei contact opnemen met vertrouwenspersonen , dit kan een leerkracht , lln.begeleider , schoolarts , huisarts , familie , vriend(in) zijn ,...
Aangezien dit niet simpel is kan je misschien eerst een mailtje sturen naar die persoon en vragen voor een gesprek , eventueel al het onderwerp vertellen , zo is de drempel wat lager .
Ook is het zeker een goed idee dit aan je ouders te vertellen . Dat is zeker niet simpel , maar aangezien zij jou je hele leven al kennen , zullen deze gevoelens geen verrassing zijn voor hen .
Je kan misschien ook eens proberen om bv. een kort kapsel te laten knippen ( er zijn zeker ook meisjes die een kort kapsel hebben dus dit zou mensen geen vragen doen stellen) en wat jongensachtigere kledij dragen . Zo kan je eens kijken of je je daar effectief veel beter door voelt .
Succes !
Groetjes , Lot
Ik denk dat het echt belangrijk is dat je hier met iemand over praat . dit topic was al een hele goede eerste stap !
Je kan zoals menspersoon al zei contact opnemen met vertrouwenspersonen , dit kan een leerkracht , lln.begeleider , schoolarts , huisarts , familie , vriend(in) zijn ,...
Aangezien dit niet simpel is kan je misschien eerst een mailtje sturen naar die persoon en vragen voor een gesprek , eventueel al het onderwerp vertellen , zo is de drempel wat lager .
Ook is het zeker een goed idee dit aan je ouders te vertellen . Dat is zeker niet simpel , maar aangezien zij jou je hele leven al kennen , zullen deze gevoelens geen verrassing zijn voor hen .
Je kan misschien ook eens proberen om bv. een kort kapsel te laten knippen ( er zijn zeker ook meisjes die een kort kapsel hebben dus dit zou mensen geen vragen doen stellen) en wat jongensachtigere kledij dragen . Zo kan je eens kijken of je je daar effectief veel beter door voelt .
Succes !
Groetjes , Lot
A
Hey,
Zelf ben ik ook een trans jongen, ik vond het ook heel moeilijk om het te vertellen aan iemand maar je moet er even doorheen. Schrijf een brief aan je ouders of zeg het tegen je mentor en vraag dan aan hem/haar of hij/zij kan helpen. Het is een lastig proces maar je moet ergens beginnen. Zodra je deze stap hebt gemaakt begin je aan de weg naar geluk,echt waar. Je kan jongens kleding dragen, een binder kopen (ik denk wel dat je weet wat dat is),je haar kort knippen, een afspraak maken bij het VUMCen mensen zullen je gaan aanspreken als: jongeman, hij en jongen. Neem je tijd ervoor en vertel het als jij denkt dat je er klaar voor bent. Achteraf zul je zeggen dat het best meeviel, geloof me.
Heel veel succes met alles, stay strong en blijf goed voor jezelf zorgen.
Groetjes Emiel
Zelf ben ik ook een trans jongen, ik vond het ook heel moeilijk om het te vertellen aan iemand maar je moet er even doorheen. Schrijf een brief aan je ouders of zeg het tegen je mentor en vraag dan aan hem/haar of hij/zij kan helpen. Het is een lastig proces maar je moet ergens beginnen. Zodra je deze stap hebt gemaakt begin je aan de weg naar geluk,echt waar. Je kan jongens kleding dragen, een binder kopen (ik denk wel dat je weet wat dat is),je haar kort knippen, een afspraak maken bij het VUMCen mensen zullen je gaan aanspreken als: jongeman, hij en jongen. Neem je tijd ervoor en vertel het als jij denkt dat je er klaar voor bent. Achteraf zul je zeggen dat het best meeviel, geloof me.
Heel veel succes met alles, stay strong en blijf goed voor jezelf zorgen.
Groetjes Emiel
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
