Hoi.. Mijn vriendin heeft mij in vertrouwen genomen. Er is iets ergs gebeurt bij haar. Ze sliep met haar broertje (13 volgens mij) op één kamer op vakantie. Toen hij dacht dat ze sliep begon hij aan haar te zitten en pakte hij ook haar hand om op zijn geslachtsdeel te leggen. Nu weet ze niet wat ze moet doen, en heeft de stap genomen om het aan mij te vertellen (waar ik blij mee ben want ik wil er voor haar zijn en haar helpen in wat ze kan doen). Ik vind dat ze het aan haar ouders zou moeten vertellen en dat lees ik ook op internet, maar ze twijfelt ontzettend. Ze is namelijk ontzettend bang voor de reactie van haar broertje, hij heeft nogal veel problemen en ze is bang dat hij zelfs zelfmoord zou kunnen plegen. Wat kan ik haar adviseren? Ik vind het zelf ook heel lastig en heb een psycholoog / psychologe aangeraden omdat deze mensen misschien beter kunnen helpen, maar ik ben bang dat dat niet gaat zonder het aan haar ouders te vertellen?
Ik wil dus graag weten over een mogelijkheid is om het haar te laten vertellen aan haar ouders, en dat het broertje ook geconfronteerd wordt zonder zijn eventuele heftige reactie (hij heeft agressieproblemen maar ze is meer bang dat hij er niet meer zal zijn als ze het verteld)
Bladzijde 1 / 1
Moeilijke situatie.
Maar in principe, in mijn ogen dan, is het enige wat ze kan doen het tegen haar ouders vertellen
Normaal gesproken geven wij het advies, zeg eerst tegen hem dat het echt niet kan en als hij het niet heeft begrepen dan vertel je het tegen je ouders
Ik denk alleen vanwege zijn "problemen" het hem zeggen dat het echt niet kan geen enkel nut heeft.
Daarom zou ik meteen naar de ouders gaan
Ook wilde ik nog een optie op tafel leggen voor de ouders (wat je vriendin dus tegen haar ouders moet zeggen)
Het is wellicht het beste dat het broertje uit huis wordt geplaatst om naar een jeugdinrichting of jeugdinstitutie te worden gestuurd. Of op z'n minst dat hij hulp van een psycholoog krijgt.
Want uit de context is het voor mij duidelijk dat door "al" zijn problemen hij zegmaar niet thuis hoort. Hij hoort hulp te krijgen.
Maar in principe, in mijn ogen dan, is het enige wat ze kan doen het tegen haar ouders vertellen
Normaal gesproken geven wij het advies, zeg eerst tegen hem dat het echt niet kan en als hij het niet heeft begrepen dan vertel je het tegen je ouders
Ik denk alleen vanwege zijn "problemen" het hem zeggen dat het echt niet kan geen enkel nut heeft.
Daarom zou ik meteen naar de ouders gaan
Ook wilde ik nog een optie op tafel leggen voor de ouders (wat je vriendin dus tegen haar ouders moet zeggen)
Het is wellicht het beste dat het broertje uit huis wordt geplaatst om naar een jeugdinrichting of jeugdinstitutie te worden gestuurd. Of op z'n minst dat hij hulp van een psycholoog krijgt.
Want uit de context is het voor mij duidelijk dat door "al" zijn problemen hij zegmaar niet thuis hoort. Hij hoort hulp te krijgen.
Hoi
Wat een heftige situatie. Heel goed van jou dat je je vriendin wilt helpen. Je hebt haar al de goede raad gegeven dit met haar ouders te delen, maar dat wil ze niet.
Je vriendin is bang voor de reactie van haar broertje, omdat hij problemen heeft. Dat is begrijpelijk, maar toch is het belangrijk dat haar ouders dit weten, zodat je vriendin gesteund en beschermd kan worden. Haar broertje krijgt ook best hulp. Zijn gedrag is niet normaal.
Je vriendin zou naar de huisarts kunnen gaan. Daar kan ze erover praten. Als ze het eng vindt dit alleen te doen, zou jij met haar mee kunnen gaan.
Ik vermoed dat je vriendin zich al heel erg gesteund voelt doordat ze bij jou terecht kan. Ze kan er met jou over praten. Praten helpt om de gebeurtenis te verwerken. Je zou je vriendin ook kunnen zeggen dat ze bij de KinderTelefoon terecht kan. Daar zijn ze ook steeds bereid naar haar te luisteren. Misschien kunnen jullie samen contact opnemen met de KinderTelefoon.
Het is heel mooi dat je er voor je vriendin wilt zijn, maar verlies jezelf niet uit het oog. Zorg ervoor dat deze situatie je niet ongelukkig maakt.
Groetjes
x
Wat een heftige situatie. Heel goed van jou dat je je vriendin wilt helpen. Je hebt haar al de goede raad gegeven dit met haar ouders te delen, maar dat wil ze niet.
Je vriendin is bang voor de reactie van haar broertje, omdat hij problemen heeft. Dat is begrijpelijk, maar toch is het belangrijk dat haar ouders dit weten, zodat je vriendin gesteund en beschermd kan worden. Haar broertje krijgt ook best hulp. Zijn gedrag is niet normaal.
Je vriendin zou naar de huisarts kunnen gaan. Daar kan ze erover praten. Als ze het eng vindt dit alleen te doen, zou jij met haar mee kunnen gaan.
Ik vermoed dat je vriendin zich al heel erg gesteund voelt doordat ze bij jou terecht kan. Ze kan er met jou over praten. Praten helpt om de gebeurtenis te verwerken. Je zou je vriendin ook kunnen zeggen dat ze bij de KinderTelefoon terecht kan. Daar zijn ze ook steeds bereid naar haar te luisteren. Misschien kunnen jullie samen contact opnemen met de KinderTelefoon.
Het is heel mooi dat je er voor je vriendin wilt zijn, maar verlies jezelf niet uit het oog. Zorg ervoor dat deze situatie je niet ongelukkig maakt.
Groetjes
x
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
