Skip to main content

Ik ben een meisje 15 jaar oud. Ik ben bijna nooit thuis, omdat het daar vreselijk is! meestal leef ik buiten, af en toe slaap ik thuis, maar dat is ook  maar zelden. Zaterdags werk ik altijd. Enkele weken geleden toen mijn collega's en ik naar huis wilden gaan kwamen we er achter dat de vuilniszakken nog in de container moesten worden gegooid. Ik zei dat ik dat wel even deed. De andere gingen alvast naar huis. De container waar de zakken in moesten, staan een eindje verder, dan moet je een poort open doen, en kom je in een klein steegje. Dus ik gooi de zakken weg in de container, en wil het steegje weer uit lopen, komt een van mijn mannelijke collega's het steegje in. Duwt de poort dicht en gooit me in de container. Die containers die daar staan zijn heel groot, en er lagen nog maar een paar zakken in. Dus voordat ik het besefte lag ik in de container. Hij kwam naar de container toelopen, en ik moest gaan staan van hem. Dus ik ging staan, zegt ie: je hebt 2 minuten, dan sta je hier naakt en anders help ik je. Dus ik dacht: NEE! NOOIT! dus ik begon heel hard te gillen, want wat moest ik anders? Hij schrok er duidelijk van, en gaf me een klap in m'n gezicht. En totaal niet zachtjes. Ik zag even allemaal sterretjes voor mijn ogen. Toen stapte hij ook in de container, en toen kon ik het niet meer ontlopen. Hij heeft me geslagen, geschopt en ik weet niet allemaal. Ik raakte buitenbewust zijn, na 1,5 uur werd ik weer wakker, en voelde me vreselijk beroerd, maar wat ik nog erger vind: Ik lag naakt in de container. Niks, maar dan ook helemaal niks had ik meer aan. Ik ging op zoek naar mijn kleren, maar kon ze nergens vinden. Dus ik probeerde uit de container te komen, maar ik voelde me weer vreselijk duizelig worden. Toen ik er na een tijdje toch uit was, ging ik buiten de container op zoek naar mijn kleren. Ik bleef wel in het steegje, want daar komt nooit iemand en ik ga niet in mijn nakie rondlopen. Eindelijk vond ik mijn bh tegen, ik wilde het aan doen, maar hij had de bandjes er af geknipt zodat het gelijk weer uit ging. Na lang zoeken, vond ik nog wat andere kleren. Na lange tijd had ik alles gevonden, waarvan veel kapot was, maar ik kon toch over straat zonder dat iemand zag dat er wat met me gebeurd was. Mijn mannelijke collega heeft sinds die tijd niet meer op zaterdag gewerkt, dus ik kwam hem niet meer tegen. 

maar wat ik nu zo ontzettend erg vind, is dat ik er achter ben gekomen dat ik zwanger ben… 

En dat moet van hem zijn, ik zou niet weten van wie anders…

 

Oh wat moet ik doen???????! Misschien de beste optie om zelfmoord te plegen?

Geven jullie me alsjeblieft tips!

 

 

Heyy

 

Fijn dat je ons weer even een update kan geven! :) 

 

Helaas niet zulk positief nieuws allemaal.. Hopelijk zal de verhuizing soepel verlopen en ik hoop ook dat de mensen in de nieuwe instelling je goed kunnen helpen. Laat je het ons nog wel weten hoe het allemaal zal gaan?

 

Het is wel fijn om te horen dat het goed gaat met je kindje🙂

 

Ik hoop dat jullie bog willen reageren. Heb nu niemand om me heen van mijn leeftijd, dus zou het heerlijk vinden toch een paar (forum) vrienden te hebben.…

Wij zijn er echt voor je! Als je meer kwijt wilt of als je een vraag hebt ben je altijd welkom hier op het forum en wij helpen je met alle liefde❤️☺️
 

Groetjes,

NaamNietBekend


Hey, wat verschrikkelijk om dit allemaal te lezen. Is het allemaal een beetje goed afgelopen?

Groetjes DdG


Reageer