Hoihoi,

ik heb dus wat meegemaakt en ik weet niet meer wat ik met de situatie aanmoet. Mijn beste vriendin heeft seks gehad met onze gymdocent (hij heeft een vrouw en een dochtertje van 1 jaar) niemand weet dit op ik en een paar andere vriendinnen na. Ik ben volgensmij de enige van ons die er zo mee zit. Mijn beste vriendin vertelt eigenlijk alleen nog maar over haar en die docent en echt letterlijk al onze gesprekken gaan daarover. Ik ga er niet eens meer op in maar toch gaat ze door. Ik heb al duidelijk aangegeven dat ik het gewoon vreselijk vind, dat ik het er niet mee eens ben en dat ik vind dat ze moeten stoppen, maar ook dat ze moet stoppen met het continu tegen mij vertellen. Toen ben ik heel boos op d'r geworden en heeft ze beloofd om het niet meer tegen mij te zeggen. Nog geen week later begon ze weer. Ze luistert totaal niet meer naar mij en nu ik niet zo lekker in m'n vel zit wil ik daar gewoon met m'n beste vriendin over praten, maar dat kan dus niet omdat zij continu het gesprek weer draait naar haar en die docent. Ze ging pas afspreken met een vriend van mij en tegen hem had ze gezegd: “De roddel gaat dat ik seks heb met meneer …, maar dat is niet zo.” Hij wist niet eens dat die roddel rondging (die roddel gaat in z'n algemeenheid niet rond), maar toch zegt zij zoiets tegen hem. Dan denk ik van waarom? Waarom vertel je zoiets tegen hem als die roddel niet eens rondgaat? Ben je zo uit op aandacht?  Ik wil zo graag de vrouw van mijn gymdocent of iemand van school vertellen over wat er gaande is, maar ik durf niet want straks heb ik het gedaan. Maar het voelt gewoon niet goed dat ik dit weet en zijn vrouw thuis met hem in een bed ligt en helemaal niet weet dat haar man van 29 seks heeft met een 16 jarige schoolier.

Dit was nog niet alles. Aan het begin van het schooljaar zei ze tegen mij dat ze een beginnende vorm van kanker had. Daarvoor zou de aan de anticonceptie pil moeten om bepaalde medicijnen te laten werken. Nu een paar weken geleden hadden we het erover en toen zei zij dat ze aan de pil ging omdat ze altijd hoofdpijn had als ze ongesteld werd. Ze sprak dus haar eigen verhaal tegen. Toen dacht ik hier nog niet zo erg overna tot een vriend van me, waar zij kort geleden mee ging afspreken zei dat zij had gezegd dat er een roddel rondging dat zij leukemie heeft, maar dat dat helemaal niet zo is. Toen begon ik na te denken en kwam ik eigenlijk tot de conclusie dat zij gewoon het hele jaar tegen me heeft gelogen.

Nu zou je denken dat ik alles gehad heb, maar nee hoor. Ze vertelde me ook dat haar moeder een vriendin had waar ze toen m'n beste vriendin nog klein was vaak mee om ging. Deze vriendin heeft een zoon van 2 of 3 jaar ouder dan mijn beste vriendin (hij heet Senna) en vroeger gingen ook zij veel met elkaar om. Pasgeleden belde de vriendin van die moeder en haar moeder en toen kreeg mijn beste vriendin weer contact met haar zoon. Die zoon wilde afspreken dus dat deden ze. Toen hebben ze gezoend en hij wilde verder maar zij niet. Na een paar weken zei mijn beste vriendin een paar keer dat ze niks meer met hem te maken wilde hebben, want hij gedroeg zich net of ze een stelletje waren en hij sprak alleen maar over school. Iedere keer nadat ze dit zei ging ze een paar dagen later weer naar hem toe. Ze had ondertussen ook nog seks met mijn gymdocent. Op een dag mijn beste vriendin en Senna gaan hardlopen, hij was nog niet optijd klaar en uit ‘wraak’ ging zij hardlopen met zijn beste vriend. Toen vertelde zij tegen mij dat ze het vreselijk vond dat hij Senna heet, want als zij naar hem was geweest en haar moeder vroeg waar ze geweest was en zij zei dat ze bij Senna geweest was zei die moeder: “oh is dat een nieuwe vriendin?”. Toen bedacht ik me van: "huh, maar waarom zegt die moeder dat? Zij zou Senna moeten kennen, want dat is de zoon van die vriendin van haar.” Ik durf het niet aan m'n beste vriendin te vragen, want ik weet dat zij erover gaat liegen.

Ik heb nog wel meer verhalen maar dit zijn de grootste verhalen. Ik weet oprecht niet meer wat ik moet doen, maar ik merk dat ik het zelf niet meer volhoud. Ik kan het mentaal gewoon allemaal niet meer aan. De situatie bij mij thuis helpt ook niet echt, want ik zit er doorheen, maar ik kan mijn ouders niet vertellen wat zij heeft gedaan. Ik weet dat zij naar school gaan om het iemand van school te vertellen. Maar nu krijg ik de opmerking van mijn ouders “wie is er nou belangrijker zij of wij”. Maar ze snappen niet dat ik dit echt niet kan vertellen.