Is dit pedo?

  • 7 December 2013
  • 11 reacties
  • 2683 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Ik ben een jongen van 16 en ik val op jongens van 13 tot mijn eigen leeftijd. Is dit pedo?

11 reacties

Nee. Het is pas pedo als je op jongens van die leeftijd valt wanneer je ouder bent dan 18.
Niet echt denk ik
als je er op valt kan je er zelf ook niks aan doen hé ?
nee, normaal leeftijdsverschil
Nee, hier heb ik wat informatie voor je opgezocht:

Pedofilie kwam reeds voor in het oude Griekenland. Plato beschreef deze praktijken in zijn werk Symposion. Het betrof veelal contacten tussen een man en een opgroeiende jongen (de leeftijd van de jongen was meestal tussen 12 en 18).
De seksuele moraal lag toentertijd duidelijk anders dan nu. Waar tegenwoordig het machtsverschil tussen volwassene en kind als een belangrijk argument tegen de pedofilie geldt, lag dit toen anders. Het was voor het opgroeien van een jongeling nuttig om een intensief contact met een oudere te hebben, die voor hem ook als een soort beschermheer optrad, en de jongeling hielp bij zijn verdere carrière. De contacten tussen de volwassen man en de jongen werden wel op Grieks aardewerk (bijvoorbeeld in drinkschalen) afgebeeld.
Een ander bekend voorbeeld uit het verleden dat vaak wordt aangehaald, is de seksuele relatie van de 54-jarige Mohammed, islamitisch profeet met de wellicht negenjarige AĂ¯sja, als een van zijn echtgenoten. De strikte definitie dat er seksuele handelingen worden verricht vĂ³Ă³r de geslachtsrijpheid maakt dat dit huwelijk niet pedofiel is; alle bronnen maken melding dat dit huwelijk pas geconsummeerd werd na de menarche van AĂ¯sja. Reden voor het huwelijk was dat Mohammed de banden met AĂ¯sja's vader Aboe Bakr, een van zijn belangrijkste volgelingen, wilde aanhalen en bezegelen. Er zijn geen bronnen bekend uit de zevende eeuw dat deze daad schandelijk zou zijn.[1] Omdat de andere 8 vrouwen van Mohammed reeds weduwe of eerder gehuwd waren is het twijfelachtig of Mohammed zich primair aangetrokken voelde tot een jongere leeftijd.
Tot aan de 18e en 19e eeuw heerste in sommige plattelandsgebieden in Europa en Iran het fabeltje dat men "van een venerische ziekte kon genezen door de bijslaap (seksuele penetratie) met een dier of een klein meisje", zoals heden ten dage in Zuid-Afrika in het geval van een hiv-besmetting of aids beweerd wordt.
Dergelijke praktijken hingen mede samen met de algemene mening dat kinderen kleine volwassenen waren, die alleen wat moesten groeien, maar verder precies hetzelfde behandeld konden worden. Dit betekende dat zij ook zwaar werk moesten doen zoals volwassenen, en dat seksuele toenadering tot een kind niet als misdadig of schade toebrengend werd gezien. Pas na de opkomst van de (kinder)psychologie in de 19e en 20e eeuw veranderde dit beeld.
Over het algemeen wordt tegenwoordig seksualiteit met kinderen verworpen. Pedofilie wordt als psychische aandoening gezien en seksuele handelingen met kinderen zijn opgenomen in het strafrecht.
Pedofilie als psychische stoornis

In het internationaal gehanteerde classificatiesysteem van psychische ziektebeelden, het zogenoemde Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV), valt pedofilie onder de categorie "psychoseksuele stoornissen" en staat daar opgesomd met de andere parafilieën: fetisjisme, transvestitisme, voyeurisme, exhibitionisme, masochisme en sadisme.
De DSM-IV criteria voor pedofilie zijn:
A. Gedurende een periode van ten minste zes maanden recidiverende intense seksueel opwindende fantasieën, seksuele drang of gedragingen met betrekking tot seksuele handelingen met een of meer kinderen in de prepuberteit (in het algemeen dertien jaar of jonger).
B. De persoon gedraagt zich naar deze aandrang of de drang of fantasieën veroorzaken duidelijk lijden of interpersoonlijke moeilijkheden.
C. Betrokkene is ten minste zestien jaar oud en ten minste vijf jaar ouder dan het kind of de kinderen uit criterium A [2].
Om de diagnose pedofilie te kunnen stellen moet aan alle drie deze criteria voldaan zijn. Er hoeft geen sprake te zijn van daadwerkelijke seks met kinderen, maar het wordt ook niet uitgesloten. Onder 'gedraagt zich naar deze aandrang' kan verder ook worden verstaan het opzoeken van situaties met kinderen of het bekijken van kinderporno. Incidentele seksuele gedragingen of gevoelens van volwassenen naar kinderen worden hier als normaal beoordeeld.
Tegenstanders van de opname van pedofilie in de DSM-IV wijzen vaak, naast de algemene kritiek op de DSM-IV, op de verwijdering van homofilie van deze lijst in 1973. Zij zien pedofilie als een vergelijkbare normale variant op seksualiteit. Voorstanders van opname op de lijst leggen het verband met objectivering, lijden, vernedering en niet-instemmende personen, die ook bij de andere parafilieën van toepassing zijn.
Pedoseksualiteit

In discussies over pedofilie maakt men ook wel een onderscheid tussen pedofilie als het 'verlangen naar seksueel contact' met kinderen en pedoseksualiteit als het 'daadwerkelijk hebben van seks' met kinderen. Dit onderscheid wordt echter in het dagelijks taalgebruik en psychiatrische omschrijvingen niet en in de strafwetgeving veel genuanceerder gemaakt (slechts seksueel contact met kinderen en kinderporno zijn strafbaar, het verlangen daarnaar niet). Bovendien kent men naast pedofielen, die al dan niet pedoseksueel zijn, in de context van kindermisbruik ook de gelegenheidsplegers en de anti-sociale plegers.
De gelegenheidspleger heeft seks met kinderen omdat de gelegenheid er is en persoonlijke omstandigheden daar aanleiding toe geven. Een voorbeeld is het in incestzaken veelvoorkomende scenario van een vader die zijn seksuele verlangens na bijvoorbeeld een echtscheiding niet kwijtkan en ten slotte seksuele toenadering tot zijn dochter zoekt.
De anti-sociale pleger maakt het eigenlijk niet uit met wie hij seks heeft, een kind is een makkelijk slachtoffer omdat het kleiner, zwakker en makkelijker te manipuleren is. Het zijn ook deze laatste plegers, die hoofdzakelijk verantwoordelijk zijn voor ernstige misbruikzaken vaak met dodelijke afloop. [3] Echte pedofielen, zowel pedoseksueel als niet-pedoseksueel willen niet met deze anti-sociale plegers geassocieerd worden, omdat zij veelal een oprechte genegenheid voor het kind koesteren, ook al kunnen hun daden, wanneer zij seksuele toenadering tot kinderen zoeken, even ziek, schadelijk en strafbaar zijn. Een voorbeeld van een anti-sociale pleger die vaak ten onrechte voor pedofiel aangezien wordt is Marc Dutroux.
In tegenstelling tot anti-sociale plegers zal een pedofiel geen gebruik van geweld maken, maar van het opbouwen van een relatie, al dan niet met het doel seksueel contact met het kind te hebben (grooming). Vaak houdt men zichzelf hierbij voor dat er sprake is van een volwaardige wederzijdse liefdesrelatie, ook al wordt in werkelijkheid gebruikgemaakt van manipulatie. Verder gaan veel pedofielen geheel mee in de wereld van kinderen, hebben oprechte belangstelling voor hun spelletjes en speelgoed, en hebben dus bijvoorbeeld ook thuis speelgoed, computerspellen en dergelijke. Vaak ervaart men sociale contacten met volwassenen als onprettig of bedreigend, en richt men zich slechts op kinderen en dieren.
Cijfers over pedofilie

Wegens het taboe op het onderwerp zullen er weinig mensen vrijwillig toegeven dat zij zich seksueel tot kinderen aangetrokken voelen. Het grootste gedeelte van de personen die uiteindelijk therapie krijgen, is tegen de lamp gelopen tijdens een politieonderzoek en heeft een delict gepleegd op het gebied van kindermisbruik. De schaamte over pedofiele gevoelens, de onwetendheid over het juiste hulpadres en angst voor de gevolgen die het vrijwillig om hulp vragen met zich meebrengt, zijn doorgaans zo groot, dat er een enorm verschil bestaat tussen geregistreerd misbruik en het werkelijke aantal gevallen die nooit aan het licht zullen komen. Dit laatste wordt in de criminologie "dark number" genoemd.
Het aantal plegers van pedoseksuele delicten (hands-on delicten) dat bij de politie en justitie bekend wordt, is een grote onderschatting van de werkelijke aantallen. De aangiftebereidheid onder slachtoffers van pedoseksuele delicten ligt laag. Wegens het vaak voorkomende relationele aspect dat tussen slachtoffer en dader bestaat (80%), doen weinig slachtoffers melding bij de politie. In 2002 waren er 1377 mensen bekend bij politie/justitie die een pedoseksueel delict hadden gepleegd[4] (hierbij is art. 240b sr. - het kinderporno artikel - buiten beschouwing gelaten). Door het mondiale karakter van kinderporno is niet in te schatten hoeveel mensen er in kinderporno (art. 240b sr/hands-off delicten) zijn geĂ¯nteresseerd. In een publicatie van Van Wijk[5] wordt geprobeerd een indicatie te geven op grond van de volgende gevallen. Ten eerste, binnen een netwerk wordt een filmpje gepost en dit blijkt in 2 dagen 100.000 keer te zijn gedownload. Ten tweede, bij een bepaalde internetprovider zijn 125 sites geblokkeerd, waarop eerder kinderporno kon worden gedownload. In een maand blijken die sites 129.000 keer te worden benaderd.
Seksueel misbruik van kinderen in het strafrecht

De zedenwetgeving kent niet de termen pedofilie, pedoseksualiteit en seks, maar spreekt slechts van handelingen en gedragingen waarbij bepaalde leeftijdscategorieën betrokken zijn. Voorbeelden van strafbare handelingen betreffende kinderen zijn: elke vorm van penetratie, aanranding, exhibitionisme, kinderporno en kinderprostitutie. Verschillende handelingen worden daarbij anders bestraft en kunnen extra verzwaard of bij elkaar opgeteld worden. Een belangrijk argument voor de (extra) strafbaarstelling van seksuele handelingen bij kinderen, is het machtsverschil tussen volwassenen en kinderen, waardoor er voor het kind geen werkelijke keuzevrijheid bestaat.
In tegenstelling tot de psychiatrische definitie speelt in het strafrecht het alleen hebben van fantasieën en gevoelens níet mee, maar is een eenmalige handeling wél relevant. Aan iemand die er "een gewoonte van heeft gemaakt" kan dan vervolgens een zwaardere maximum straf worden opgelegd.[6].
Het maken, in bezit hebben en verspreiden van pornografisch materiaal met personen onder de 18 jaar (kinderporno) is zowel in België als Nederland strafbaar.

Ik hoop dat je daar wat aan hebt XX
Nounou helptaltijdx, wat een research, knap hoor.(heb alles gelezen)..
Het is niet pedo, maar ik zou deze dame laten lopen als ik jou was.
ik vind van niet. mijn buurman en buurvrouw hebben 14 jaar verschil, toch vind ik het niet pedo.
als je 40 bent boeit dat toch ook niet meer ik heb een vriend die drie jaar ouder is en dat boeit ook niemand  wat
Reputatie 1
Badge +1

Hoi ben benieuwd al een Vriendje gehad? Nu het zolang Terug is

Reputatie 3
Badge +2

Hoi ben benieuwd al een Vriendje gehad? Nu het zolang Terug is

Hij is 24 en mag ook niet op dit forum meer komen. Dus ik verwacht niet dat hij je gaat antwoorden

Reageer