Het begon allemaal afgelopen maandag. Ik was heel normaal door een paar van mijn vrienden uitgenodigd bij een andere jongen thuis (hun kende hem al langer, dus vandaar). Voor het gemak noem ik hem even Tom. Tom was overigens al uit de kast. De avond was gewoon gezellig en verder niets speciaals. Ergens tegen het einde van de avond gingen de onderwerpen van de gesprekken steeds meer naar relaties etc. Tom liet een foto van een andere jongen aan mij zien, en vroeg of ik hem knap vond. Ik zei nee. Een paar tellen later vroeg een andere vriend van mij: 'Wacht, is dit het moment dat (ik) uit de kast komt?'. Ik weet niet meer wat ik zei, maar het was duidelijk een ja. Dit waren de eerste mensen waaraan ik het had verteld.
Op de fiets terug naar huis begon ik aan allemaal verschillende dingen te denken, en kwamen er zo veel vragen in mezelf op. Moet ik dit aan meer mensen vertellen? Waar? Wanneer? Hoe? Maar grootste vragen die vanaf maandag continu in mijn hoofd blijven rondhangen zijn: Ben ik wel gay? Weet ik het wel zeker? Aan de ene kant ben ik er wel zeker van, maar aan de andere kant ook niet. Ik kan er wel mee dealen als ik gay ben, en wil best wel een coming out doen maar ik wil zó graag antwoord op mijn vraag. Ik wil zekerheid. Straks heb ik bijvoorbeeld een coming out gedaan, en dan zit ik vervolgens een jaar later met een meisje in een relatie. Ik weet zelf best dat dit waarschijnlijk niet het geval gaat zijn, maar deze gedachtes blijven me nu steeds achtervolgen, en ik weet het gewoon even niet meer op dit moment. Het voelt ook alsof ik na maandag gewoon aseksueel geworden ben, terwijl ik er echt zeker van ben dat ik dat niet ben. Ik weet niet of dit herkenbaar is en/of iemand me verder kan helpen.
- Anoniem
Bladzijde 1 / 1
Als je er vrij zeker van bent zou ik het wel vertellen en als je dan later met een meisje kreigt kan je er van uitgaan dat je bi bent (denk ik) en als mensen dan iets zeggen zeg ja gewoon ben blijkbaar toch bi?
Vertellen is wel 't slimst denk ik en ook fijn wand je hoeft niks te verstoppen en kan er over praaten suc6
Vertellen is wel 't slimst denk ik en ook fijn wand je hoeft niks te verstoppen en kan er over praaten suc6
Hoii,
Dit is voor mij zeer herkenbaar. Die vragen die in je op komen zijn vrij normaal. Het is toch ook best spannend om zoiets te openbaren, zeker als je het niet zeker weet. Het belangrijkste is wel dat je het tijd geeft. Je moet alle antwoorden niet morgen al willen hebben, daar wordt je zelf ook niet gelukkiger van. En je kan natuurlijk altijd tegen je ouders vertellen dat je homoseksuele gevoelens hebt, maar het nog niet zeker weet. Zelf heb ik dat laatste niet gedaan, maar misschien voel jij je daardoor veel gemakkelijker. Maar het belangrijkste is nogmaals dat je het tijd geeft.
Groetjes, PlotTwist.
Dit is voor mij zeer herkenbaar. Die vragen die in je op komen zijn vrij normaal. Het is toch ook best spannend om zoiets te openbaren, zeker als je het niet zeker weet. Het belangrijkste is wel dat je het tijd geeft. Je moet alle antwoorden niet morgen al willen hebben, daar wordt je zelf ook niet gelukkiger van. En je kan natuurlijk altijd tegen je ouders vertellen dat je homoseksuele gevoelens hebt, maar het nog niet zeker weet. Zelf heb ik dat laatste niet gedaan, maar misschien voel jij je daardoor veel gemakkelijker. Maar het belangrijkste is nogmaals dat je het tijd geeft.
Groetjes, PlotTwist.
Thanks voor de reacties! Ik denk dan inderdaad dat ik het de tijd moet gaan geven.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
