Skip to main content

Hey allemaal,

Ik zit al heel lang met iets, al jaren. Ik ben bi, en ben sinds een tijdje gelovig. Ik voel me daar heel fijn bij en heb me ook laten dopen. Maar ik worstel nog steeds met m’n gevoelens en vind dit zo moeilijk om los te laten. Ik weet gewoon niet wat ik ermee moet doen. Ergens weet ik wel dat m’n ouders t weten, maar ik ben bang om met hen een serieus gesprek aan te gaan. Ik ben depressief en ik ben bang dat ze misschien gaan denken dat t hierdoor komt. En dat ze zich misschien schuldig gaan voelen. 
 

Hebben jullie tips? X

als je een gesprek wilt zou ik bellen met de de kindertelefoon hulp lijn


Vooral niet druk maken want dat heeft geen zin


Hai,

 

Bi zijn is eigenlijk nieteens verkeerd. 

 

Ik weet niet welk geloof je heb, maar je zou geloofsgenoten kunnen vragen om hulp

Je zou God kunnen vragen om de juiste woorden en de moed.

Wat ook kan helpen is voor jezelf een gesprek op papier te zetten met alles wat jij wilt dat zij weten, zo ben je extra voorbereid.

 

Je zou ook een brief aan je ouders kunnen schrijven zodat het niet heel direct voor jou is en je ouders  even kunnen nadenken over een reactie 


Hai,

 

Bi zijn is eigenlijk nieteens verkeerd. 

 

Ik weet niet welk geloof je heb, maar je zou geloofsgenoten kunnen vragen om hulp

Je zou God kunnen vragen om de juiste woorden en de moed.

Wat ook kan helpen is voor jezelf een gesprek op papier te zetten met alles wat jij wilt dat zij weten, zo ben je extra voorbereid.

 

Je zou ook een brief aan je ouders kunnen schrijven zodat het niet heel direct voor jou is en je ouders  even kunnen nadenken over een reactie 

Heyy, 

 

Wat t lastige is, is dat t voornamelijk gevoelens voor t zelfde geslacht t sterkste zijn nu. En dat wordt niet helemaal goed gekeurd, tenzij je er niks mee doet. Kijk, ik sta achter m’n keuze, 100%, maar dit is gewoon iets wat ik heel moeilijk vind. Ik durf het niet te vertellen aan geloofsgenoten, wel bid ik veel en daarna gaat t dan wel weer. Maar ik kan het zo moeilijk loslaten.


Heey,

Dat  kan ik begrijpen.

Is er iemand bij joi geloof die jou goede raad zou kunnen geven en het voor zichzelf kan houden  (dan is het maar 1 persoon)

 

Of een broer/zus? Mentor?

 

Je zou  voor jezelf bijbelteksten kunnen opzoeken met waarom je erachter staat en ook zelf vind dat het niet helemaal goed is,  misschien helpt dit?


Heey,

Dat  kan ik begrijpen.

Is er iemand bij joi geloof die jou goede raad zou kunnen geven en het voor zichzelf kan houden  (dan is het maar 1 persoon)

 

Of een broer/zus? Mentor?

 

Je zou  voor jezelf bijbelteksten kunnen opzoeken met waarom je erachter staat en ook zelf vind dat het niet helemaal goed is,  misschien helpt dit?

Ja, ik heb wel iemand in gedachten. Lief dat je zo meedenkt. 
Ja ik zal wat teksten opzoeken voor mezelf, dankjewel 


Ja tuurlijk, is ook een rare situatie voor je

Vind het een beetje moeilijk want bij mijn geloof zou ik zo bepaalde mensen aan denken om ermee te kunnen praten en op de site zal vast iets erover staan


Hey,

Ik dacht even aan je,

Dit zijn enkele teksten die ik mooi vind (hoop dat ze allemaal liefde als onderwerp hebben want haalde m uit me notities vandaan)

 

Efeziers 3:20
1 tim 4:16
Matth 5:14-16
Mattheus 6:34
Johannes 3:16
1 johannes 4:9,10
1 johannes 4:8
1 johannes 4:19
1 johannes 5:3
Fil 2:13
Fil 4:6,7
1 petrus 5:7
1 korinthiers 10:13
Spreuken 3:5,6
Spreuken 27:11
Psalm 27:4
Psalm 27:10
Psalm 34:18
Psalm 55:22
Psalm 37:4
Jesaja 40:31
Jesaja 41:10
Jesaja 41:13
1 thessalonicenzen 5:17
Habakuk 2:3
Jakobus 4:8
 


Hey,

Lief, dankje! Ik ga ze eens op t gemakje lezen. Ik zit er steeds meer mee en durf t niet aan te geven. Ik ben bang dat ze denken dat mn depressie daar door komt, en om eerlijk te zijn weet ik zelf ook niet helemaal zeker of dat wel of niet zo is. Het helpt iig niet en ik wil er sws niet mee stoppen, maar het zit me erg in de weg. 

Ben al zo down en als ik niet kan houden van van wie ik hou, maakt dat t zo moeilijk voor mij. 


Het kan zijn dat je je depressief voelt omdat er iets wat je met iemand wil delen maar het durft of kan delen. Daarom kan het tegen iekand zeggen (goede vriend(in), broer/zus). Zelf heb ik het zelfde probleem (zonder dat geloof gedeelte, ik geloof wel maar denk niet dat het temaken heeft met mijn seksualiteit). 


hi, ik ben joods  en ook dus gelovig. ik heb mijn eigen ideeen over seksualiteit dus dat iedereen gewoon van elkaar mag houden, ongeacht geloof, seksualiteit, gender, etc. ik weet dat sommige mensen leven zoals de bijbel/tora/quran het zegt, maar ik gebruik de tora om mijn leven beter te maken, niet om me tegen te houden. ik ben best liberaal, anderen juist weer conservatief. god heeft ons de keuze gegeven om wel of niet gelovig te zijn en dat we elkaar moeten respecteren. 

 

om even terug te komen op jouw vraag; is er iemand zoals een priester/familielid/ mentor waar je me kan praten over je gevoelens? anders kan je ook naar de kindertelefoon gaan 

xx


hey als je dit nog steeds hebt moet je eens in contact gaan met een priester of dominee


Reageer