Vraag

Aangeraakt tegen mijn wil

  • 19 January 2021
  • 6 reacties
  • 765 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Hoi, 

Ik ben een meisje van 16 jaar. Ik wil een verhaal vertellen waar ik nog steeds mee zit, maar ik heb dit nog nooit tegen iemand gezegd.

 

Ik ging in de vierde naar Berlijn met school. Dat waren echt super dagen. Ik had tegen een jongen voor de reis al verteld dat ik gevoelens voor hem had. Ik had het gezegd, omdat hij mijn beste vriend was en ik onze vriendschap niet wilde verpesten.  En ik wilde er niks mee, door privé problemen. Hij pakte het goed op. 

Op een gegeven moment waren we s´avonds bij de Mc Donalds geweest . Onder de tafel pakte hij mijn hand vast, maar als andere keken liet hij los. Alsof hij bang was dat andere ons zouden zien. Op de terugweg van Berlijn terug naar school was s´nachts. ik zou eerst naast een vriendin van mij gaan zitten, maar ineens kwam die jongen naast mij zitten. Toen de lampen uitgingen in de bus trok hij me naar hem toe, ik leunde dus tegen hem aan. Ik durfde helemaal niks meer, ik bevroor volgens mij. Hij begon steeds verder te gaan. Me zoenen, mijn hele lichaam aanraken. en dat gewoon in de bus! Ik draaide vaak mijn hoofd weg, maar dan duwde hij mijn hoofd weer richting hem. Ik kreeg tranen in mijn ogen. ik voelde me klem zitten. Ook al voelt het nu wel alsof het mijn eigen schuld. 

Ik voel vaak zijn handen nog over mijn lichaam gaan. Als iemand anders alleen al een hand op mijn schouder legt denk ik eraan terug. Ik weet niet wat ik ermee moet doen, want blijkbaar ben ik niet heel duidelijk geweest, dus kan ik het hem aan de ene kant niet kwalijk nemen, ook al wist hij dat ik niks met hem wilde. Moet ik dit tegen iemand vertellen? of voor mezelf houden.


6 reacties

Reputatie 3
Badge +3

Hoi,

ten eerste wil ik je toch wat sterkte wensen!

Je lijkt er toch heel sterk over te kunnen vertellen, en dat is misschien wel wat je met iemand moet gaan doen. Wat hier is gebeurd, tegen jouw wil dus, is aanranding. Ik denk dat het sowieso al wat minder wordt als je er over praat. Begin bijvoorbeeld bij je ouders. Heb je het je ouders al verteld?

Badge

Hallo Boterbloempje1,

Als eerste spijt het me om te horen dat dit is gebeurd.

Ik raad je aan om aangifte te doen bij de Politie. De politie neemt dit soort (zeden)delicten erg serieus, en staan klaar om je te helpen waar het nodig is. ( https://www.politie.nl/aangifte-of-melding-doen ).

( Artikel 242 - Wetboek van Strafrecht: Hij die door geweld of een andere feitelijkheid of bedreiging met geweld of een andere feitelijkheid iemand dwingt tot het ondergaan van handelingen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt als schuldig aan verkrachting gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren of geldboete van de vijfde categorie. )

De politie zal je hoogst waarschijnlijk ook doorverwijzen naar slachtofferhulp. Dit zijn gespecialiseerde mensen die er zijn om mensen die dit soort delicten hebben meegemaakt te helpen. Deze mensen willen niets liever dan jou helpen.


Het lijkt me ook handig om in gesprek te gaan met je ouders omtrent deze gebeurtenis. Je ouders kunnen je ook helpen met het invullen van de aangifte en kunnen je ook bijstaan in een gesprek met de politie. Je bent sterker met een aantal vertrouwde personen aan je zijde. Ik raad het je echt aan. Het lucht heel erg op als je dit vertelt aan je ouders. Zij weten wat te doen en hebben immers het beste met je voor.

Ik hoop dat ik je heb geholpen!!

 

Met vriendelijke groet,
Hotel

Reputatie 1
Badge

Hallo,

Ten eerste wil ik zeggen dat het knap van je is om dit zo te vertellen ook al is het annoniem en het spijt me dat dit is gebeurt.

 

Ik weet dat het moeilijk is maar het is het beste om erover te blijven praten, dat helpt je om het beter te verwerken. Ook als je hier te veel mee zit is het mogelijk om aangifte te doen of hulp te zoeken.

 

Wij supporten je!

Heyy,

Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen. Echt enorm vervelend dat dit is gebeurt!!

Ik raad je aan om met iemand te praten die je vertrouwd, zoals je ouders, beste vriendin of zus ofzo.

Praten lucht op en helpt, al is het natuurlijk heel moeilijk om zoiets heftigs te vertellen! Het is al heel knap dat je dit met ons deelt! ( zoals @anonymouse1 al zei) 

Liefs,

xxagirlxx

Echt vreselijk dat dit gebeurd! Wel ontzettend dapper dat je dit durft te vertellen. Het zal ongetwijfeld erg moeilijk geweest zijn om de hele situatie weer mee te maken in je hoofd.

Het is niet jouw schuld. Nee, je hebt hem niet met expliciete taal afgewezen, maar je wendde je af van hem, wat een duidelijk teken zou moeten zijn. Mensen zeggen wel dat je toestemming kan geven doormiddel van lichaamstaal, maar zij vergeten soms dat je toestemming weigeren ook zo werkt. Ook als het hen dan even niet uitkomt.

Hoi hoi,

 

Dank voor de reacties. 

Ik ben in gesprek gegaan met mijn psycholoog erover, mijn ouders weten het nog niet. Misschien dat ik het ooit nog vertel als ik erover heen ben.

Reageer