Skip to main content

Hey.

Ik ben 16 jaar, en heb een beetje een probleem, of meer een irritatiepunt.
Ik ga die benoemen (het zijn meer kenmerken die ik (soms) best irritant vind, of wat mij opvalt).

1. Ik denk 24/7, maakt niet uit over wat, ook al ben ik met iemand in gesprek. Ik denk gewoon na over andere dingen (of iets wat diegene zegt) en ga dan in mijn hoofd de conversatie uitwerken. En ik mis dan soms ook hetgeen wat er wordt gezegd door diegene.

2. Ik ben perfectionistisch als de malle. Bij school is het altijd zo, wat ik ook voor cijfer haal, het is niet goed. Bijvoorbeeld elk cijfer onder de 9 is voor mij eigenlijk als slecht. Dit heb ik al mijn hele leven lang.

3. Ik vind heel veel/alles (heel snel) makkelijk. Na 1 of 2x kijken of uitleg van iets te krijgen, weet ik al waar het over gaat, bouw ik er eigenlijk mijn eigen logica van of begrijp ik het compleet en is het opgeslagen in mijn geheugen.

4. Ik ben niet echt snel trots ofzo op iets, eigenlijk vrijwel nooit. Ik heb altijd het gevoel dat het beter kan. Ik heb al vaker meegemaakt dat iemand zei: ‘Woww, je hebt dit gedaan zonder enige moeite!’. En dat ik gewoon zei: “Ja, maar dat kan iedereen, wat is daar nou bijzonder aan?”.

5. Ik haat het als iets oneerlijk, of onrechtvaardig, gebeurt. Ook met mensen bijvoorbeeld, laat lekker mensen doen waar ze zin in hebben enzo, wat boeit een ander dat? Dat is toch niet hun leven of probleem?

6. Ik kan niet tegen, voor mij, "domme" dingen. Want voor mij zit er een bepaalde logica aan vast, wat volgensmij anderen niet begrijpen(?)

7. Ik kan niet tegen veranderingen, het is gewoon heel irritant als ik me er dan niet op voor kan bereiden op wat ik moet doen, of wat ik dan te horen zou (kunnen) krijgen.

8. Ik denk veel meer dan dat ik zeg, daarnaast denk ik ook "snel", wat eigenlijk per mens verschilt, want wat is snel denken o.i.d.?

9. Ik ben graag alleen, gewoon rustig dingen aan het doen, ik hoef niet hele tijd af te spreken met vrienden of iets, dus wellicht ben ik introvert ofzo.

10. Ik kan meerdere antwoorden geven of bedenken op 1 (open) vraag, of ik denk dan bij gesloten vragen van "maar, die andere antwoorden kloppen toch ook deels?". En dan meestal kom ik er wel uit, omdat het antwoord best logisch is, of ik het begrip of de uitleg al wel ken enzo. Maar dan nog steeds vind ik dat lastig en/of irritant.

11.Ik vind het niet chill/fijn als iemand me ‘slim’ noemt. Ik walg trouwens ook van het woord ‘slim’. of iets in die trend. Want ik heb daar geen bewijs voor, kan het niet officieel laten zien, dus hoe ben ik dan slim? Dat vraag ik mij dan weer af.

12. Ik heb al een keer faalangst voor school gehad, maar dat is toen gewoon weggegaan puur doordat ik uiteindelijk geen zin meer had, het was te makkelijk, te saai, verveling kwam toen ook even om de hoek kijken en meer… en toen heb ik ook niks meer gedaan aan school, ook zonder te leren ben ik geslaagd, ik ben niet eens blij met mijn domme diploma. Het interesseert me letterlijk niks. Anderen zijn blijer voor mij dat ik het heb gehaald dan dat ik zelf ben.

13.Ik wil mezelf nooit ergens “goed” in noemen. Puur doordat:
1. Ik wil niet arrogant over komen, of dat ik beter lijk dan een ander, terwijl ik vind dat iedereen gelijk is. Ook al geldt dat voor sommigen niet volgensmij. En 2. Ik vind zelf dat ik nooit ergens echt goed in ben. Want het kan meestal wel beter, of ik had veel meer verwacht van iets dan dat het werkelijk was. Dus dan was het weer te makkelijk enzo.

​​​​14.Ik vind school niet (echt) leuk. Maar dit kan door meerdere dingen komen, bijvoorbeeld door de leerlingen, de school zelf en doordat ik slecht aansluiting vind, communiceren eigenlijk haat. En doordat ik sowieso ben genaaid door school. En nog meer redenen (zoals het schoolsysteem in het algemeen).

​​​​​​​15.Ik ben hooggevoelig, voel emoties veel erger dan anderen, ik heb echt een super goed gehoor, ook volgens de dokter en anderen. Ik voel, ruik en zie alles gewoon 50x zo goed als anderen.

Dus mijn vraag aan jullie/jou is : “wat kan dit zijn?”

Ik dacht/denk zelf (al 2 jaar lang, sinds ik dit een grondig heb ‘onderzocht’):

-HFA (Hoog Functionerend Autisme)/Asperger. 

-(Hoog)begaafd, ookal zei een IQ test toen van niet, maar dat is een momentopname en dat is al 5/6 jaar geleden. Dusja, het kan altijd. Maar wat denken/denk jullie/jij?

Ik weet dat jullie/jij geen diagnose kunnen en/of mogen stellen, maar wat zou jullie/jouw idee zijn, als jullie dit zo lazen en gingen opzoeken?


En zijn er hier ‘toevallig’ hoogbegaafden (of gewoon anderen) die zich hierin herkennen
en/of tips hebben?


BTW: Ik word over (ongeveer) 3 maanden wel onderzocht of ik autisme heb, maar wordt daar ook een IQ test gedaan, volgensmij niet per se, dacht ik?

Hoi, 

Ik ben 14, zit in 2 gymnasium en ben hoogbegaafd (IQ 131) en ik herken mij in bijna alle punten. 

Ik weet echter niks over Autisme en Asperger, maar de kans dat je hoogbegaafd bent bestaat gewoon, omdat IQ testen vaak niet kloppen op jongere leeftijden, omdat laatbloeiers ook bestaan. Ik was er persoonlijk ook een. Op de basisschool moest ik groep 2 overdoen en in groep 7 was ik “nog niet” hoogbegaafd. Ik denk daarom dat jij misschien wel hoogbegaafd kan zijn. 

Een vraag: welk schoolniveau doe je nu?
 


(Sorry voor het late antwoord).

Antwoord op jouw vraag: Ik ga na de vakantie naar 4 HAVO.

Ik heb zelf al meerdere IQ testen gehad, maar écht op jonge leeftijd, 4, 5 en 6 jaar als het goed is.
Ik kan mij zelf daar ook niks meer van herinneren. 
In groep 8 moest ik, voor geen idee wat voor reden, ook een IQ test doen. Dit kwam uit op net iets onder de 100.

Maar het rare: Mijn CITO's stonden redelijk hoog (als ik het goed herinner HAVO en VWO op de meeste vakken. Ik deed in groep 6 alles op niveau, of mocht dat doen, en daar stond het meeste op HAVO/VWO.

En dan in groep 6 deed ik ook nog alles in een groep 8 boek/op groep 8 niveau. Ik mocht voor een of andere reden geen klassen overslaan, anders was ik nu 13 i.p.v. 15, in 4 HAVO.

Maar ik had nog (1/2) kenmerk(en)/punt(en) die ik heb/had:

1.Onderpresteren. Dit heb ik echt best wel goed gedaan, want ik leerde niet en haalde gewoon 7ens en 8en.

2.Veel vragen stellen/willen stellen. Ik stel geen vragen meer, sinds dat ik daar ooit door werd afgekapt door leerkrachten die dat irritant vonden ofzo. Dus sindsdien stelde ik ook nooit meer vragen en ben ik gewoon heel veel heel stil. Of als ik weet wat er kan gaan gebeuren/ik weet in welke situatie ik kom ál zou ik wel dingen vragen of doen.

3.Of ik wil mensen verbeteren maar doe dat niet. Zoals docenten, als er bijvoorbeeld iets verkeerd staat, of ik kan een andere manier vinden bij bijvoorbeeld wiskunde om op het zelfde antwoord uit te komen, doe ik dat niet. Dit om dezelfde reden als hierboven, bij “Veel vragen stellen/willen stellen”.

4.Ik lees graag boeken, ik vind het leuk om te lezen, maar het moeten wel kennisboeken zijn. Het liefst heb ik ze ook in het Engels, zodat ik gelijk ook nog mijn Engels éxtra verbeter (En het liefst ook iets van 200/300+ bladzijdes).

5.Ik denk altijd een paar stappen vooruit dan dat de rest doet, of zie mogelijke valkuilen/fouten in een plan, of ik zie juist de potentie van een plan en/of antwoord dat je kan geven. Soms best fijn, maar anderen vinden dat niet echt, omdat ik dan hun onzeker maak over hun keuze(s).

En:

Mijn gedachten stoppen pas (een beetje) met denken als ik ergens een beetje gefocussed mee bezig ben.
Of ik doe gewoon iets wat aandacht vereist. Maar meestal blijf ik gewoon door denken, gewoon over van alles en nog wat, de toekomst, oplossingen, denken over wereldproblemen die nu gaande zijn, het verleden, wat ik kon/kan verbeteren en zo een beetje verder..


Maar wat mij wel opviel, bij mezelf zeg maar: Ik kom er uiteindelijk precies/ongeveer achter wat de toetsen/toetsweken van mij verwachten. Dus dan speel ik daarop in, en leer ik precies wat nodig is om een 6 of 7 (of hoger, als het nog makkelijker is), te halen. Maar ook, dat ik eerst bijvoorbeeld heel veel moest leren, maar dat het uiteindelijk praktisch niks werd. Dus ik hoefde dan uiteindelijk (bijna) niks meer te doen voor een 7/8 enzo.


Ik zou zeggen doe gewoon een IQ test en schoolpunten hoeven niet per sé verbonden te zijn met IQ.

Voorbeelden:
een hoogbegaafde in mijn klas doet zijn best maar haalt geen goede punten. 
Ik die hoogbegaafd is haalt wel goede punten. 
Iemand die niet hoogbegaafd is haalt betere punten dan een hoogbegaafde. 

Maar in elk geval, doe gewoon een test en laat me weten wat eruit komt :) 


Alleen de problemen daarmee zijn:

Waar kan ik een IQ test doen? (Online heb ik al vaker gedaan, maar vertrouw daar niet op, logisch) Of waar heb jij er eentje gedaan, of waar zou ik het kunnen doen, misschien wel iets online wat betrouwbaar is, of gewoon bij een organisatie?

En, zou dat dan geld kosten, en zo ja, hoeveel?

En, ik ben zelf best wel bang voor testen, omdat er van mij een goed getal dan uit moet komen. En hierdoor, vooral door de tijdsdruk, maak ik vrijwel alles fout. Of dan wil ik het te snel doen, omdat ik me dan al die testjes  ‘te sloom’ voel doen ofzo. Dus dan ben ik weer degene die uiteindelijke wordt nagekeken van ‘oh, haha, jij hebt een lage IQ score en dacht dat je hoogbegaafd zou zijn haha!’. Of ten minste, zoiets.


Reageer