Het is al te lezen in mijn andere topics, maar ik zal het toch nog maar even vermelden: ik kan niet goed met mijn mentor, en helaas misbruikt zij haar macht om een soort van wraak op mij te nemen. Zij noemt me asociaal en brutaal. Haar oplossing voor mijn "probleemgedrag": 2 jaar over havo 5 doen om ook stage te kunnen lopen. Ja, ik heb al een baan bij de supermarkt.
Het asociale aspect is dat ik gewoon graag op mezelf ben. Het liefste spendeer ik de avond opgekruld met een goed boek. Tekenen vind ik ook leuk, net als het schrijven van mijn eigen verhalen. Alle drie die dingen kun je niet doen met veel mensen om je heen. Mijn mentor zegt dat het slecht is dat ik niet uitga en dat ik liever niet met vriendinnen iets in de stad ga drinken (ik heb "maar" 2 echt goede vriendinnen, maar daar ben ik tevreden mee). Ik vind het gewoon niet zo veel aan.
Als het erop aankomt kan ik best wel goed samenwerken. Zo ben ik veel van de goede communicatie. Als ik een groepsgesprek voer probeer ik altijd voor te zorgen dat iedereen spreektijd krijgt. Ik ben dus helemaal niet asociaal in die zin. Daarom vond ik het ook kwetsend dat mijn mentor dat beweerde. Ze zei het ook op een nogal beschuldigende manier.
Het brutale gedeelte is dat ze het niet kan hebben wanneer je haar op iets wijst. Zo is het meerdere keren voorgekomen dat ze om tien over 8 in de ochtend met mij had afgesproken om even wat te bespreken, om dan om 5 voor half 9 aan te komen (15 min te laat) en dan de resterende 5 minuten bij het koffieapparaat te staan kletsen. Vervolgens gaat ze tegen mij tekeer dat ik op deze manier te laat kom voor al mijn lessen. Als ik haar erop wijs dat we afgesproken hebben, zegt ze dat ze in de pauze wel met me wil praten. Ik wacht geduldig tot de pauze. Wanneer ik dan binnenkom in haar kantoor is ze meteen geïrriteerd en het gesprek wat dan volgt is het volgende:
Ik: We hadden om 10 over 8 afgesproken. Waarom was je te laat?
Mentor: Het kwam me niet uit om eerder te komen. Dat weet je. Dat kan gewoon niet.
Ik: Maar waarom stel je dan voor om zo laat af te spreken?
Mentor: Omdat ik dan tijd heb.
Hier vind het gesprek meestal al niets meer aan. Ik voel al dat we niet meer verder gaan komen met het echte gesprek. Ik negeer dan het feit dat ik mijn pauze opgeef voor een gesprek - tijdens het gesprek mag ik niet even een broodje eten, want ook dat zou onder de noemer asociaal gedrag vallen - en probeer een gesprek aan te knopen over de reden dat we een gesprek moesten hebben, maar zij moet er nog over doorgaan dat ik haar zogenaamd voor schut heb gezet die ochtend. Ze zegt dat het haar er slecht uit laat zien als mensen denken dat ze haar afspraken niet nakomt. Ik slik altijd mijn opmerking in dat ze haar afspraken inderdaad niet nakomt. Dan wordt ze alleen maar boos. Dan moet ik later maar terug komen als ik "weer op een normale manier met haar kan praten". Die normale manier is dat ik erg onderdanig aan haar moet zijn en dat ik haar moet prijzen voor alles wat ze doet. Dit klinkt misschien overdreven, maar zo werkt het echt. Ik snap soms niks meer van dat mens.
Doen andere mentoren dit ook? Mijn psycholoog zegt dat het niet om de inhoud van mijn irritatie gaat, maar om de manier waarop ik die uit. Hij suggereerde dat ze dat misschien vervelend kon vinden, maar ik heb niet het idee dat ik vervelend of gemeen ben.
Bladzijde 1 / 1
Hey,
Ik denk niet dat andere mentoren dat ook hebben. Alle mensen zijn anders en sommige passen niet bij elkaar. Vraag je mentor daarom voor een goed gesprek, of vraag een teamleider of -leidster om een gesprek met jullie beiden te voeren. Je kunt ook alleen met je teamleider of -leidster praten.
Ook kun je proberen om haar vervelende opmerkingen gewoon te negeren, en het allemaal te laten gaan zoals het gaat. Als ze bijvoorbeeld te laat komt, kun je in de tussentijd een boek lezen of tekenen, iets wat jij wil.
Groetjes,
Geen_Naam
Ik denk niet dat andere mentoren dat ook hebben. Alle mensen zijn anders en sommige passen niet bij elkaar. Vraag je mentor daarom voor een goed gesprek, of vraag een teamleider of -leidster om een gesprek met jullie beiden te voeren. Je kunt ook alleen met je teamleider of -leidster praten.
Ook kun je proberen om haar vervelende opmerkingen gewoon te negeren, en het allemaal te laten gaan zoals het gaat. Als ze bijvoorbeeld te laat komt, kun je in de tussentijd een boek lezen of tekenen, iets wat jij wil.
Groetjes,
Geen_Naam
Helaas staat al vast dat ik havo 5 in 2 jaar moet gaan doen. Ik vind dit echt verschrikkelijk omdat het voelt alsof ik blijf zitten met goede cijfers (ik heb geen onvoldoendes. Mijn laagste cijfer is een 7.2)
Dat is vervelend voor je. Wie heeft dat besloten? Je mentor? Kun je er met ouders of met de teamleider over praten? Misschien wordt de beslissing teruggedraaid.
Ik heb nog nooit meegemaakt dat het van te voren besloten was hoe lang je doet over één schooljaar!
Ik heb nog nooit meegemaakt dat het van te voren besloten was hoe lang je doet over één schooljaar!
Hoi MissyAnoniem,
Wat stom dat het niet zo goed gaat tussen jou en jouw mentor. Het is vreemd dat zij jou asociaal en brutaal noemt, dat hoor je niet te doen als mentor. Dat mag ze natuurlijk wel als grap zeggen:
Als ik kijk naar hoe jij het beschrijft zal dat waarschijnlijk niet het geval zijn. Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat zij haar macht misbruikt. Een mentor hoort mentordingen te doen. Leerlingen steunen en helpen. Je moet dus volgens haar 2 jaar havo doen om stage te kunnen lopen? Dat kan een mentor niet zomaar zeggen. Wel kan zei dat zeggen wanneer jij een onvoldoende staat, waardoor zij mag beslissen wat er gaat gebeuren. Hierbij moet zij wel het beste over hebben voor de leerling. Dat jij bij de supermarkt werkt heeft eigenlijk niets te maken met haar beslissing. Zij kijkt naar hoe jij je gedraagt in de klas en kan dus niet weten dat jij in de supermarkt werkt.
Ik begrijp dat je liever een goed boek leest of schijft. Dat vind ik namelijk ook leuk om te doen. Maar om dat asociaal te noemen is niet goed. Noemt jou mentor het ook zo of beschrijf je het zelf als asociaal. Wat zei wel kan zeggen is dit:
Het is namelijk wel belangrijk dat je jouw sociale skills trained, dat is namelijk ook een belangrijk onderdeel bij het doen van een stage. Het is dus belangrijk dat je wel een keertje uit gaat met bijvoorbeeld jouw vriendinnen. Ik vind dat jij al een mooie vooruitgang hebt geboekt. Je hebt namelijk al 2 vriendinnen, anderen hebben daar soms nog problemen mee. Dat het echt slecht is dat je niet uitgaat is een beetje overdreven, maar ik begrijp de reactie zelf wel. Daarom gebruik ik het woord slecht hier liever niet:
Ik begrijp dat het kwetsend was om te horen te krijgen dat iemand vind dat jij niet sociaal genoeg bent. Ik had dit jaar ook dat de mentor vond dat ik niet sociaal genoeg was. Zelf geef ik dan ook als voorbeeld dat ik redelijk goed kan samenwerken. Maar vaak is het wel zo dat de mentor beter weet of je sociaal genoeg bent of niet. Je weet nooit of zij dat wel op een beschuldigde manier bedoelde. Dat is wel een groot probleem als zij het goed bedoelde. Voor iemand die minder sociaal is, is het moeilijk in te schatten hoe iemand iets bedoeld. Je praat immers minder met andere mensen, waardoor je het zelf minder snel inziet. Je kan de volgende zin op 2 manieren bekijken:
Het gaat er natuurlijk ook om of iemand het streng zegt of niet. Zou dit een compliment, belediging, of tip zijn?
Het is stom dat jouw mentor vaak te laat komt, maar dat kan natuurlijk allerlei redenen hebben. Het belangrijkste is om geen conclusies te trekken zonder dat je het echt weet. Zij maakt tijd voor jou vrij om een gesprek te houden. Het is haar taak om dat te doen. Het is ook haar taak om mensen uit de les te sturen als mensen te laat zijn. Het hoort namelijk niet dat je te laat komt in de les, jij hebt immers niets anders te doen op school, terwijl zij misschien nog andere afspraken had. Verder is het beleefd om een docent met u aan te spreken.
Zij heeft ook haar pauze opgeofferd, omdat zij jou MOET helpen. Zelf begrijp ik wel dat het rot is om het in de pauze te doen, maar dat is nou eenmaal zo. Verder is het inderdaad echt asociaal om een broodje te eten tijdens een belangrijk gesprek.
Ik begrijp hoe vervelend het is als je niet weet waarom je vervelend of gemeen bezig bent. Ik denk zelf dat het handig is om nog een keertje met jouw mentor te praten. Jullie relatie is namelijk erg beschadigd. Het is ook goed om de vertrouwenspersoon in te schakelen op school.
Hier heb je een korte beschrijving over hoe ik naar jou beschrijving, wat ik hier in typ zal nooit als belediging of iets slecht moeten aankomen. Zeg je het even als dat ergens wel zo is?
Groetjes n_vDeel 1
Het is al te lezen in mijn andere topics, maar ik zal het toch nog maar even vermelden: ik kan niet goed met mijn mentor, en helaas misbruikt zij haar macht om een soort van wraak op mij te nemen. Zij noemt me asociaal en brutaal. Haar oplossing voor mijn "probleemgedrag": 2 jaar over havo 5 doen om ook stage te kunnen lopen. Ja, ik heb al een baan bij de supermarkt.
Wat stom dat het niet zo goed gaat tussen jou en jouw mentor. Het is vreemd dat zij jou asociaal en brutaal noemt, dat hoor je niet te doen als mentor. Dat mag ze natuurlijk wel als grap zeggen:
code:
Ze is wel een beetje brutaal, maar dat moet we goedkomen.
-
Ze is niet heel sociaal, maar doet wel haar best.
Als ik kijk naar hoe jij het beschrijft zal dat waarschijnlijk niet het geval zijn. Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat zij haar macht misbruikt. Een mentor hoort mentordingen te doen. Leerlingen steunen en helpen. Je moet dus volgens haar 2 jaar havo doen om stage te kunnen lopen? Dat kan een mentor niet zomaar zeggen. Wel kan zei dat zeggen wanneer jij een onvoldoende staat, waardoor zij mag beslissen wat er gaat gebeuren. Hierbij moet zij wel het beste over hebben voor de leerling. Dat jij bij de supermarkt werkt heeft eigenlijk niets te maken met haar beslissing. Zij kijkt naar hoe jij je gedraagt in de klas en kan dus niet weten dat jij in de supermarkt werkt.
Deel 2
Het asociale aspect is dat ik gewoon graag op mezelf ben. Het liefste spendeer ik de avond opgekruld met een goed boek. Tekenen vind ik ook leuk, net als het schrijven van mijn eigen verhalen. Alle drie die dingen kun je niet doen met veel mensen om je heen. Mijn mentor zegt dat het slecht is dat ik niet uitga en dat ik liever niet met vriendinnen iets in de stad ga drinken (ik heb "maar" 2 echt goede vriendinnen, maar daar ben ik tevreden mee). Ik vind het gewoon niet zo veel aan.
Ik begrijp dat je liever een goed boek leest of schijft. Dat vind ik namelijk ook leuk om te doen. Maar om dat asociaal te noemen is niet goed. Noemt jou mentor het ook zo of beschrijf je het zelf als asociaal. Wat zei wel kan zeggen is dit:
code:
Ze is niet heel sociaal en daarom is mijn advies om meer contact te zoeken met anderen.
Het is namelijk wel belangrijk dat je jouw sociale skills trained, dat is namelijk ook een belangrijk onderdeel bij het doen van een stage. Het is dus belangrijk dat je wel een keertje uit gaat met bijvoorbeeld jouw vriendinnen. Ik vind dat jij al een mooie vooruitgang hebt geboekt. Je hebt namelijk al 2 vriendinnen, anderen hebben daar soms nog problemen mee. Dat het echt slecht is dat je niet uitgaat is een beetje overdreven, maar ik begrijp de reactie zelf wel. Daarom gebruik ik het woord slecht hier liever niet:
code:
Ze zou vaker iets met haar vriendinnen iets moeten doen. Het is niet goed voor haar sociale ontwikkeling om thuis te zitten.
Deel 3
Als het erop aankomt kan ik best wel goed samenwerken. Zo ben ik veel van de goede communicatie. Als ik een groepsgesprek voer probeer ik altijd voor te zorgen dat iedereen spreektijd krijgt. Ik ben dus helemaal niet asociaal in die zin. Daarom vond ik het ook kwetsend dat mijn mentor dat beweerde. Ze zei het ook op een nogal beschuldigende manier.
Ik begrijp dat het kwetsend was om te horen te krijgen dat iemand vind dat jij niet sociaal genoeg bent. Ik had dit jaar ook dat de mentor vond dat ik niet sociaal genoeg was. Zelf geef ik dan ook als voorbeeld dat ik redelijk goed kan samenwerken. Maar vaak is het wel zo dat de mentor beter weet of je sociaal genoeg bent of niet. Je weet nooit of zij dat wel op een beschuldigde manier bedoelde. Dat is wel een groot probleem als zij het goed bedoelde. Voor iemand die minder sociaal is, is het moeilijk in te schatten hoe iemand iets bedoeld. Je praat immers minder met andere mensen, waardoor je het zelf minder snel inziet. Je kan de volgende zin op 2 manieren bekijken:
code:
Je moet meer praten met andere mensen
Het gaat er natuurlijk ook om of iemand het streng zegt of niet. Zou dit een compliment, belediging, of tip zijn?
Deel 4
Het brutale gedeelte is dat ze het niet kan hebben wanneer je haar op iets wijst. Zo is het meerdere keren voorgekomen dat ze om tien over 8 in de ochtend met mij had afgesproken om even wat te bespreken, om dan om 5 voor half 9 aan te komen (15 min te laat) en dan de resterende 5 minuten bij het koffieapparaat te staan kletsen. Vervolgens gaat ze tegen mij tekeer dat ik op deze manier te laat kom voor al mijn lessen. Als ik haar erop wijs dat we afgesproken hebben, zegt ze dat ze in de pauze wel met me wil praten. Ik wacht geduldig tot de pauze. Wanneer ik dan binnenkom in haar kantoor is ze meteen geïrriteerd en het gesprek wat dan volgt is het volgende:
Ik: We hadden om 10 over 8 afgesproken. Waarom was je te laat?
Mentor: Het kwam me niet uit om eerder te komen. Dat weet je. Dat kan gewoon niet.
Ik: Maar waarom stel je dan voor om zo laat af te spreken?
Mentor: Omdat ik dan tijd heb.'
Het is stom dat jouw mentor vaak te laat komt, maar dat kan natuurlijk allerlei redenen hebben. Het belangrijkste is om geen conclusies te trekken zonder dat je het echt weet. Zij maakt tijd voor jou vrij om een gesprek te houden. Het is haar taak om dat te doen. Het is ook haar taak om mensen uit de les te sturen als mensen te laat zijn. Het hoort namelijk niet dat je te laat komt in de les, jij hebt immers niets anders te doen op school, terwijl zij misschien nog andere afspraken had. Verder is het beleefd om een docent met u aan te spreken.
Deel 5
Hier vind het gesprek meestal al niets meer aan. Ik voel al dat we niet meer verder gaan komen met het echte gesprek. Ik negeer dan het feit dat ik mijn pauze opgeef voor een gesprek - tijdens het gesprek mag ik niet even een broodje eten, want ook dat zou onder de noemer asociaal gedrag vallen - en probeer een gesprek aan te knopen over de reden dat we een gesprek moesten hebben, maar zij moet er nog over doorgaan dat ik haar zogenaamd voor schut heb gezet die ochtend. Ze zegt dat het haar er slecht uit laat zien als mensen denken dat ze haar afspraken niet nakomt. Ik slik altijd mijn opmerking in dat ze haar afspraken inderdaad niet nakomt. Dan wordt ze alleen maar boos. Dan moet ik later maar terug komen als ik "weer op een normale manier met haar kan praten". Die normale manier is dat ik erg onderdanig aan haar moet zijn en dat ik haar moet prijzen voor alles wat ze doet. Dit klinkt misschien overdreven, maar zo werkt het echt. Ik snap soms niks meer van dat mens.
Zij heeft ook haar pauze opgeofferd, omdat zij jou MOET helpen. Zelf begrijp ik wel dat het rot is om het in de pauze te doen, maar dat is nou eenmaal zo. Verder is het inderdaad echt asociaal om een broodje te eten tijdens een belangrijk gesprek.
Sorry, maar ik word van het laatste zelf heel triggered van. Deel 4 en 5 zijn daarom erg slecht. Naar mijn gevoel heb je haar inderdaad voor schut gezet. Je hoort een docent niet op zo'n harde manier aan te spreken.
Doen andere mentoren dit ook? Mijn psycholoog zegt dat het niet om de inhoud van mijn irritatie gaat, maar om de manier waarop ik die uit. Hij suggereerde dat ze dat misschien vervelend kon vinden, maar ik heb niet het idee dat ik vervelend of gemeen ben.
Ik begrijp hoe vervelend het is als je niet weet waarom je vervelend of gemeen bezig bent. Ik denk zelf dat het handig is om nog een keertje met jouw mentor te praten. Jullie relatie is namelijk erg beschadigd. Het is ook goed om de vertrouwenspersoon in te schakelen op school.
Mijn mentor heeft in het begin van het jaar gezegd dat ze een persoonlijke band wilde, en dat het aanspreken met "u" daarom niet nodig was.
Mijn mentor haar exacte woorden over mijn asociale gedrag waren: "Je gaat ook nooit uit. Dat is best wel asociaal. Zo maak je toch geen vrienden?". Dit vind ik geen grappige uitspraak en ik denk ook niet dat ze het zo bedoelde.
Over het feit dat ik haar openbaar heb aangesproken op het feit dat zij voor de tiende keer te laat is: sorry, maar ik vind het heel vervelend om iedere keer 20 tot 30 min eerder op school te komen om vervolgens het gesprek alsnog niet te krijgen omdat zij wil bespreken dat ze gisteren is gaan shoppen met haar zus. Mag ik daar dan niets van zeggen omdat ze een docent is? Dan zou het pas heel leuk worden.
Mag ik trouwens ook vragen waar jij triggered van raakt? Van mijn gedrag of dat van haar? Ik vind het pas asociaal hoe zij zich gedraagt naar mij toe. Ze denkt dat ze van alles kan doen en laten puur omdat ze docent is. En als ik haar wijs op het feit dat ik een afspraak had of dat ze iets voor mij zou regelen (wat ze na twee weken nog steeds niet heeft gedaan) wordt ze boos en kapt ze het gesprek af. Ze wil pas verder praten als ik "normaal doe" terwijl ik gewoon vraag of ze een documentje al heeft uitgeprint.
Mijn mentor haar exacte woorden over mijn asociale gedrag waren: "Je gaat ook nooit uit. Dat is best wel asociaal. Zo maak je toch geen vrienden?". Dit vind ik geen grappige uitspraak en ik denk ook niet dat ze het zo bedoelde.
Over het feit dat ik haar openbaar heb aangesproken op het feit dat zij voor de tiende keer te laat is: sorry, maar ik vind het heel vervelend om iedere keer 20 tot 30 min eerder op school te komen om vervolgens het gesprek alsnog niet te krijgen omdat zij wil bespreken dat ze gisteren is gaan shoppen met haar zus. Mag ik daar dan niets van zeggen omdat ze een docent is? Dan zou het pas heel leuk worden.
Mag ik trouwens ook vragen waar jij triggered van raakt? Van mijn gedrag of dat van haar? Ik vind het pas asociaal hoe zij zich gedraagt naar mij toe. Ze denkt dat ze van alles kan doen en laten puur omdat ze docent is. En als ik haar wijs op het feit dat ik een afspraak had of dat ze iets voor mij zou regelen (wat ze na twee weken nog steeds niet heeft gedaan) wordt ze boos en kapt ze het gesprek af. Ze wil pas verder praten als ik "normaal doe" terwijl ik gewoon vraag of ze een documentje al heeft uitgeprint.
Sommige mensen passen nu eenmaal niet bij elkaar, en dat is heel ongelukkig.
Het beste wat je kunt doen is laten en wachten tot je weer een nieuwe mentor krijgt. Confrontatie werkt alleen als jullie allebei belang hebben.
Het beste wat je kunt doen is laten en wachten tot je weer een nieuwe mentor krijgt. Confrontatie werkt alleen als jullie allebei belang hebben.
Ik heb in de 2de klas ook zo'n vervelende mentor gehad omdat ik toen wat jonger was sprak ik hier over met mijn moeder en die is direct naar school gestapt en in plaats van met mijn mentor te spreken zijn we naar een aanspreekpunt van school gegaan, met haar samen later in gesprek gegaan over de mentor en mijn moeder heeft de mentor duidelijk gemaakt dat ze mij prima zelf op kan voeden en daar geen "hulp" van de mentor voor nodig heeft, probleem direct opgelost (mijn moeder is best een "pittige tante" als het gaat over het beste voor haar kind kunnen krijgen). Als je het niet eens bent met dit besluit terwijl jij degene bent die het allemaal maar weer moet gaan doen moet je dit duidelijk maken bij iemand dit hoger staat dan jouw mentor, met haar valt blijkbaar niet te praten en dat kan soms jammer genoeg zo zijn met mentors. Leg de situatie uit en ook het feit dat je het onacceptabel vind dat je nu 2 jaar moet gaan doen over havo 5 omdat iemand anders het niet eens is met hoe jij jouw leven leidt? Als je er met de school niet uitkomt zou ik (in overleg met je ouders - weet niet of je al meerderjarig bent-) melding maken bij de onderwijs inspectie en het meldpunt kindermishandeling (indien je minderjarig bent) onderwijs is namelijk jouw goed recht en indien dit verwaarloost word door jouw onderwijs instelling valt dit onder kindermishandeling. (als je minderjarig bent).
Helaas zal dat niet helpen. Het is al helemaal vastgezet. De docenten zijn het allemaal met haar eens.
Ook de teamleiders of zelfs de directeur? Wat vinden je ouders ervan?
Ze heeft mijn ouders gepraat en die stemmen er nu ook mee in. Mijn ouders hebben namelijk ook een negatief beeld over mij. Dat valt wel te lezen in andere topics. De directrice zegt dat het mag als mijn ouders het goed vinden. Ik kan er niets meer aan veranderen.
Dan is het probleem dus veel groter dan alleen je mentor. Ook je ouders vinden het. Jij ervaart het als dat anderen een negatief beeld over jou hebben, maar misschien bedoelen ze het juist goed. Je kunt verdergaan door naar Veilig Thuis te gaan, zodat je heel misschien in een pleeggezin komt.
De manier waarop mijn ouders mij behandelen duidt er niet bepaald op dat ze het goed bedoelen. Jij zal het ongetwijfeld ook goed bedoelen, maar ik ken mijn ouders. Ze zeggen dat ik niet genoeg mijn best doe om sociaal te zijn. Ze accepteren gewoon niet van me dat ik niet uitga en dat ik liever gezellig met iemand op de bank klets dan dat ik met ze naar een bar ga. Dat soort dingen.
Je kunt naar Veilig Thuis en daar kunnen ze iemand sturen die kijkt hoe het in jullie gezin gaat.
onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon
hey
ik kan niet zo goed overweg met mijn klastittularissen ( mentoren) en ben redelijk net zoals jij ingetrokken ik heb vriendinnen maar ik werk liefst alleen ook vind ik dat iedereen gelijk is heel belangrijk.
omdat ik veel heb meegemaakt vond ik dat ik er met iemand over moest spreken.
ik ben niet naar mijn mentor geweest maar naar een leerkracht die ik vertrouw.
die leerkracht helpt me met de dingen die ik heb meegemaakt en ik mail haar niu ook over de dingen die ik meemaak in de vakantie.
aangezien je mentor niet goed met jou kan omgaan lijkt het me best dat je een andere leerkracht neet op een team leider iemadn die je vertrouwt.
dat je 5 havo in 2 delen moet doen vind ik dikke b*llsh*t
je mentor heeft dat beslist om je volgends mij te treiteren.
ga best naar een andere leerkracht voor dingen te vertellen.
een leerkracht die je vertrouwt.
het is een sorrt plicht van een leerkracht om je goed te laten voelen op school.
groetjes
hey
ik kan niet zo goed overweg met mijn klastittularissen ( mentoren) en ben redelijk net zoals jij ingetrokken ik heb vriendinnen maar ik werk liefst alleen ook vind ik dat iedereen gelijk is heel belangrijk.
omdat ik veel heb meegemaakt vond ik dat ik er met iemand over moest spreken.
ik ben niet naar mijn mentor geweest maar naar een leerkracht die ik vertrouw.
die leerkracht helpt me met de dingen die ik heb meegemaakt en ik mail haar niu ook over de dingen die ik meemaak in de vakantie.
aangezien je mentor niet goed met jou kan omgaan lijkt het me best dat je een andere leerkracht neet op een team leider iemadn die je vertrouwt.
dat je 5 havo in 2 delen moet doen vind ik dikke b*llsh*t
je mentor heeft dat beslist om je volgends mij te treiteren.
ga best naar een andere leerkracht voor dingen te vertellen.
een leerkracht die je vertrouwt.
het is een sorrt plicht van een leerkracht om je goed te laten voelen op school.
groetjes
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
