Hoi,
Ik zit in 1 HAVO als het belangrijk is voor het verhaal.
Op vrijdag van deze week had ik dus therapie. Toen waren we over iets aan het praten (ik weet niet meer wat precies) en toen zei ik “Ik heb slechte cijfers voor oVAK].”. Toen vroeg mijn psycholoog “Wat is je cijfer voor die vak?”. Ik wist het niet precies dus we gingen op mijn moeders telefoon (btw ik heb zo’n therapie met mijn moeder erbij als dat belangrijk is voor het verhaal) kijken naar mijn cijfers. Onze school heeft cijfers raar opgedeeld. Het is moeilijk om in woorden uit te leggen, dus ik doe gewoon een voorbeeld in een tabel:
| Trimester 3 | 6,4 | 2,3 | 5,4 | Gemiddelde voor het trimester: 4,7 |
| Trimester 2 | 7,5 | 8,2 | Gemiddelde voor het trimester: 7,9 | |
| Trimester 1 | 5,2 | Gemiddelde voor het trimester: 5,2 |
Als je het niet snapt: Iedere trimester telt alleen de toetsen die in die trimester werden gemaakt als de cijfer voor het trimester. Er is dus geen gemiddelde voor het hele schooljaar gewoon met alle toetsen. (SORRY ALS HET MOEILIJK IS OM TE SNAPPEN, IK SNAP HET ZELF OOK NIET 
)
Ze was zo aan het kijken en aan het opschrijven welke vakken ik een slechte cijfer voor had deze trimester (het derde trimester). Het waren rond 4-5 vakken. Ze had gezegd dat ik misschien niet over zou kunnen gaan en ik weet echt niet hoe maar ik ging niet meteen huilen of zo. Wel was ik mijn handen onder ze tafel aan het knijpen. Ze ging daarna mijn mentor mailen over hoe de cijfersysteem werkt en als ik met deze cijfers over zou kunnen gaan, of dat ik nu nog veranderingen kan maken aan een aantal vakken. Toen ze de mail had gestuurd, gingen we praten. Het was over dat ik niet over zou kunnen gaan, en wat ik zou doen. Toen begon ik pas te huilen. Ze praatte over veel verschillende dingen, maar ik weet niet echt meer de orde waarin ze alles zei. Ik ga wel proberen om het in orde te doen.
- Ze praatte over dat ik te lang mijn tijd spendeer aan school, en dat mijn hoofd altijd aan school denkt. Ik heb in heel lang (echt sinds het schooljaar begon) geen rust kunnen hebben omdat ik ieder moment aan school denk.
- Ook zei ze dat ik te veel moeite doe voor een lage cijfer. BV. Ik leer voor een 6 maar krijg een 4.
- Ze zei ook dat ik minder een sociale leven heb door school.
- Ze begon toen te praten over welke school ik naartoe zou willen, waarbij ik zei uSCHOOL NAAM] (die school heeft een lager niveau dan de school waarop ik nu zit).
- Ze vroeg “Waarom die school?”. Waarop ik zei “Ik was naar de open dag en open lessen geweest en vond het gewoon een fijne school”.
- Toen zocht ze op haar telefoon waar die school was en hoe lang het duurde om daar te komen.
- Ze zei dat het handiger zou zijn met school als ik naar een nieuwe school ga, maar niet met dingen zoals vrienden die ik nu heb en helemaal weer gewend worden aan een nieuwe klas.
- Toen onze sessie bijna over was, zei ze dat ik naar mijn kamer kon gaan en daar kon blijven terwijl zij en mijn moeder een nieuwe afspraak maakten.
Ik zit hier al een paar dagen mee. Stress over dat ik misschien naar een andere school moet gaan, en dat ik al mijn tijd op de school waarop ik nu zit gewoon heb verspild. Ik ben ook erg nerveus dat ik te laat uitvindt dat ik naar een andere school moet, want op de site staat dat ik op een wachtlijst moet komen als ik me nu aanmeld. Ik heb ook gewoon geen meer zin om iets voor school te doen voor de rest van de schooljaar wat klinkt alsof ik lui ben, maar het wordt gewoon echt te veel.
Owja… ik had ook vandaag gehuild tijdens een lesuur met mijn andere mentor (we hebben 2 mentors) en ik had dus gezegd dat ik het moeilijk hier vond en dat ik te hard werk voor lage cijfers en ze zei dat ze mijn andere mentor ging mailen daarover. Dus euhhh, ja…
Nog iets, ik heb morgen (dinsdag) weer therapie.
Hebben jullie advies voor mij? 
