ik zou met je mentor een gesprek beginnen, dan kan je haar precies uitleggen wat je hier heb gezegd en dan kan zij evt vervolgstappen nemen.
misschien word hij namelijk buitengesloten uit de klas maar durft hij er niks over te zeggen.
dan is het misschien goed al heeft zijn mentoor een gesprek met hem

Misschien is hij gewoon binnen gesloten. Heeft hij moeite met contact maken, en omdat niemand op hem reageert of wat aan hem vraagt, is die heel stil, en alleen.

Misschien is er wel iets aan de hand bij zijn thuis situatie, of is er iets gebeurd.

Hoe je hem omschrijft doet me wel aan hem denken. Ik zit ook altijd alleen, ik praat dan niet tegen me zelf, maar tegen iets anders, waardoor het lijkt dat ik tegen mezelf praat. En als ik ergens sta of zit, dan beweeg ik ook niet veel, en ik staar altijd voor me uit zonder te knipperen wat sommige vreemd vinden.

Nou ja, zoals hierboven al gezegd, kan je misschien aan zijn of haar mentor vertellen dat je je zorgen maakt om hem. Of omdat je je afvraagt waarom hij zo alleen is. Je kan natuurlijk ook gewoon op hem afstappen en vragen of hij bij jullie komt zitten. Ik zelf zou dat niet eens willen, maar hij misschien wel. Je kan ook gewoon een gesprek met hem beginnen.

Maar wat ik me afvraag, waarom is deze jongen nou vreemd dan? Omdat hij alleen is? Of omdat hij in zichzelf praat? Dat doen toch meerdere mensen? Of misschien praat hij wel tegen iemand anders? Maar zie je dat niet? Of is het omdat die jongen als een standbeeld lijkt stil te staan tot dat de bel gaat?

^
Future