De Kindertelefoon.nl

Hoii!

ik zit in de 4e en ben ongeveer 8 weken geleden van school gewisseld (midden in de periode) en eigenlijk voel ik me steeds slechter. Ik ben van VWO naar gymnasium gegaan, op het vwo verveelde ik me verschrikkelijk, en van de 22 kinderen hadden er 13 een verschrikkelijke hekel aan me (waarom? Ik denk jaloezie, maar ik zou echt geen idee hebben).
 

Op mijn nieuwe school dacht ik me eindelijk niet meer te hoeven vervelen in de les en eindelijk vriendinnen vinden waarbij ik mezelf kan zijn (ik voel me namelijk al heel eenzaam en ik verveel me heel erg in de les sinds groep . Maar dit valt eigenlijk vies tegen. School is nog steeds saai, alleen moet ik nu veel meer doen qua PO’s en huiswerk. Mijn concentratie is echt uitermate slecht, misschien omdat ik nooit echt hard heb moeten werken, misschien omdat ADD een grote rol in mijn familie speelt en ik daar ook last van heb, ik weet het niet.

in ieder geval, ik heb dagen van 8.30 tot 15.40 en die overleef ik nauwelijks. Buiten school is het enige wat ik kan doen op de bank liggen en op mijn telefoon. Ondanks dat ik extreem perfectionistisch ben, kan ik mezelf er nauwelijks toe zetten om huiswerk te gaan maken of te gaan leren. Ik zie ook verschrikkelijk op tegen mijn voetbaltraining (2x per week). Met vriendinnen gaat het ook slecht, ik heb er nu 3 waarvan ik dacht dat we wel close waren, maar ik ben er een paar weken geleden achtergekomen dat zij een groepsapp zonder mij hebben waar ze echt heel vaak in appen. In die van ons wordt alleen geappt als er vragen zijn waar zij met z’n drieën niet uit komen.

Mijn oude mentor verdiepte zich enorm in hoogbegaafdheid en heeft heel vaak gezegd dat ik hoogbegaafd ben, maar ik ben helaas nooit getest.

Mijn vraag is wat ik hieraan moet doen, ik zie zó verschrikkelijk op tegen school, nog meer dan ik op mijn oude school deed. En waarom lukt het mij nooit om fatsoenlijke vriendinnen te hebben? (Al mijn vriendschappen liepen na minder dan een jaar stuk, dan werd ik gewoon verlaten omdat ik volgens een van de groepjes die me heeft verlaten ‘stil’ ben, vaak werd er na het verlaten ook een actieve hekel ontwikkeld richting mij, en ik heb zo’n vermoeden dat ik een beetje getraumatiseerd ben door het continu op de meest walgelijke manieren verlaten worden). Ik begin ook langzaam te denken dat ik van school ben gewisseld uit een soort wanhoop of laatste poging, omdat ook therapie niet heeft geholpen en meer uitdaging zoeken werkte op sociaal vlak alleen maar tegen. Ook denk ik dat er een grote kans aanwezig is dat ik in een burn-out zit (daar ben ik blijkbaar erg gevoelig voor)(en het zal vast ook niet helpen dat ik op dit moment zowel mijn been als mijn neus heb gebroken en ik best veel stress heb vanwege een mogelijke neusoperatie). Ik weet niet wat ik moet doen, maar ik wil zo graag niet de hele vakantie opzien tegen school en elke dag op school tellen hoeveel minuten totdat ik eindelijk thuis ben. Ik wil gewoon met plezier naar school kunnen en vriendinnen hebben die om me geven en die me niet alleen buitensluiten.

Ik hoop dat een van jullie me kan helpen, want ik heb het echt heel zwaar.