Skip to main content

Persoonlijk ben ik iemand die niet zonder een doel kan werken, soms is het irritant en soms is het juist motiverend. Ik wilde als kind altijd iets met sterrenstelsel doen en daar ben ik nog steeds enorm geïnteresseerd in, alleen ik weet het niet zeker. In mijn eerste jaar in het gymnasium zei heel duidelijk dat ik een chirurg wil worden. Ik stond zo klaar om precies te zeggen wat ik wilde, maar ik vraag me echt af of het echt wat ik wil. Ik weet het niet zo zeker. Het gevoel dat je mensen kan helpen, het gevoel dat je iemand kan zijn die andere enorm nodig hebben dat is waarom chirurgie leuk vind. Maar aan de andere kant wil heel graag iets met programmeren enz doen. Ik kan niet zonder een heldere doel werken omdat ik dan geen motivatie heb. Ik wil heel graag studeren in de VS bv in Harvard university. Ik sta gemiddeld voor de meeste vakken ietsjes boven de acht maar ik ga volgend jaar nog me best doen want dit jaar was ik meer aan het lullen. Maar ik weet nu echt niet wat ik wil kiezen en doen :(

Hoi

 

Als je last hebt van keuzestress, kan het helpen om je in de mogelijkheden te verdiepen. Ga bijvoorbeeld gerust naar opendeurdagen van de opleidingen die je boeien, en spreek daar personen aan. Studenten, docenten, leerlingenbegeleiders, enzovoort. Op die manier leer je een opleiding kennen. 

 

Qua motivatie zou je op school voor een richting kunnen kiezen die je breed voorbereidt op de keuzes die voor je openliggen. Een richting met veel wiskunde en wetenschappen bijvoorbeeld; zo wordt je voorbereidt op een toekomst in de chirurgie of sterrenkunde. Een brede opleiding zorgt er daarnaast voor dat je nog niet meteen exact hoeft te weten waar je heen wil; het biedt kans tot dromen. 

 

Gr. Kenshin


Reageer