De Kindertelefoon.nl

Haai Ikke,

Waarom kun je niks tegen je mentor zeggen? Ben je bang voor zijn reactie of dat je niet uit je woorden, of iets anders? 
Wat ik altijd handig vind is om na te gaan waarom ik mij zo voel. Hoe voel ik mij, en waardoor komt dat? Als je een idee hebt waardoor dat komt, ben je al een heel stuk verder. Dan kun je het misschien zelfs oplossen! 
Het is ook fijn om hier met iemand over te praten, die met je mee kan denken, of om even je hart te luchten. Als je dit lastig vindt, raad ik aan om van te voren op te schrijven wat je wilt vertellen. Als je een brief/stukje tekst maakt waar in uitgelegd staat wat je wilt vertellen, hoef je het daar alleen voor te lezen. Of je kunt het hun zelfs zelf laten lezen! 
Weglopen lost niks op, zodra je terug komt is je leven precies het zelfde zoals het er voor de tijd uit zag. Dan blijf je maar bezig. Weglopen is gevaarlijk en kan ook veel kapot maken, omdat anderen zich misschien verraden voelen. Je kunt beter om hulp vragen, dan kunnen ze veel beter helpen! Misschien is het ook een idee om met je ouders te praten. 
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, veel succes!

X Loes

@Loes53 

Hoi Loes,

Op mijn vorige school (ben net begonnen aan mbo) heb ik al is een paar keer gepraat over dat ik depressief was en mezelf sneed. En door al die mensen ben ik zeg maar genaaid en wilde niemand naar me luisteren/helpen. Nu heb ik dus een mentor maar heb het idee (puur door het verleden en wat anders) dat hij me niet gaat helpen of eig gewoon hoeft te luisteren. Wat ik jammer vind want ik ga me door de nieuwe klas die niet leuk is juist kutter voelen en merk dat ik aan het terug vallen ben. Maar ja mijn vertrouwen is nu weg en weet niet hoe ik het dan moet aanpakken.

@Ikke 

Het is erg lastig als je vertrouwen eenmaal is geschaad, al helemaal als je je al zo kwetsbaar opstelt. Gelukkig ben je niet alleen afhankelijk van hun, er zijn erg veel mensen aan wie je hulp kunt vragen. Maar, het begint wel bij jezelf. Als jij hulp nodig hebt, moet je daar ook zelf achteraan. Niemand anders kan alles voor je oplossen.

Je zegt dat ze daar niet naar je wouden luisteren, dan ga je toch lekker door? Ik praat er nu echt héél makkelijk over, daar ben ik me van bewust, want zo makkelijk is het natuurlijk niet. Ik zou het zonde vinden als je je onderdoor laat gaan omdat ze niet naar je wouden luisteren. Het is een overweging die je moet maken, wat heb je te verliezen? Als jij je niet goed voelt en dat zelf niet kan oplossen, wordt het alleen maar slechter.. Dus je kunt nu hulp zoeken bij anderen die naar je willen luisteren en je willen helpen, of je kunt niks doen en alleen maar dieper in de put komen. Het is aan jou, het is jouw leven en jij moet je eigen regie nemen.

Wat mij altijd helpt is om mijn negatieve gedachten op te schrijven, of in ieder geval duidelijk te hebben. Dan verzin in daar een tegenargument voor, wat die negatieve gedachte als het ware weg kan duwen. In dit geval zal ik zeggen dat je niks te verliezen hebt, en het is of niemand vertrouwen en het voor jezelf erger maken, of de drempel over gaan, schijt hebben aan wat zij vinden en net zo hard blijven roepen tot dat je de juiste hulp krijgt. 

En ja, dat is heel lastig. Misschien dat je een vriendin/vriend hebt die je kan ondersteunen door bijvoorbeeld mee te gaan en mee te denken. Kun je hier iets mee? 

X Loes

Hoi loes,

Dankje voor de reactie. Ik moet idd het gewoon doen maar ben toch bang dat ik teleurgesteld wordt. Maar je hebt gelijk gewoon doen. Ga er ook zeker over na denken  :)