Oke, dus ik denk vooral de laatste tijd dat ik anders ben dan anderen, maar dan ook echt anders.
En dit omdat ik denk dat ik hoogbegaafd ben.
Hier een paar dingen waarin ik me in kan herkennen:
1. Snel, complexe dingen oplossen.
2. Anders denken dan de rest van mijn klas (Creatieve/andere oplossingen vinden).
3. Alleen maar met mensen omgaan die mij ook daadwerkelijk snappen (dit is maar 1 iemand).
4. Ik ga liever met 'oudere' kinderen om.
5. Ik snap niet waarom andere mensen zouden buitensluiten.
6. Ik kan redelijk snel leren (soms/meestal kan/ken ik het na 1x lezen of doen).
7. Ik ben goed in wiskunde (Niet in natuurkunde of scheikunde, maar dit kan mede erdoor komen omdat ik me best toen niet deed).
8. Ik ben perfectionistisch (Ik zie een 8 pas als een 'voldoende'. En ik zie een 7 als 'onvoldoende'(dus hetzelfde als een 5.7 eigenlijk).
9. Ik heb faalangst (Vooral nu, ik wil/moet van mezelf alleen maar 9ens en 10en gaan halen).
10. Ik stel voor mezelf hele hoge doelen, die ik ook moet voltooien van mezelf (Maar soms doe ik dat niet, maar dat heeft ook zo zijn redenen).
11. Ik denk echt 24/7 over van alles en nog wat (zelfs als ik met wat anders bezig ben), over bepaalde dingen in de wereld of over iets wat die dag is gebeurd enzovoort. Ook als ik probeer te slapen MOET ik aan iets denken, ik kan zelfs niet niet aan iets denken.
12. Ik krijg soms daadwerkelijk hoofdpijn van het vele denken dat ik doe, en dat is echt irritant. Vooral tijdens een les (Misschien iemand een tip haha? , ik had dit vandaag namelijk nog).
Mijn conclusie is dat ik hoogbegaafd kan zijn, maar natuurlijk hoeft dit niet zo te zijn. Ik vertelde aan mijn moeder dat ik dat dacht, maar zei linkt 'hoogbegaafdheid' aan 'hoge' cijfers en kinderen die klassen overslaan, omdat ze dat wel aan zouden kunnen.
1. Ik kan wel hoge cijfers halen, alleen heb ik daar geen zin in omdat school nu echt saai is dus doe ik dat niet.
2. klassen overslaan zou ik niet weten waarom ik dat nooit heb gedaan, terwijl ik dat wel aankon.
Dus nog een keer de vraag:
Moet ik aan me moeder zeggen dat ik denk dat ik mogelijk hoogbegaafd zou kunnen zijn, en de beelden/vooroordelen die ze bij hoogbegaafde kinderen heeft weg te halen (En dat het resultaat nadat ik dit beide heb gedaan dat het me helpt, ook om mezelf beter te leren kennen etc.)?
Maar zou ik het nog één keer aan mijn moeder vertellen dat ik denk dat ik misschien hoogbegaafd ben/het vermoeden heb dat ik hoogbegaafd ben en moet ik haar dan overtuigen van wat hoogbegaafdheid allemaal inhoudt?
En zou het volgens jullie helpen om dit tegen me moeder te zeggen of niet, of denken jullie dat ik hoogbegaafd ben/kan zijn?
(Ik zit nu trouwens ook te twijfelen of ik dit moet 'posten' of niet, maar ik ga het toch wel doen).
