Obsessie met productiviteit, maar kan niet productief zijn.
Alle tijd moet nuttig besteed, niet chillen.
Je moet altijd iets doen, bezig zijn, leren, zodat je later kan bloeien.
Je moet jezelf bewijzen. Met mooie woordjes op papier.
Wees netjes, niet haasten, denk goed na en verwoord het mooi, net als hier.
Nauwkeurig zijn, toonbaar zijn, en maak het prettig om te lezen,
maar dan begin ik nooit.
Dat gaat niet, dat kan ik niet accepteren.
Ik scheld, niks komt af, maar ik zou wel moeten,
want alles is urgent.
Besteed je tijd niet aan slapen, maar typen lezen en ploeteren.
Tegen mezelf zeg ik ‘chill’ en mijn lichaam luistert, maar mijn hersenen zijn een fuga:
Ik moet rusten. Ik moet productief zijn.
En nu eens schrijven alle woorden aan elkaar zonder leestekens of paragrafen gewoon beginnen a.
