Er is een jongen, laten we zeggen N, waarvan ik 99% zeker weet dat hij me leuk vindt, maar ik kom er maar niet uit wat ik voor hem voel waardoor ik ook geen idee heb wat ik moet doen, hoe ik met hem om moet gaan. We kennen elkaar nu iets van anderhalf jaar maar zijn eigenlijk pas dit schooljaar closer geworden. Ik vond iemand leuk en N had me tijdens die periode heel veel geholpen en gesteund. In de een na laatste week voor de kerstvakantie was ik afgewezen door die persoon en daarna ben ik meer op N gaan letten, N meer gaan zíén, en ik realiseerde me dat ik N best wel was gaan appreciëren. Ik werd tegenwoordig super blij wanneer ik hem op school zag en we een gesprekje hadden en ik was meer met hem gaan praten over ándere dingen dan mijn crush. Na de afwijzing zijn we dus ook ineens veel meer gaan praten en toen had hij ineens gevraagd om een keer wat te gaan doen samen. Ik weet nog steeds niet of hij bedoelde op een date te gaan maar ik wou met hem afspreken dus ik zei ja en toen hebben we in de vakantie twee keer afgesproken. Ik vind N's persoonlijkheid echt super leuk. T ding is, ik heb alleen geen idee wat ik fysiek/seksueel van hem vind. Wanneer ik met N ben, ben ik compleet op mn gemak en denk ik niet aan fysiek contact. Ik voel geen specifiek verlangen om hem aan te raken of zo. Wanneer N dichtbij komt voel ik wel íets, maar ik kan gwn niet uitmaken of dat gevoel ongemak is of zenuwen of iets anders. Dus t is like, er is zeker weten chemistry between us, maar ik weet niet of ik fysiek/seksueel ook iets voor hem voel en iets anders maar ik weet niet eens of ik een goede girlfriend (voor hem) zou kunnen zijn. Hij is een te goed, te lief persoon voor iemand als ik die self-centered is en kan verdrinken in haar hoofd waardoor ze niet meer op de mensen om haar heen let of ziet hoe die mensen zich voelen. 

Wat denken jullie?