Nou uhm, goedenacht allemaal?
het is nu dus half 2 ‘s nachts en ik heb net een heel lang gesprek gehad met mn vriendje. Hij blijft dus nu in de corona tijd heel vaak bij mij slapen, bij hem kan niet omdat hij samen met iemand op de kamer ligt. Maar doordat er bij mij thuis andere regels zijn voor ‘s avonds/‘s nachts zit hij zich hiermee te irriteren.
regels zoals, stil zijn als je naar bed gaat (want wij gaan na 00:00 naar bed toe en dan liggen mn ouders al in bed en hun slaapkamer is naast die van de badkamer. Hij irriteert zich ook aan mn ouders en hij zat dus vannacht alles, maar dan ook alles bij mij thuis af te zeiken. Hij legde alle schuld op mij, alsof ik er iets aan kan doen, als iemand in huis iets doet waar hij zich aan irriteert. Hij zegt dat hij niet de schuld op mij legt, maar dat doet hij wel en ik ben al heel gevoelig en dit raakt mij gewoon heel erg. Hij heeft ook gezegd dat als het gezeik zo doorgaat dat onze relatie gewoon voorbij is, maar dat wil ik niet.
op het einde kom ik HEEL EVEN mn hart luchten, van dat hij alle schuld op mij legt en dat hij mn ouders uitscheld (vannacht dan) en toen zei hij van ja maak het uit dan, de relatie, maar dat wil ik niet omdat ik heel veel van hem hou. Ik weet zelf ook dat het misschien beter zou zijn als we niks meer hebben.
maar doordat de relatie van mn zus net 2dagen voorbij is, moet zij dus ook soms huilen en mn vriend irriteert zich daar dus aan en hij snapt niet waarom ze moet huilen dat haar relatie over is. Hij is altijd zo boos op mij en heeft echt naar niemand in mn huis respect. Hij komt ook voorlopig niet meer bij me huis, pas als hij niet meer geïrriteerd is hierom. Ik weet dus ook niet of hij überhaupt nog komt.
sorry voor deze hele lange tekst, maar ik hoop dat iemand het wel leest, want ik zit er echt heel erg mee en ik huil echt de hele fk nacht al.
Wat moet ik nu doen? Moet ik het nog aankijken of het uitmaken?
groetjes...
