De Kindertelefoon.nl

Hey Jort

Wat naar dat je vriendin misbruikt wordt door haar vader. Nobel van je om haar voor zover mogelijk onder je bescherming te nemen. 

Je vriendin vreest haar vader, waardoor ze geen hulp wil. Lastig. Denk je dat ze als eerste kleine stap contact op zou durven nemen met Veilig Thuis? Daar kan ze telefonisch en zonder verplichtingen advies inwinnen rond haar situatie. Vermoedelijk heeft de organisatie Veilig Thuis dit soort situaties al eerder begeleid, waardoor ze weten hoe met deze om te gaan. 

In de tussentijd je vriendin beschermen lijkt me verstandig. Kan ze afwisselend bij jou en bij vriend(inn)en terecht? Op die manier hoeft ze zo min mogelijk tijd thuis door te brengen. Als ze dan toch naar huis moet, zouden jij of een vriend(in) met haar mee kunnen gaan. 

Als je vriendin toch zou besluiten hulp in te schakelen, kan ze daarvoor terecht bij de politie, huisarts of op school. Ze kiest maar waar ze zich het beste bij voelt. Op school zou ze bijvoorbeeld terecht kunnen bij een vertrouwenspersoon of leerlingenbegeleider, die haar steunt en die met haar de openliggende opties overloopt. 

Gr. Kenshin

Hi jort_,

wat ontzettend naar dat jouw vriendin seksueel misbruikt wordt door haar vader.

Wat ontzettend goed dat je vriendin jou het heeft durven vertellen. Dat geeft al aan dat ze jou vertrouwt. Dat zegt iets over jou, daar mag je op zich trots op zijn.

Alleen vraag jij je nu (terecht)  af hoe jij je vriendin het beste kunt helpen. Dat begrijp ik maar al te goed.

Mijn twin-broertje en ik zijn zelf misbruikt geweest. Weliswaar niet door familie, maar het was wel in een situatie waarvan je zou denken dat je daar veilig was. Bij ons was het op school/internaat en het heeft ongeveer een jaar geduurd. We zaten daar intern, het was in het buitenland en alleen in de vakanties gingen we naar huis. Dat maakte ook dat het moeilijk was om er thuis even over te vertellen.

Het is heel moeilijk om hulp te zoeken, omdat je eerst niet weet wat je overkomt en daarna ga je denken dat het aan jezelf ligt. Dat hadden wij dus ook. De misbruikers (in ons geval een aantal iets oudere, maar nog wel minderjarige jongens) maakten ons wijs dat we er zelf om vroegen en dat ‘iedereen’ het deed en ze zeiden ook dat we het fijn vonden, omdat we zelf ook klaar kwamen. Dat zorgde voor heel veel twijfel bij ons.

Ook toen we de moed gevonden hadden om het aan iemand te vertellen, werden we niet serieus genomen. Het werd afgedaan als experimenteer gedrag bij jongens in de puberteit. Wij snapten dat niet, zo voelde het niet. Het was geen experimenteren. Maar, omdat een ouder iemand dat tegen ons zei, geloofden we dat en daardoor stopte het niet en is het nog bijna een jaar door gegaan.

Toen (na dat jaar)  was er zoveel gebeurd dat de bom barstte. We hebben het, toen we tijdens een schoolvakantie thuis waren, onze ouders verteld en zijn toen geholpen en uit die situatie gehaald.

Het meest blij waren we dat ons verteld werd dat het NIET onze schuld was. Dat is heel belangrijk. Al die tijd was ons wijs gemaakt dat het WEL onze schuld was en dat is niet zo. De erkenning van dat wij niet schuldig waren, maar slachtoffers waren en zij de daders en dus schuldigen, was het begin van ‘ons’ herstel.

Het is inmiddels een jaar of 3 geleden dat het gestopt is en nu gaat het wel goed met ons. We hebben mensen weer leren vertrouwen en weten dat er mensen zijn die ons willen en kunnen helpen.

Ik wil je graag vertellen dat er dus hoop is, ook al lijkt de situatie, als je er midden in zit, uitzichtloos.

Wanneer nodig, krijgen we nu af en toe ook nog wel hulp. Thuis, maar ook van een psycholoog.

Voor ons, en ik denk dat dat ook voor een hoop andere slachtoffers geldt: probeer uit de situatie te komen en zoek hulp. Daarbij is het heel belangrijk om iemand te hebben die je helpt en gelooft.

Jij bent zo'n iemand voor jouw vriendin.

Zeg dat je haar gelooft en dat het haar schuld niet is.

Niemand verwacht nu van jou dat je ook alles kunt oplossen, maar je bent wel heel belangrijk voor haar. Jij kunt haar steunen, zoals je nu ook al doet, door haar zo veel als mogelijk uit de situatie te halen en er voor haar te zijn.

Belangrijk is wel om nu ook verder te kijken.

@Kenshin  heeft dat hierboven ook al gezegd en een aantal goede tips gegeven. Zoek professionele hulp.

Veilig Thuis (zie het linkje van Kenshin) is een goede mogelijkheid, net als praten met de Kindertelefoon. Hoe chatten/bellen met de Kindertelefoon werkt kun je lezen op de site:

https://www.kindertelefoon.nl/13-18/chat/

elke dag tussen 11.00 en 21.00 uur, gratis en anoniem.

Misschien helpt het jou en je vriendin ook om te kijken naar een aantal gesprekken (linkjes verderop), zodat je weet dat je (jammer genoeg)  niet de enige bent die zoiets overkomt. Dat moet ik misschien even uitleggen. Als je in zo'n situatie zit, denk je vaak dat je de enige bent. Dat dachten wij ook. Je durft er daarom ook niet snel met anderen over te praten. Als je weet dat het vaker voorkomt geeft dat 'gek genoeg’ ook wel weer steun. Er zijn dus mensen die dat , erg genoeg, ook hebben. Er zijn ook mensen die hulp kunnen geven.

Ik zag afgelopen vrijdag in het programma M op NPO een gesprek over kwetsbare kinderen en hoe dat nu de scholen dicht zijn, alleen nog maar erger is. Voor zover het nog erger kon, dan.

Toen mijn twin en ik het zagen, herkenden we een heleboel dingen. Hadden we dat toen we misbruikt werden maar geweten. Dan was het waarschijnlijk makkelijker geweest om om hulp te vragen.

Wij vonden het een mooi gesprek, waardoor we ons gesteund voelden. Daardoor snappen we ook beter wat de redenen zijn om zoiets niet te durven vertellen als je er midden in zit.

Nou ja, misschien kun je er eerst zelf alleen naar kijken. Dan kun je misschien beter begrijpen hoe het allemaal werkt en daarna kun je er over samen praten of samen naar kijken.

https://www.npostart.nl/kinderen-met-een-onveilige-thuissituatie-hebben-nu-geen-escape-meer/03-04-2020/POMS_KN_16062002

Een ander filmpje vonden we op de site van Team Kim:

http://www.team-kim.nl/media/

Kim is zelf slachtoffer van seksueel misbruik. Ze vertelde daar over in de uitzending van M (zie linkje hierboven ergens) en is nu pedagoog en geeft o.a. voorlichting op scholen. het filmpje van Willianne kun je ook gewoon op youtube bekijken:

Tenslotte heb ik nog een linkje naar een presentatie van Iva Bicanic, zij vertelde ook al dingen in de uitzending van M. Volgens mij  was het bedoeld voor psychologiestudenten of hulpverleners, maar als slachtoffer of iemand die wil helpen, heb je er ook wel wat aan.Er worden wel wat 'vaktermen’ gebruikt, maar je snapt vast wel waar het over gaat.

Niet alleen als onderzoeker en klinisch psycholoog (UMC Utrecht), maar ook als hoofd van het Landelijk Psychotraumacentrum & Centrum Seksueel Geweld heeft Iva Bicanic een heldere missie: de omgang met slachtoffers van seksueel geweld verbeteren. En daar spreekt ze ook de maatschappij als geheel op aan.

https://www.centrumseksueelgeweld.nl

0800-0188 24/7 bereikbaar

Op hun site kun je meer info vinden. Voor slachtoffers, maar ook voor als je iemand wilt helpen.

Kijk er dus eens rond en misschien is dat wel de plek waar jij en/of je vriendin hulp kunnen vinden. Zij zijn gespecialiseerd in het helpen bij seksueel geweld.

Ik hoop dat ik je wat op weg heb kunnen helpen.

Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.

Alvast sterkte met alles.

Groetjes ,

M&M’s

Gebaseerd op de relatief lieflijke reacties die ik hier overal op het forum zie zal ik waarschijnlijk gecensureerd worden voor deze opmerking, maar ik maak hem toch maar: De vader van jouw vriendin is een klootzak. Hij misbruikt zijn dochter en dat is nooit acceptabel.

Wel vind ik heel goed dat jij haar zo goed als het kan ondersteunt en dat je er voor haar bent. Dat kan een vervelende situatie al een beetje verlichten. Maar weet wel dat jij niet schuldig bent in deze situatie, ook niet als jij met je handen in het haar zit omdat jullie niet weten wat jullie verder nog kunnen/moeten doen.

Zelf heb ik een vriendin gehad die werd mishandeld (slaan, schoppen, uitschelden). Ik heb haar altijd laten weten dat ze bij mij terecht kon. Wat ik vaak tegen haar heb gezegd was: “Je mag me alles vertellen, ongeacht hoe erg je denkt dat het is.” Het duurde even, maar uiteindelijk leerde ze me te vertrouwen en kwam ze naar mij toe als er wat aan de hand was. Dat doet jouw vriendin gelukkig al.

Een tip: stel je voor haar open. Toen die vriendin van mij halverwege de middag bij mij kwam om uit he huilen over wat haar ouders haar geflikt hadden, wist ik ook even niet precies wat ik moest doen. Ik wist wel dat ik haar serieus moest nemen. Zo moet jij dat ook doen.

Vertel haar nooit dat ze zich aan stelt, dat dingen niet zijn zoals zij ze meemaakt, of dat jij denkt beter te weten hoe dingen in elkaar zitten. Ook niet als haar verhaal onlogisch of vergezocht lijkt. Mensen registreren dingen anders aks ze angstig zijn of in een noodsituatie verkeren, en zo kan jouw vriendin dat ook doen. Wees voorzichtig met wat je zegt.

 @LeighW,

natuurlijk mogen we alle misbruikers en mishandelaars kl**tz*kken noemen. Dat zijn ze ook.

Het is dus begrijpelijk om dat te vinden. Die emotie mag je zeker uiten. Ik zie daar ook geen reden in voor censuur door de KT.

Het is wel zo, dat die misbruikers/mishandelaars vaak ook op een andere manier een rol spelen in het leven van diegenen die misbruikt of mishandeld worden. Voor diegenen die het overkomt maakt dat het ook nog eens veel moeilijker.

Voordat je iemand aan durft te geven, denk je na over wat de gevolgen kunnen zijn. Dat was bij ons (twin en mij) ook zo. Wat verandert er dan en niet alleen voor ons. Weet iedereen dan ook gelijk dat wij misbruikt zijn? Hoe gaan ze daar op reageren? Gaan ze zeggen dat het onze schuld is?

Het kan bijvoorbeeld een familielid zijn, die als ie je niet misbruikt, je helpt met school en je onderdak geeft of het kan een coach zijn, van een sport die je graag doet. 

Als jij je familielid aangeeft, wat kunnen dan de gevolgen zijn voor de rest van het gezin. Kunnen zij nog wel  thuis blijven wonen. Zie je je zusjes en broertjes nog wel. Misschien is het misbruik door je vader bij jou dan wel gestopt, maar is je zusje dan nog wel veilig of is zij de volgende en is dat dan jouw schuld?

Het is geen uitzondering als kinderen het ‘door laten gaan’. Niet uit vrije keuze. Maar om anderen te beschermen. Bijv. er wordt gedacht: als ik 18 ben, dan ga ik uit huis en dan stopt het vanzelf wel. Dus dan maar nog een paar jaar volhouden, zodat ons gezin niet uit elkaar valt.

Als jij de coach exposed, zit het team zonder coach en voelt het alsof jij daar dan voor verantwoordelijk bent en er dus behalve je misbruik nog een ander probleem bij hebt. Ook zal het door het aangeven bekend zijn dat jij misbruikt bent.

Dat wil natuurlijk nooit zeggen dat misbruik/mishandeling goed te praten is. Dat is het nooit. Er is geen goed excuus voor. 

Maar het maakt het wel moeilijker voor degene die misbruikt/mishandeld wordt, o.a. vanwege die loyaliteit en afhankelijkheid, om hem/haar aan te geven.

Die dingen spelen allemaal in de hoofden van kinderen die zulke ernstige dingen overkomen.

Vaak zorgen misbruikers er voor dat ze voor de buitenwereld er uit zien als een 'geschenk van God’, zo betrokken en niets is te veel voor ze. In werkelijkheid zijn ze 'de duivel zelf'. Grooming is ook een voorbeeld van zich indekken naar de buitenwereld. Die aardige buurman spelen, die elke week rijdt om de kinderen naar sport te brengen etc. Die doet toch niet van de vreselijke dingen?

Verder denk je: 'wie zal me geloven als ik vertel dat hij/zij dat bij mij doet?’

Het is misselijkmakend dat het zo werkt en we moeten er ook alles aan doen om iedereen, die misbruikt/mishandeld wordt, een luisterend oor te bieden.

Je kunt niet alles voor ze oplossen, maar het belangrijkste wat ze als eerste nodig hebben, is iemand die naar ze luistert en die gelooft wat ze zeggen.

Ik ben het dus wel eens met wat je schrijft. Ook over hoe je iemand kunt helpen. Open stellen, vertrouwen geven etc.

Oh ja, ik vond het aan het begin van mijn reactie ook al  kl**tz*kken, die misbruikers en mishandelaars en dat gevoel is alleen nog maar groter geworden door alle dingen die ik hierboven heb genoemd.

Het zijn hele grote  kl**tz*kken.

@jort_ ,

goed dat jij er voor je vriendin bent!

Groetjes,

M&M's  

De reden dat ik vrees voor censuur: De meeste reacties die ik tot dusver ben tegengekomen zijn mild en bijna lief. Het ergste wat ik tot dusver heb gezien is "Oh wat naar!"

@jort_ Ik steun jou en je vriendin volledig. Ik wens jullie het beste. 

@LeighW,

ik snap wat je schrijft.

De dader een kl**tz*k noemen mag ook wel, maar meestal heeft die kl**tz*k ook nog een andere rol t.o.v. degene die misbruikt/mishandeld is. Voor diegene kan het ook de vader/moeder/leraar/coach etc. zijn.

Ook al ben je door zo iemand misbruikt/mishandeld, dan nog kan het 'slecht voelen’ als die persoon dan een kl**tz*k genoemd wordt door iedereen.

Iemand die jou misbruikt, kan best wel heel lief voor je broertjes en/of zusjes en moeder zijn, terwijl hij ook die slechte kant heeft. Hij is niet slecht in alles wat ie doet. Ik praat niks goed. Ik probeer het alleen maar uit te leggen.

Misschien dat je, als je dat zelf niet overkomen is, je daar niet echt een voorstelling van kunt maken.

Daarom gebruik ik meestal niet gelijk van die woorden in mijn reacties.

Groetjes,

M&M's

Helaas heb ik misgandeling van dichtbij meegemaakt. Die goede vriendin heeft nog altijd last. 

@LeighW,

om misverstanden te voorkomen of - als die er al mochten zijn - te verhelpen:

mijn reactie was niet persoonlijk bedoeld, maar meer in zijn algemeen. Voor de duidelijkheid had ik daarom misschien beter nog een extra een witregel gezet na ‘ik snap wat je schrijft’.

De quote: ‘Misschien dat je, als je dat zelf niet overkomen is, je daar niet echt een voorstelling van kunt maken’ is ook zeker niet persoonlijk bedoeld. Dat je het weet.

Groetjes,

M&M's

Bedankt voor die laatste reactie. Ik schoot al een beetje in de verdediging omdat ik niet wisr of we elkaar wel begrepen. 

Hoi, 

Allereerst wil ik zeggen dat ik het echt ontzettend rot voor je vindt dat je die situatie hebt mee moeten maken. Het is inderdaad jou schuld niet en ik hoop echt dat je dat blijft onthouden. @M en Ms 

Ook voor @LeighW vind ik het spijtig dat een vriendin dat mee heeft moeten maken. Ik hoop dat de situatie nu beter is en alles goed met haar gaat.

Daarnaast wil ik iedereen bedanken voor de reacies. 

De video’s die @M en Ms heeft gestuurd zal ik samen met haar gaan bekijken, erg bedankt daarvoor. 

Ik heb haar al heel vaak gezegd dat het niet haar schuld is en ze zegt dat ze dat weet, dus volgensmij zit dat wel oke :)

Hulp zoeken met veilig thuis, ik weet niet of ze dat gaat doen. Ze vreest inderdaad voor haar vader en ik denk eerlijk gezegd ook niet dat ze dat durft/gaat doen. Maar misschien met kleine stapjes dat ze het op een gegeven moment wel gaat durven. 

Onnodige quotes verwijderd door de Kindertelefoon. Iemand verkrachten vind ik echt niet oke, al helemaal niet als het je eigen dochter is en ook nogeens mijn meisje. Daarbuiten is het ook geen normale man. Hij is erg agressief en heeft niks goed in zich. 

Mij heeft hij ook nooit geaccepteerd, waarschijnlijk omdat hij wist dat het dan uit zou komen. Wat ook gebeurd is.  

Ik zal altijd klaar voor haar staan, helpen waar ik kan en haar natuurlijk beschermen. Ze hoeft dit niet alleen te doen. 

Verdere tips of eventuele ervaringen zijn altijd welkom :)

Jort

Hi jort_,

dankjewel, wij (twin en ik) hebben het ‘geluk’ dat ons misbruik niet door familie is geweest, dus hebben wij thuis, in een vertrouwde omgeving, met mensen die van ons houden, kunnen werken aan ons 'herstel’. Ook was ons misbruik in een ander land dan dat we wonen. Confrontaties met daders en plekken waar het gebeurd is, zijn daarom zo goed als uitgesloten. Wij zijn nu op een punt dat we het een plekje hebben kunnen geven en we leven in het nu en maken plannen voor de toekomst. Ik wil hiermee zeggen dat er hoop is. Hoop dat het beter wordt. Hoop die we ons niet voor konden stellen toen we er midden in zaten en kort daarna. Hoop doet leven. Met de juiste begeleiding is er veel mogelijk.

Voor nu is het belangrijk voor jou en je vriendin dat er vertrouwen is en een luisterend oor.

Voor je vriendin is het ook een heel proces, nu ze jou in vertrouwen heeft genomen. Ook al wil ze graag uit de situatie waarin ze misbruikt wordt, is er de onzekerheid over wat de toekomst gaat brengen. Wat gebeurt er dan met mij en met mijn vader, moeder, zusjes, broertjes, school en nog honderdduizend andere vragen. Je kunt haar niet dwingen om zo snel mogelijk stappen te ondernemen, maar je kunt haar wel helpen duidelijk te maken dat de huidige situatie eigenlijk geen optie meer is.

Ik denk dat het daarvoor wel kan helpen als zij of jullie samen met iemand, met verstand van zaken op dit gebied, gaan praten.

Ik heb in een vorige reactie al wat linkjes gegeven van het Centrum Seksueel Geweld (CSG) en de Kindertelefoon.

Ik heb nog even verder gekeken op internet en vond nog andere instanties die de mogelijkheid bieden om met ze te chatten of bellen. Ik zal ze hieronder neer zetten.

Op alle sites staat informatie waar jullie vast iets aan hebben. Lees het en kijk bij wie je je het meest comfortabel voelt en probeer iig contact te leggen. In veel gevallen kan dat ook wel anoniem. Natuurlijk is het in een later stadium wel handig om, als ze praktische hulp willen aanbieden, contactgegevens uit te wisselen.

Maar voor nu zou ik zeggen BEL of CHAT met IEMAND. Zij zullen je duidelijk uitleggen welke mogelijkheden er zijn en hoe het verder in de praktijk gaat.

Slachtofferhulp:

https://www.slachtofferhulp.nl/gebeurtenissen/seksueel-misbruik-geweld/

https://www.slachtofferhulp.nl/gebeurtenissen/seksueel-misbruik-geweld/kindermisbruik/

Hulplijn Verbreek de Stilte:

https://www.verbreekdestilte.nl

MindKorrelatie:

https://mindkorrelatie.nl/onderwerpen/seksueel-geweld

https://mindkorrelatie.nl/onderwerpen/incest

De verschillende sites hebben soms samenwerkingsverbanden, dus het is mogelijk dat ze doorverwijzen naar een plek waar jullie het beste af zijn met jullie verhaal.

Oh ja, ik ben er van uit gegaan dat het seksueel misbruik zich in Nederland afspeelt. Mocht je adressen of sites voor België nodig hebben, dan wil ik die ook wel proberen te vinden.

We wensen jullie alle sterkte en  hopen dat er snel een einde aan deze situatie komt.

Vragen stellen mag altijd.

@LeighW,

Dat gevoel van elkaar wel/niet begrijpen voelde ik ook toen ik jouw reactie (die vóór de bovenstaande reactie) zag. Ik heb expres even een adempauze (voor mezelf sws) ingelast om even na te denken of en hoe ik daar op kon reageren zonder dat het een onaardige discussie zou worden. Mij leek het het beste om het simpelweg als een 'mogelijk misverstand’ te benoemen. Dankzij jouw reactie daar op is alles duidelijk, toch?

Ik ben blij dat we er samen uit gekomen zijn 

Groetjes,

M&M's

Hoi @M en Ms ,

Bedankt voor je reactie:)

Klopt, ik hoop heel erg dat het beter wordt en dat zal vast ook wel gaan gebeuren. Alleen zal dit heel lang gaan duren. Mijn vriendin maakt het wel allemaal mee in haar ‘vertrouwde’ omgeving. Hierdoor wordt ze er steeds weer mee geconfronteerd. 

Ze woont ook alleen met haar vader, dat maakt het allemaal lastiger. Als ze hulp gaat zoeken is de kans vrij groot dat ze naar een pleeggezin moet. Natuurlijk is dat beter, maar ze heeft al aangegeven dat ze dat echt niet wilt. Ik denk dat dat ook wel één van de redenen is waardoor ze geen hulp durft te zoeken, naast dat ze bang is voor haar vader.

Uiteraard zal ik het erover hebben met haar en haar laten inzien dat dit echt niet oke is. Dit doe ik eigenlijk de hele tijd al, maar misschien dat er ooit een moment komt dat ze over de drempel durft. 

Ik zal het met haar ook over de sites hebben, dankuwel. Misschien dat ze het minder eng vindt om er inderdaad anoniem over te praten. Dat is dan al een stap naar het goede. 

Jort

Disclaimer: ik zie dat de reactie van Collinn reeds verwijderd is. Negeer dit dan maar allemaal. In Collinns reactie stonden wat dingen opgesomd waar ik het niet mee eens was; vandaar. 

Hey Collinn

Er zijn jammer genoeg personen die zichzelf niet kunnen bedwingen, en hun rol van bv. ouder, trainer en dergelijke misbruiken om te doen wat ze zelf fijn vinden. Ik stel voor dat je de reacties hierboven nog eens naleest, aangezien onder andere M en Ms een zeer goed punt heeft, en de zaak prima uitlegt. 

Ik vind het nobel van Jort om het voor zijn vriendin op te nemen. Dat lijkt me namelijk best zwaar, maar toch wil hij er voor haar zijn. Daarbij legt Jort uit dat zijn vriendin angsten heeft, waardoor het niet evident is om hulp te zoeken. Ook speelt er mee dat er bij seksueel misbruik vaak schaamte komt kijken, wat de zaak er niet op vergemakkelijkt. 

Misschien vind je deze kortfilm leerrijk. Daarin wordt namelijk getoond hoe een meisje misbruikt wordt door iemand die ze vertrouwt. Haar vertrouwen wordt zwaar misbruikt, en ze komt in een erg nare situatie terecht. Ook hier is het lastig voor haar om de stap naar hulp te zetten. 

Gr. Kenshin

Heel erg bedankt @Kenshin :)

Jort

Deel reactie op een reeds verwijderd bericht weggehaald voor de overzichtelijkheid. De Kindertelefoon

meld het anoniem bij de politie en dan niet via 112 maar het geen spoed nummer dan kan de wijk agent het inde gaten houden

@jannick123 

Kan inderdaad, maar het gebeurt thuis. Ik denk niet dat de wijkagent dat in de gaten kan houden? 

Ik zou trouwens even een update geven.

Ze is nu al ruim een week bij mij en dat gaat heel erg goed. Ze heeft één keer echt naar huis gemoeten vanwege privé omstandigheden. Het ging toen ook gelijk weer mis, hij had haar weer de hele nacht misbruikt. Dit voelt voor mij heel erg als falen, omdat ik haar nooit had moeten laten gaan ook al was het zo dringend.

Ik heb het ook nog gehad over hulp zoeken, maar dit blijft ze niet willen. Ze is en blijft zo bang voor hem.

Zelf zegt ze wel dat ze wat fijner in haar vel zit. Ze is nu niet steeds angstig of dat vader toeslaat en ze voelt zich veilig, wat ze zich bijna nooit heeft gevoeld. Dit is natuurlijk erg fijn om te horen. 

Jort

Hey Jort

Goed dat je vriendin bij jou verblijft. Fijn dat ze aangeeft zich prettiger te voelen. Weten je huisgenoten hoe de situatie met je vriendin in elkaar zit?

Je vriendin moest noodgedwongen even langs thuis, waar ze meteen misbruikt werd. Oh nee, wat naar. Denk je dat ze in de toekomst nog vaak naar haar vaders huis toe zal moeten?

In ieder geval vind ik niet dat je die ene nacht als een ‘falen’ van jouw kant zou horen zien. Jij doet namelijk erg je best, en uiteraard is het lastig om je vriendin 24/7 in de gaten te houden. 

Jammer dat je vriendin nog steeds geen hulp lijkt te durven zoeken. Laat haar maar eerst even tot rust komen bij jou. Mogelijks gaat ze na een tijd anders kijken tegenover hulp. 

Gr. Kenshin

@Kenshin 

Mijn ouders weten van de situatie af. Ze zijn bereidt haar op te vangen voor een bepaalde tijd, maar hebben wel gezegd dat ze haar ook niet voor altijd kunnen blijven opvangen en dat ze dan wel echt hulp moet gaan zoeken. Ze zijn nu ook verantwoordelijk en moeten ook eten in huis halen voor haar etc. Dit kunnen ze natuurlijk niet eeuwig blijven doen. 

Ik hoop dat ze niet tot bijna niet meer naar haar vader moet. Al zou dit nog wel een keertje voorkomen, ga ik gewoon met haar mee of ze dit nou wilt ja of nee.

Misschien was falen ook niet echt het goede woord. Meer dat het stom was van mezelf. Zij was bang dat als ik mee zou gaan dat het dan uit de hand zou gaan lopen. Ik had hier eigenlijk niet naar moeten luisteren en gewoon mee moeten gaan.

Jort

Goed dat je ouders weten wat er speelt. Op die manier kunnen zij mee een oogje in het zeil houden. Fijn dat je vriendin voorlopig bij jullie terecht kan. 

Ik snap de zorgen van je vriendin. Als haar vader het persoon is om zijn dochter te misbruiken, zou hij ook de persoon kunnen zijn om degene die haar van hem red pijn te doen. Echter evenwel moeilijk haar alleen te laten gaan, gezien wat er zich dan afspeelt. Zou in de toekomst een ouder van je meekunnen?

Gr. Kenshin

Ze kan best een aangifte doen en het kan misschien beangstigend voor haar zijn dan nog wat er gaande is kan niet en de politie steunt haar en zal haar dus de nodige bescherming bieden alsook weet dat als er geen actie ondernomen wordt het een of ander moment eens verkeerd kan lopen bv dat ze zwanger geraakt. De politie heeft als taak discreet te blijven en kan alles onderzoeken zodat ze kunnen ondervinden als zij al dan niet misbruikt wordt want er blijft altijd wel DNA achter van de dader en het kan vroeg of laat ook emotionele schade achterlaten 

Hi jort_,

ik heb het al eerder aangegeven en ik snap dat het heel moeilijk is, maar net zoals @Taylor hierboven ook zegt, is aangifte of beter nog contact met het CSG het beste.

Vanuit het Centrum Seksueel Geweld krijg je begeleiding bij alle stappen die nodig zijn.

Kijk voor uitgebreidere info op:

https://www.centrumseksueelgeweld.nl/hulp-binnen-7-dagen/

Misschien willen/kunnen je ouders hierbij helpen?

Op de site staat ook info voor als je iemand wilt steunen:

https://www.centrumseksueelgeweld.nl/iemand-steunen/

Dat kan sws geen kwaad om te lezen, want alle hulp lijkt me welkom.

Ik zeg dit niet omdat ik denk dat jullie niet je best doen. Jullie doen vast alles wat mogelijk is, maar dit kun je zo ook niet langer vol houden.

Sterkte met alles!

Groetjes,

M&M's

@Taylor @M en Ms 

Klopt…

Ik heb het er met haar vanochtend heel uitgebreid over gehad. Ik heb de voor en nadelen besproken, gezegd dat ik en de politie haar zouden beschermen ook heb ik gezegd dat het echt niet normaal is wat haar vader haar 2 jaar lang heeft aangedaan en eigenlijk nog steeds  wil doen. Vroeg of laat zou ze toch echt hulp samen met mij moeten zoeken. Hoe graag ik het ook zou willen, ik kan hem niet stoppen, ik kan haar alleen steunen en beschermen.

Ik heb wel het gevoel dat het nu wel echt binnenkwam en ze het nu ook meer gaat beseffen. Ze zei ieder geval dat ze er over na gaat denken.

Jort

@jort_  de wijk agent is speciaal voor de dingen die zig afspelen ij de wijk zoals huis houdelijk geweld en buren ruzie ik zou zoizo als ik jou was het niet spoed nummer bellen dan is het maar bekend bij de politie je kan anders ook de kinder telefoon bellen  of chatten dat zou evnetueel ook je vriendin kunnen doen. vraag je ouders ook om hulp mischien kunnen zij ergens mee helpen

je vriendin kan ook anoniem hulp zoeken voor als ze bang is voor haar vader wat ik in deze situatie snap je kan annoniem de politie of de kindertelefoon bellen mischien dat ze dan wel haar verhaal aan iemand kwijt durfd

Ze heeft aangegeven hulp te willen zoeken. Ik ben echt ontzettend trots op haar, maar ze is nog wel bang voor haar vader. Ik wil dit allemaal voor haar gaan regelen. 

Dus mijn vraag is, waar kunnen wehet beste hulp zoeken, waar haar vader niet al gelijk achterkomt? 

Mijn ouders hebben ook gezegd dat ze bereid zijn mijn vriendin op te vangen totdat we uiteindelijk uit huis gaan. Ik weet ook niet hoe dat geregeld kan worden.

Jort