Hoi
Toen je je moeder over een leuke jongen vertelde, kreeg je plots een volle lading over je heen. Dat was vast even schrikken.
Heeft je moeder er altijd al zo over gedacht; dat je nog geen verkering mag? Wie weet had ze op dat moment net een slechte dag, of was ze ergens nerveus voor. Denk je dit onderwerp nog eens naar boven te durven brengen wanneer je moeder kalm en ontspannen is? Wie weet denkt ze er dan anders over, of kan jij haar dan van gedachten doen veranderen.
Gr. Kenshin
Hoi
Toen je je moeder over een leuke jongen vertelde, kreeg je plots een volle lading over je heen. Dat was vast even schrikken.
Heeft je moeder er altijd al zo over gedacht; dat je nog geen verkering mag? Wie weet had ze op dat moment net een slechte dag, of was ze ergens nerveus voor. Denk je dit onderwerp nog eens naar boven te durven brengen wanneer je moeder kalm en ontspannen is? Wie weet denkt ze er dan anders over, of kan jij haar dan van gedachten doen veranderen.
Gr. Kenshin
Mijn moeder zei dat ze zich heel snel hecht aan iemand en moet wennen als er iemand bij komt en dan na twee maanden weer weg is. Mijn vader heeft gezegd dat hij voorlopig geen jongens wilt. Ik weet alleen niet wat ik nu kan doen, want ik vind iemand wel heel erg leuk.
Speelt er ook nog buitenlandse cultuur en familie-eer bij? Dat is niet onbelangrijk.
Ik neem even aan van niet.
Ga er op uit, doe dingen met hem, ga naar een park, picnic, eet een ijsje. Als jij hem leuk vindt hoeft hij toch niet bij je ouders op de bank te zitten?
‘aan jezelf werken’ is volkomen belachelijk, je bent geen muurtje dat geschilderd moet worden. Het is totaal onduidelijk wat je moeder daarmee bedoelt en het is aan haar om duidelijker te zijn, niet aan jou om te gaan raden. Die rare opmerking mag je gewoon negeren tot je moeder met iets duidelijkers komt.
Trek er op uit met die jongen. Misschien mag je wel bij hem thuis komen. En misschien dat je ouders na 3 maanden zelf zeggen ‘laat die jongen eens hier komen zodat wij hem kunnen leren kennen’.
Jouw leven, jouw beslissingen. Het is toch al te raar dat jij moet wachten tot je ouders een vriendje voor je uitzoeken? Wil je daar op wachten?
Speelt er ook nog buitenlandse cultuur en familie-eer bij? Dat is niet onbelangrijk.
Ik neem even aan van niet.
Ga er op uit, doe dingen met hem, ga naar een park, picnic, eet een ijsje. Als jij hem leuk vindt hoeft hij toch niet bij je ouders op de bank te zitten?
‘aan jezelf werken’ is volkomen belachelijk, je bent geen muurtje dat geschilderd moet worden. Het is totaal onduidelijk wat je moeder daarmee bedoelt en het is aan haar om duidelijker te zijn, niet aan jou om te gaan raden. Die rare opmerking mag je gewoon negeren tot je moeder met iets duidelijkers komt.
Trek er op uit met die jongen. Misschien mag je wel bij hem thuis komen. En misschien dat je ouders na 3 maanden zelf zeggen ‘laat die jongen eens hier komen zodat wij hem kunnen leren kennen’.
Jouw leven, jouw beslissingen. Het is toch al te raar dat jij moet wachten tot je ouders een vriendje voor je uitzoeken? Wil je daar op wachten?
Bedankt voor de tip! Ik ben er al vaak met hem op uit gegaan en het is heel erg gezellig! Ik zeg dan alleen dat ik naar vriendinnen ben, want ik heb gevraagd of ik met hem een ijsje mag gaan eten, maar dat mocht niet. Ik snap niet waarom het niet mag, ze zeggen doe leuke dingen met vriendinnen, maar ik zou nooit mijn vriendinnen laten vallen. Ik moet het dus nu nog steeds geheim gaan doen...
Speelt er ook nog buitenlandse cultuur en familie-eer bij? Dat is niet onbelangrijk.
Ik neem even aan van niet.
Ga er op uit, doe dingen met hem, ga naar een park, picnic, eet een ijsje. Als jij hem leuk vindt hoeft hij toch niet bij je ouders op de bank te zitten?
‘aan jezelf werken’ is volkomen belachelijk, je bent geen muurtje dat geschilderd moet worden. Het is totaal onduidelijk wat je moeder daarmee bedoelt en het is aan haar om duidelijker te zijn, niet aan jou om te gaan raden. Die rare opmerking mag je gewoon negeren tot je moeder met iets duidelijkers komt.
Trek er op uit met die jongen. Misschien mag je wel bij hem thuis komen. En misschien dat je ouders na 3 maanden zelf zeggen ‘laat die jongen eens hier komen zodat wij hem kunnen leren kennen’.
Jouw leven, jouw beslissingen. Het is toch al te raar dat jij moet wachten tot je ouders een vriendje voor je uitzoeken? Wil je daar op wachten?
Bedankt voor de tip! Ik ben er al vaak met hem op uit gegaan en het is heel erg gezellig! Ik zeg dan alleen dat ik naar vriendinnen ben, want ik heb gevraagd of ik met hem een ijsje mag gaan eten, maar dat mocht niet. Ik snap niet waarom het niet mag, ze zeggen doe leuke dingen met vriendinnen, maar ik zou nooit mijn vriendinnen laten vallen. Ik moet het dus nu nog steeds geheim gaan doen...
Ja, ik heb nog een tip.
Vraag je eens af of jij vindt dat een meisje van 17 toestemming moet vragen om een ijsje met iemand te eten. Ik zou toch graag horen of hier niet iets van cultuur speelt, want als dat niet zo is, moet jij gewoon een beetje volwassen worden.
Binnen een jaar ben jij 18. Dan heb je (even google) stemrecht; je mag in de 2e kamer zitten; je mag trouwen (!!), autorijden, alcohol kopen + drinken; je bent zelfstandig en volwassen.
Past daarbij dat je nog toestemming vraagt om een ijsje met iemand te eten?
Speelt er ook nog buitenlandse cultuur en familie-eer bij? Dat is niet onbelangrijk.
Ik neem even aan van niet.
Ga er op uit, doe dingen met hem, ga naar een park, picnic, eet een ijsje. Als jij hem leuk vindt hoeft hij toch niet bij je ouders op de bank te zitten?
‘aan jezelf werken’ is volkomen belachelijk, je bent geen muurtje dat geschilderd moet worden. Het is totaal onduidelijk wat je moeder daarmee bedoelt en het is aan haar om duidelijker te zijn, niet aan jou om te gaan raden. Die rare opmerking mag je gewoon negeren tot je moeder met iets duidelijkers komt.
Trek er op uit met die jongen. Misschien mag je wel bij hem thuis komen. En misschien dat je ouders na 3 maanden zelf zeggen ‘laat die jongen eens hier komen zodat wij hem kunnen leren kennen’.
Jouw leven, jouw beslissingen. Het is toch al te raar dat jij moet wachten tot je ouders een vriendje voor je uitzoeken? Wil je daar op wachten?
Bedankt voor de tip! Ik ben er al vaak met hem op uit gegaan en het is heel erg gezellig! Ik zeg dan alleen dat ik naar vriendinnen ben, want ik heb gevraagd of ik met hem een ijsje mag gaan eten, maar dat mocht niet. Ik snap niet waarom het niet mag, ze zeggen doe leuke dingen met vriendinnen, maar ik zou nooit mijn vriendinnen laten vallen. Ik moet het dus nu nog steeds geheim gaan doen...
Ja, ik heb nog een tip.
Vraag je eens af of jij vindt dat een meisje van 17 toestemming moet vragen om een ijsje met iemand te eten. Ik zou toch graag horen of hier niet iets van cultuur speelt, want als dat niet zo is, moet jij gewoon een beetje volwassen worden.
Binnen een jaar ben jij 18. Dan heb je (even google) stemrecht; je mag in de 2e kamer zitten; je mag trouwen (!!), autorijden, alcohol kopen + drinken; je bent zelfstandig en volwassen.
Past daarbij dat je nog toestemming vraagt om een ijsje met iemand te eten?
Er speelt helemaal niks qua cultuur, daarom vindt ik het ook zo raar dat het niet mag! Mijn vader zegt dat hij voorlopig geen jongens wilt, maar ik snap niet waarom en waarom ze het niet gewoon aan mij overlaten.
