Hay!!!! Ik ben een meisje van 13 en zit in de eerste. Voor de vakantie vond ik voor het eerst in mijn leven een meisje leuk en daar zit een heel verhaal achter wat ik in het kort even zal uitleggen. Er was dus een meisje (uit de derde) waar ik nieuwsgierig naar was en achter wiens naam ik ben gekomen (Jasmijn, niet haar echte naam). Even daarna ook achter haar schoolmail. Ik stuurde haar een mail en deed of ik haar wou interviewen. Dat lukte bijna, maar ze had het uiteindelijk toch te druk. Al wou ze het wel, schreef ze. Toen heb ik aan haar gemaild wat er echt aan de hand was (dat ik voor 85% zeker wist dat ik haar leuk vond), de gedetailleerde en lange versie. Zij reageerde daarop en zei dat het dapper was dat ik dat had gezegd en dat ik contact had durven leggen. Zondag voor de vakantie vroeg ik of we in ieder geval één keertje, voordat de vakantie begon, konden praten. Niet perse over mijn gevoelens maar gewoon. Praten. Ze stelde meteen dinsdag (twee dagen erna) voor. We hebben gekletst en dat ging heel goed. Daarna vroeg ik alleen wel haar nummer (via mail) en vond zij het welletjes. Natuurlijk was ik toen verdrietig, en dat sloeg om in boosheid, of wrok (wat best onterecht is, ik weet het. Eigenlijk stuurde ze een hele aardige, alleen een erg duidelijke en eerlijke brief).Maar vlak daarna was het vakantie en kon ik van alle gebeurtenissen bijkomen.
Maar toen kwam ik (in de vakantie) achter iets anders. Ik was geïnteresseerd in de jongen met wie ik haar een aantal keer had zien praten. Het was niet haar vriendje/boyfriend.
Het was weer na de vakantie en ik stuurde twee van mijn vriendinnen op de jongen af om zijn naam te vragen (en heeeeeel misschien ook zijn nummer, maar dat meende ik niet serieus want 1 het is raar om zomaar iemands nummer te vragen en 2 hij zou dat toch nooit geven). Het liep iets anders dan ik had gedacht maar het resultaat was wel heel ongelofelijk en schokkend en geslaagd. Vlak achter elkaar. Schokkend omdat die jongen (niet de echte naam) Jada heette en dus helemaal geen jongen was maar een meisje. Maar niemand van mijn vriendinnen had door gehad dat zij dus een meisje was. Het lag niet aan mij dat ik had gedacht dat ze een jongen was. Maar ik was wel in shock dat ik voor de tweede keer een meisje leuk vond. Niet zo van ‘help ik ben lesbisch!’ maar meer van ‘weer?’. Diezelfde middag zat ik met een van die vriendinnen te appen en zei zij ineens zo van ‘ik heb haar nummer’. Ikke van ‘wat?! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?!’. Zij ‘ van Lisa’ (geen echte naam). Verder wist zij ook niks. Ik had nu dus Jada’s nummer.
Nadat ik tot de middag van de volgende dag getwijfeld had, ontwierp ik een berichtje en stuurde dat zo rond half zes. Over WhatsApp uiteraard. Ik had die dag vrij en had ‘s avonds het nieuwjaarsfeest dat mijn school had georganiseerd op een plek waarvan ik de naam niet noem maar wel weet. Op dat schoolfeest was vreselijke muziek maar het was er wel heel gezellig met mijn vriendinnen. En er waren twee kleine ‘gebaren’ waardoor ik nu denk dat ik toch nog steeds het eerste meisje leuk vind. Het eerste "gebaar” was toen ik een beetje erg uitbundig stond te vertellen over ik weet niet wat toen iemand me voorzichtig aan de kant schoof door de handen tegen mijn schouderbladen te leggen en zachtjes te duwen.
Wauw, wat een gedetailleerde omschrijving ineens. Maar dit zijn belangrijke momenten, laat mij
. I
draaide mijn hoofd om om te kijken wie het was en Jasmijn glimlachte naar me voordat ze weer verder liep en bij haar vriendinnen ging staan. Dat groepje was al de hele avond op een paar meter afstand van ons (mijn groepje) los aan het gaan op de muziek. Uhhmm… Op de maat van de muziek aan het springen met één vuist in de lucht. Je weet wel.
Maar dus. Jasmijn glimlachte naar me!!! En ze was zooo zachtaardig toen ze me opzij duwde!!!!!
Oké, het tweede ‘gebaar’; mijn vriendinnen waren naar de bar en ik was een beetje besluiteloos achter gebleven toen Jasmijns vriendinnen ook wegliepen (maar dan naar de gang) en Jasmijn achter hen aan wou gaan maar toen mij alleen zag staan en aarzelde en toen toch naar mij liep. Voor de tweede keer greep ze met een voorzichtige, zachte druk mijn schouders en terwijl ze haar hand om haar mond hield (vanwege de harde muziek en zo) vroeg ze in mijn oor: “Hoe gaat het?”. Ik stamelde iets van ‘het gaat wel goed’ en daarna liet ze me weer los en glimlachte en liep ook de gang op. Weer was ik super happy. Ze was dan ook zooooo aardig!!!!!
Jasmijn is waarschijnlijk vrij fysiek maar persoonlijk vind ik het leuker om te bedenken dat ze me wou aanraken. Maar zoals ik al zei, raakte ze me waarschijnlijk alleen maar aan omdat ze vrij fysiek is. En toch… 
♀️
Haar aanraking was fijn. Ik heb een beetje het idee dat ze na mijn acties van voor de vakantie en door mijn manier van doen in mijn mails en bij de ontmoeting (ik geloof een tikkeltje verlegen, lief en zachtaardig) nu de neiging heeft een beetje zorg te dragen voor me. Maar dat kan ook heel goed alleen maar mijn eigen fantasie zijn. Weet je wat? Ik ben gewoon nog steeds verliefd op haar.
En nu het allerlaatste uit mijn enthousiaste relaas; Jada.
Ik was na dat feest thuisgekomen en had net mijn telefoon uit gezet omdat ik van mijn ouders mezelf moest gaan klaarmaken om naar bed te gaan toen ik me herinnerde dat ik iets móést doorgeven aan een vriendin omdat onze afspraak van de volgende dag anders een beetje raar zou gaan verlopen. Ik had dat dus net doorgegeven en keek toen bij Jada. Ze was online
! Ik moest gaan zitten om niet door het huis te gaan hollen en ‘holy god holy god holy god!!!!!!!!’ te gaan gillen. Jada typte iets, en stopte weer. Typte iets, en stopte weer. Zou ik ook doen. Hoe moet je ook regeren op een onbekend meisje dat jou ineens heel graag wil leren kennen? Ik heb niks gezegd over eventuele gevoelens naar haar toe, en voor de zekerheid ook niet dat ik eerst dacht dat ze een jongen was. Ik heb namelijk tegen haar gezegd dat ze me opviel op school en dat ik pas net achter haar naam ben gekomen ( # haar geslacht). Als je dan nadenkt, kun je bedenken dat als ik dacht dat ze een jongen was en zij me opviel op school en dat ik haar heel graag wou ontmoeten en leren kennen… Dat ik haar dus leuk vond, terwijl ze eigenlijk een meisje was en ik dat niet wist. Maar whatever, mijn vader zei ineens geïrriteerd dat ik mijn telefoon uit moest zetten, maar dan ook nú, dus ik kon die avond niet meer zien of ze reageerde of wat ze zei. Daardoor heb ik op anderhalf uur na de hele nacht niet geslapen. De volgende dag vielen mijn eerste drie lesuren uit (vanwege het schoolfeest?) en hoefde ik pas om half twaalf op school te zijn. Die ochtend heb ik wel Jada’s reactie gezien (het leek haar ook heel leuk om mij te leren kennen) en hebben we afgesproken elkaar in de grote pauze (voor mij de enige pauze) te ontmoeten. En Jada was echt superlief en schattig en... en... . We hebben de hele pauze gekletst en zij was echt nieuwsgierig naar mij net zoals ik naar haar want ze stelde zelf ook allemaal vragen. Op dit moment zijn we bezig elkaars muzieksmaak te leren kennen. Zij luisterd allemaal jariger tachtig en negentig en zeventig en ik weet niet wat muziek. Ikzelf… Zo ongeveer het grootst tegenovergestelde daarvan.
Jada en ik hebben dus contact (sinds drie dagen) en ik vraag me een beetje (zeg maar best wel) af wat ik zal doen. Ik wil haar in ieder geval nog eens vragen naar Jasmijn. Maar ik weet dan niet of ik mijn verhaal voor me wil houden of dat ik het aan haar wil vertellen. En voordat ik over Jasmijn begin, wil ik haar naar Paarse Vrijdag hebben gevraagd. En als laatste vraag ik me af of ik nog eventjes moet wachten met een echte afspraak na school/in het weekend voorstellen. Of ik het dus nog eventjes moet houden op schoolpauze-afspraken.
Oké, voor degenen die dit tot het einde hebben volgehouden, wat denken jullie dat nu het beste is om te doen?
