Hey! Ik ben een meisje van 15 jaar.
De leeftijd dat alles begint te komen en je dingen begint te ontdekken.
Ken je dat gevoel dat je smoorverliefd bent op iemand, maar de andere ziet je niet staan?
Wel, dat heb ik dus. Ik voel me al heel lang slecht, maar kan er niets aan veranderen. Ik kende die jongen(Sam) niet en ik was smoorverliefd. In het begin hadden we contact, maar hij begon al snel met leugens en belachelijk gedrag. Ik wist direct dat het iemand was met een speciaal karakter. Maar na een aantal maanden verder en geen contact te hebben, kan ik hem nog steeds niet loslaten. Zijn vrienden riepen naar mij, zijn broer begon zelfs. Verschillende keren valse hoop geven, en daarna negeren. Dat is iets typisch voor jongens hè? Of ben ik de enige die dat vindt? Liefde kan zo mooi zijn, maar ook echt zo veel. School is voor mij wel een heel grote afleiding, maar dat helpt niet altijd. Vaak hoor ik dat ik moet stoppen met drama maken, maar begrijpt niemand dat het soms echt zwaar kan zijn? Is er iemand die dit ook al heeft meegemaakt en misschien weet wat ik kan doen? Iemand die deze ervaring kan delen?
Dus vroeg ik aan hem: Hey, Heb je eigenlijk een crush? Hij zei: Ja ze zit bij ons in de klas. Ik zei: Wie is het? Hij zei: Zeg ik niet. Hij begon wat tips te geven enzo. Het was heel duidelijk dat ik zijn crush was:))) , maar daarna stopte hij opeens met appen, dus ik vroeg paar dagen later: Hoe gaat het? Hij zei: Goed. Daarna heeft hij niets meer geappt, dus ging ik natuurlijk(: appen. Ik vroeg: Wie is jouw crush nou? Hij zei: C, Nou goed