Skip to main content

ik heb een probleem . Een jaar geleden had ik een vriendje. Die wou al meteen de eerste afspraakje een kus op de mond . Ik wist niet beter dus deed het . Later wou die steeds meer van mij foto’s video’s noem maar op . Hij wou uiteindelijk sex ik zei geen ja maar hij deed het gewoon . Die dag daarna heeft hun het uitgemaakt . Ik krijg er nu steeds meer last van , omdat ik het aan niemand kan vertellen en durf niet bij jongens in de buurt te komen . Heeft iemand een tip?

Hey hettie

 

Ik snap hoe vervelend je het vind, ik heb zelf ook iets gehad maar dan wel  net heel wat anders.

Maar eigelijjk klinkt het alsof je een beetje getraumatiseerd bent en dat, omdat ik het herken.

ik wil ff zeggen niks hiervan is jouw schuld naar mijn mening, hij had het  als ik het goed hoor er niet eens met je  er over of je het wilde.

Maar mijn vraag is of je wel nee hebt gezegd? want als je dat wel deed en hij ging door… Kun je beter aangifte doen naar mijn mening.

Je moet er echt over leren praten al is het moeilijk, misschien werkt typen wel beter voor je?


maar iets blijft bij als last zolang je er niks aan doet.

Praten met mij vindt je dat een goed idee?


ik moet nu wel slapen maar laat maar een reactie achter


maar iets blijft bij als last zolang je er niks aan doet.

Praten met mij vindt je dat een goed idee?

Ik vind het erg lief van je .


Ik heb zo'n gevoel dat hij jou alleen voor de sex gebruikt heeft aangezien hij niet jou grenzen heeft gerespecteerd en gelijk foto's en videos wilde. Is aangifte een optie? Ook al is het een jaar terug. 

 

Wel wil ik je eerlijk te zeggen. Niet elke jongen is zo. Helaas had je net de verkeerde getroffen :(


Heeyyy

Wat naar zeg! Hij heeft je inderdaad soort van misbruikt, en zijn enige doel was waarschijnlijk sex.

Je zegt dat je het tegen niemand kan vertellen. Bedoel je dat het echt niet kan, of dat je het niet echt durft? Ik heb voor allebei wat tips:

Voor als het niet kan: weet je zeker dat er niemand is met wie je contact kan opnemen? Is er iemand die je echt vertrouwt? Misschien één van je ouders, eventuele broers of zussen, vriendinnen, je mentor of een vertrouwenspersoon op school? Een vertrouwenspersoon heeft als het goed is zwijgplicht, dus niemand anders zal het dan te weten komen zonder jouw toestemming

Voor als je het niet durft: dat snap ik heel goed! Ik heb zelf ook een tijd met zo'n situatie gezeten. Misschien kan je een brief(je) naar diegene schrijven, dan kan je langer nadenken en eventueel dingen weghalen als je dat toch niet wil zeggen. Je kan ook opschrijven wat je allemaal wil zeggen, een gesprek als het ware voorbereiden, dan is het misschien al een stuk minder spannend. Onthoud dat diegene waarschijnlijk ook vragen zal stellen, dat is al een stuk makkelijker dan in je eentje dat verhaal te vertellen. 

Ik hoop dat je hier wat mee kan ❤️

 

Greetzzz Daniëlle 


Reageer