Hoi, ik heet Rosé (niet mijn echte naam).
Ik heb heel erg last van liefdesverdriet en vind het moeilijk hier mee om te gaan. Ik had me nooit eerder zo door iemand gevoeld en het voelde zo ontzettend speciaal en intens en nu is het voorbij. Hij zei zelf dat hij er toch niet klaar voor is en er niet 100% voor mij kan zijn.
Het is fijn dat we nog steeds heel fijn en open met elkaar kunnen praten en ik me ook wel kan verplaatsen in hem, maar dat maakt niet dat het minder pijn doet. Ik had hem eigenlijk al iets te diep in mijn hart gesloten en ik zag hem ook als mogelijke ware.
Ik weet dat ik hem moet gaan loslaten en ik niet moet gaan wachten op eventuele hereniging in de toekomst, maar dat gaat erg moeizaam. Ik krijg hem niet uit mijn hoofd en wil alleen maar hem. Hoe meer ik aan hem denk hoe meer ik ga twijfelen. Ben ik dan niet de moeite waard? Waarom ben ik zo makkelijk en snel op te geven. Voor liefde maak je toch tijd. Waarschijnlijk was hij er dus toch niet zo zeker van als dat hij me liet voelen en ik me voelde .
Bedankt voor het luisteren naar mijn verhaal en tips of ervaringen zijn welkom!