Niet genoeg | Kindertelefoon Community

Hey,

Ik heb constant het gevoel dat ik niet genoeg ben. Ik ben verliefd op een jongen waar ik 2 jaar lang een relatie mee gehad heb. We moesten uit elkaar gaan omdat zijn ouders me niet mochten. Het lijkt zelfs alsof ze me haten. Zijn ouders scholden me uit, dreigden, zorgden voor ruzie binnen mijn familie... zijn ouders hebben er soort van voor gezorgd dat ik zo hard aan mezelf twijfel. Tuurlijk komt dit niet enkel door zijn ouders, in het lager onderwijs heb ik ook heel wat meegemaakt waardoor mijn zelfvertrouwen een beetje laag staat.

Ik werd vaak uitgescholden voor hoer of slet, ik was niet normaal en lelijk. Ooit scholden ze me uit voor 'beer' een ander woord voor manneljk varken. Bijna elke leerkracht die ik ken heeft me al naar dramaqueen vernoemd... het woord dramaqueen doet me veel.. voor anderen is het misschien gewoon een leuk woord, maar voor mij zit er een heel stuk meer achter. Ik was altijd de dramaqueen, ik was lelijk, ik stonk, was niet normaal...

Al die dingen hebben er voor gezorgd dat ik gewoon niet meer echt mezelf kon zijn. Maar goed, wat heeft mijn ex hier nu mee te maken? Wel, we zijn nu soort van beste vrienden. Dat denk ik toch, ik spreek hem heel weinig omdat hij van school veranderd is en zijn ouders verbieden het contact tussen ons. Ik ben enorm verliefd op hem, maar enkele dagen geleden vernam ik dat hij nu iemand nieuw heeft. Het brak me volledig, hij ziet me graag en dat weet ik.. maar het brak me toen ik hoorde dat mijn kans weg was. Nu ik er langer bij nadenk krijg ik meer en meer het gevoel dat ik niet genoeg ben. Ik doe zo mn best, ik ben er voor hem en ik zorg voor hem. Ik hou van hem, maar het lijkt alsof hij niet weet hoeveel ik van hel hou. Ik kan gewoon niet geloven dat er iemand anders is.. ik wist van haar af, maar ik had het niet zien aankomen..

Door dit voorval ging ik troost zoeken bij een jongen die ik 1 jaar geleden leerde kennen op het internet. Ik stuurde kusjes, hartjes en al die dingen. Je weet wel.. ik snap niet echt of ik die jongen wel echt wil fixzn ofzo, maar ik heb precies gwn liefde nodig.. ik heb het nodig om die 'ik hou van jou' tregelmatig tz horen en dat gaat niet.. ik ga eraan kapot omdat ik dan gewoon dznk dat ik niet genoeg ben en alsof het nog niet erg genoeg is. Ik kwam er gister dus ook achter dat die jongen van het internet ook een soort van date had. Hij zegt dat het niks voorsteld, maar ik voel me gewoon weer niet genoeg. Het is alsof ik nooit genoeg zal zijn voor iemand…

Groetjes Niemand

Bladzijde 1 / 1

Hoi

Wat vervelend dat je het gevoel hebt niet goed genoeg te zijn. Ik kan me voorstellen dat een situatie als degene waarin jij je bevindt, je een onprettig gevoel bezorgt.

Niet ok van je klasgenoten, om je zo te kleineren. Ook vreemd hoe docenten je ‘dramaqueen’ noemden. Waren ze zich bewust van de pesterijen? In ieder geval geloof ik niet dat je een dramaqueen bent, en ben ik er zelfs van overtuigd dat je jezelf erg sterk houdt.

Hoe jammer dat de ouders van je ex-vriend zich zo naar gedroegen. Erg vervelend hoe dit jullie uit elkaar leek te houden. Ik kan me voorstellen dat het pijn moet doen om je geliefde met een ander te zien. Denk je dat je deze gevoelens met deze vriend kan bespreken?

Dat je troost zoekt bij die online-vriend, lijkt me niet meer dan normaal. Je verdient warmte. Ook hier zou ik je graag aanraden om te bespreken hoe jij je in de situatie voelt, zodat het voor deze vriend duidelijk is waar het voor jou op staat.

Goed dat je dit topic aangemaakt hebt. Ik hoop dat het neerschrijven van dit alles opluchtte. Moest je nood hebben aan een anoniem gesprek, kan je terecht bij de Kindertelefoon. Ook denk ik dat het geen kwaad zou kunnen om in je omgeving op zoek te gaan naar een vertrouwenspersoon. Hierbij zou je nu en dan je hart kunnen luchten. Een vertrouwenspersoon is te vinden op school, op een hobbyclub, etc.

Gr. Kenshin

Hoi

Wat vervelend dat je het gevoel hebt niet goed genoeg te zijn. Ik kan me voorstellen dat een situatie als degene waarin jij je bevindt, je een onprettig gevoel bezorgt.

Gr. Kenshin

Hey

Ik zal eerst je vragen even beantwoorden. De leerkrachten waren normaal gezien allemaal op de hoogte van de pesterijen, ik vertelde hun altijd dat ze me pesten en daarom net zeiden ze dat ik een dramaqueen was. Ik zocht alles zogezegd zelf, dat is nog zo een moeilijk punt.. ik heb steeds weer het gevoel dat alles mijn schuld is.

Voor de tweede vraag, ik kan àl mijn gevoelens met hem bespreken. Hij is mij beste vriend en ik zou dus ook veel meer willen dan dat, maar dat is onmogelijk. Ik zou hem heel graag willen vertellen hierover en waarschijnlijk zal ik dat ook sowieso doen zodra ik weer contact heb met hem. Ik heb wel erg veel schrik dat ik hem ongelukkig maak door hierover te praten, maar ik weet wel dat hij wil dat ik oke ben.

Dit alles bespreken met die online vriend zal niet veel veranderen. Ik heb dit al enkele keren verteld aan hem maar hij begrijpt het sowieso niet.

Het neerschrijven van dit alles lucht zeker op, ik wil later ook schrijver worden en ben begonnen aan een boek over mijn 'jeugd'. Ik hoop dat alles zo een beetje verbeterd, maar daarboven zit nog steeds de angst om niet genoeg te zijn...

Hey, wat een vreemde denkwijze van de docenten. Uiteraard is het pesten jouw schuld niet. Probeer je hier alsjeblieft niet schuldig om te voelen.

Goed dat je je gevoelens met hem kan bespreken.

Wat positief dat je regelmatig schrijft. Een boek zelfs, wauw :slight_smile: Veel succes daarmee :four_leaf_clover: