Vraag

Mijn onbereikbare internetliefde

  • 10 August 2018
  • 1 reactie
  • 120 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo! Een paar maanden geleden heb ik een topic geplaatst met betrekking tot mijn hopeloze crush op mijn Amerikaanse internetvriend (waarin ik jullie vroeg of het verstandig was om hem een foto van mij te sturen.). Dat heb ik nu, na een jaar vriendschap eindelijk gedaan. Al een maand of 5 ben ik smoorverliefd op hem. Eerst vond ik het moeilijk om de gevoelens te accepteren omdat hij geboren is als meisje (en hij ook geen hormonen of operatie kan betalen). Ik was bang dat mijn omgeving het niet zou accepteren dat ik verliefd ben op een transgender. Mijn ouders wel, maar de rest van de familie zeker niet. Maar de gevoelens bleven. We zijn ontzettend close en het zou voor ons beiden vreselijk zijn als we niet meer met elkaar konden chatten. Zijn familie is mormoons en ongelovelijk streng als het aankomt op sexualiteit en je eigen weg gaan in het leven. Hij is bisexueel en wil niets liever dan uit de mormoonse gemeenschap stappen, maar dat kan niet, ondanks dat hij net 18 is geworden en nu een volwassene is. Hij is suicidaal en ik help hem door met hem te praten en hem te vertellen wat er allemaal voor moois in de wereld is om van te genieten. Dat de dood nooit de uitweg is. Hij helpt mij met het accepteren van mijn dwangneurose (waar ik bijna vanaf ben). Er zijn meerdere dingen waar ik onzeker over ben wanneer ik denk aan onze toekomst. Hij woont ten eerste in Amerika en heeft maar heel weinig geld. Hij doet alles om genoeg geld te krijgen, zoals zijn spullen verkopen en verhalen schrijven voor mensen in ruil voor een klein bedrag. Hij denkt er nu zelfs aan om zijn haar op internet te verkopen, terwijl hij doodsbang is omdat zijn ouders zijn haar vroeger afknipten als straf en hem daarna pijn deden. Als hij dat alles doet om zijn school en eten te betalen weet ik zeker dat het van een vliegtuigticket nooit zal komen. Het tweede ding is dat ik van mijn ouders geen contact mag hebben met mensen over het internet en hun dus nooit kan vertellen over een eventuele relatie. Ze zijn bang dat hij een pedofiel is, maar ik heb meer dan genoeg bewijs dat hij is wie hij is (we hebben zelfs gevideochat). En dan hetgene wat me het meest pijn doet: hij houdt van een ander. Hij is verliefd op een jongen van zijn high school. Hij stuurt me vaak berichtjes die hij naar hem stuurt. Het ding is dat die jongen best transfobisch is en denkt dat hij een meisje is. Mijn vriend denkt dat hij de ware voor hem is en wil zijn genderdisphoria dus het liefst geheim houden voor hem. Ik heb hem geprobeerd te overtuigen dat hij hem de waarheid moet vertellen, maar hij durft het niet. En zo lang hij nog verliefd is op die jongen kan ik hem niet vertellen dat ik verliefd op hem ben. Wat moet ik doen? Het vertellen of niet?
Bedankt.

1 reactie

Hoi

Je hebt gevoelens voor je internetvriend. Wat fijn dat je iemand hebt waar jij bij terecht kan, en dat hij terecht kan bij jou. Jullie hebben allebei wat moeilijkheden. Hij zijn zelfmoordgedachten, genderdysforie en zijn strenge omgeving, en jij je dwangneurose. Jullie zijn vast een grote steun voor elkaar.

Wat jammer dat je familie jullie liefde niet zou accepteren. Wel fijn dat je ouders het ok zouden vinden. Kan je met je ouders praten over je internetvriend? Ben je bang dat je ouders jullie contact zouden verbieden?

Je vriend wil graag uit de strenge gemeenschap komen waar hij zich momenteel in bevindt. Ik kan me voorstellen dat het lastig moet zijn voor hem om als transgender en biseksueel is zo’n conservatieve gemeenschap te leven.

Is er een mogelijkheid dat hij een studiebeurs krijgt? Zijn er vrienden waarbij hij terecht kan? Misschien is een uitwisselingsproject een mogelijkheid, en kan hij zo dichter bij jou komen.

Als hij aan zelfmoord denkt, zou je dit linkje met hem kunnen delen. Daar kan hij het nummer van de zelfmoordlijn voor zijn woonplaats vinden. Het is heel fijn dat hij met jou kan chatten, maar soms is bellen met iemand die een opleiding in zelfmoordpreventie heeft gevolgd, ook nuttig.

Wat goed dat je bijna van je dwangneurose af bent. Dat is heel sterk van jou.

Hij heeft gevoelens voor een jongen op zijn school. Wat vervelend dat die jongen transfobisch is. Dat is vast heel lastig voor hem. Wat jammer dat hij zijn ware zelf verborgen houdt voor die jongen.

Ook heel lastig voor jou. Jullie zijn heel close, dus misschien kan je hem over je gevoelens vertellen. Gevoelens kan je niet controleren, en dat begrijpt hij vast ook. Het lijkt me moeilijk met deze gevoelens te blijven zitten, en ik vermoed dat je je beter zal voelen als je er met hem over gepraat hebt.

Groetjes
x

Reageer